ΜΕΓΑΛΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.
΄Ενας από τους πρωτεργάτες του πλούσιου φιλανθρωπικού και πνευματικού έργου της τοπικής Εκκλησίας της Λάρισας,με ευρύτερη συμβολή και στο κοινωνικό έργο, ο πατήρ Παύλος Μαρούλης, εκοιμήθη σε ηλικία 83 χρόνων.Υπηρέτησε 56 χρόνια (!) στην ενορία των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων. Ο ...
ευρύτερα γνωστός, πατέρας Παύλος και όχι μόνο στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας στη Λάρισα, αλλά και στους αλλοεθνείς και αλλόδοξους κατοίκους της περιοχής, υλοποίησε με τον καλύτερο τρόπο την ιδέα των συσσιτίων και γενικά της παντοειδούς προσφοράς(πνευματικής και υλικής) της Εκκλησίας. Το έργο της ενορίας με τα συσσίτια, πολλές φορές είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης και όχι μόνο των τοπικών.ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ κατηχητής, με τη βαθιά φωνή του και ΣΕΒΑΣΜΙΑ παρουσία του, <<τραβούσε>> στα κατηχητικά της ενορίας ,παιδιά όλων των ηλικιών, και παρά τα χρόνια προβλήματα υγείας ,που αντιμετώπιζε,όσο βαστούσαν τα πόδια του,συμμετείχε στο λειτουργικό έργο του ναού ,μέχρι που η κατάστασή του επιδεινώθηκε......
Ο μακαριστός ιερεύς γεννήθηκε στο Πετρίλιο Καρδίτσας στις 17 Δεκεμβρίου 1932,όπου έλαβε και την πρώτη μόρφωση και ανετράφη υπό των ευσεβών γονέων του εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.Αποφοιτώντας από την Εκκλησιαστική Σχολή της Λαμίας,νυμφεύεται την καλή του πρεσβυτέρα και λαμβάνει την απόφαση να διακονίσει την Εκκλησία του Χριστού, ως Διάκονος και Ιερεύς των Μυστηρίων Του, οπότε χειροτονείται το έτος 1958 Διάκονος από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Λαρίσης κυρό Δημήτριο,ανήμερα της εορτής των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, στις 9 Μαρτίου 1958,στον πανηγυρίζοντα παλαιό Ιερό Ναό των Αγίων. Στις 28 Ιουνίου του 1959 λαμβάνει τον δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης ,αυτόν του Πρεσβυτέρου από τον Τοποτηρητή της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης ,Μακαριστό Μητροπολίτη Δημητριάδος κυρό Δαμασκηνό,οπότε και αναλαμβάνει το ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο της μεγαλωνύμου ενορίας των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.
Λειτουργός άριστος και καλλικέλαδος,λάτρης του τυπικού της εκκλησίας και της Ιεράς Παραδόσεως,ποδηγέτης της νεότητος και κατηχητής αυτής,στοργικός πνευματικός πατέρας πολλών ψυχών και διδάσκαλος των νεοτέρων κληρικών,διηκόνησε στην ιερατεία του τον Κύριο και τους ανθρώπους με πολλή αγάπη και διάκριση ,ενώ βοήθησε με ιδιαίτερη συμπάθεια και συμπόνια όλα αυτά τα χρόνια και το έργο της τοπικής εκκλησίας στο χώρο των Νοσοκομείων και των κλινικών.Αγαπούσε ακόμη με υπερβάλλοντα ζήλο την ιδιαιτέρα του πατρίδα, το Πετρίλιο και τα ΄Αγραφα,ώστε με πολλούς κόπους και θυσίες πάντοτε έδιδε το παρών του στα δρώμενα της γενέτειράς του ,στη συντήρηση των Ιερών Ναών του,καθώς και στην εξ ολοκλήρου ανακαίνιση της ιστορικής Μονής της Παναγίας και του Αγίου Χαραλάμπους της πατρίδος του.
Το έργο του και η προσφορά του θα αποτελεί για πολλά χρόνια φόρο και πυξίδα για όσους πιστεύουν στην έννοια της ισότητας των ανθρώπων ,της αλληλεγγύης και της ανιδιοτελούς προσφοράς.Η Λάρισα έγινε φτωχότερη.Ο πατήρ Παύλος βρίσκεται στην αγκαλιά του Κυρίου του,στον Δημιουργό που υπηρέτησε επί δεκαετίες,ταυτίζοντας τη ζωή,το έργο και το κήρυγμά του με τον λόγο Του.Ο πατήρ Παύλος αφήνει παρακαταθήκη ένα μεγάλο ,πρωτοπόρο ,φιλανθρωπικό έργο, το οποίο τέμνει κυριλεκτικά την Λαρισινή κοινωνία,δείχνοντας το δρόμο της προσφοράς ,αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την ανθρώπινη αλληλεγγύη σε μοχλό ευημερίας και κοινονικής ισορροπίας. Ας γίνει το έργο του και η προσφορά του παράδειγμα προς μίμηση για τους επόμενους. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
Με τον προσήκοντα σεβασμό Γιώργος Γιαννουλόπουλος δάσκαλος,εκ Λιτοχώρου Πιερίας ορμώμενος.
