Για τις συναθροίσεις όπου επικρατεί πολλή φασαρία και βαβούρα λέμε ότι γίνεται «του κουτρούλη το πανηγύρι».
Η λέξη κούτρα στη λαϊκή γλώσσα σημαίνει το μέτωπο και κατ’ επέκταση το κεφάλι. Γι’ αυτό, τον άνθρωπο που η κούτρα του ήταν φαλακρή κι έμοιαζε με...
τρούλο εκκλησιαστικό, τον έλεγαν κουτρούλη. Ακόμη, κουτρούλη έλεγαν κι αυτόν που ήταν βαθιά κουρεμένος σύρριζα και το κεφάλι του έμοιαζε με του φαλακρού.
Τα παλιά χρόνια, συνήθιζαν να κουρεύουν σύρριζα όποιον συλλάμβαναν να διαπράττει κάποιο αδίκημα. Αυτός ήταν ένας τρόπος λαϊκής τιμωρίας. Στη συνέχεια, για να τον διαπομπεύσουν, τον τραβούσαν στους δρόμους και άλλοι τον έφτυναν, άλλοι τον μουτζούρωναν με καπνιά από το τζάκι και άλλοι του πετούσαν στο κεφάλι βρόμικα αντικείμενα. Απ’ όπου περνούσε γινόταν μεγάλη οχλοβοή, γιατί πολλοί έτρεχαν ξοπίσω του, για να τον γιουχαΐσουν και να τον κάνουν να νιώσει άσχημα. Όλη αυτή η αναστάτωση, με τις φωνές και την πολυκοσμία, έμοιαζε με πανηγύρι. Γι’ αυτό και η φράση χρησιμοποιείται σήμερα για θορυβώδεις εκδηλώσεις.
