Αυτοί που πρωταγωνίστησαν στα επεισόδια έξω από το εργατικό κέντρο Κατερίνης (μέλη της γνωστής ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΔΡΑΣΗΣ), με μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αυτοί και δεν λέω όλοι που συμμετέχουν στην εθελοντική ομάδα δράσης, που δήλωναν δυνατά άλογα για να τρέξουν για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι αυτοί που...
αυτοπροσδιοριζότανε σε εκπροσώπους του Πιερικού λαού έτσι αυθαίρετα, για να αβαντάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον δίνουν ζωτικό χώρο να δρα, μέσα από δράσεις της εθελοντικής ομάδας δράσης, για να έχει το επικάλυμμα του <<κινηματία>>.
Μαζί ήταν στις <<πλατείες>> της αποσυμπίεσης της λαϊκής οργής και θυμού με το πρώτο μνημόνιο και έβαζαν πλάτη, στο να υπονομευτεί, να χλευαστεί, να απομονωθεί, η οργανωμένη εργατική – λαϊκή πάλη, να αποκοπεί από ταξικά χαρακτηριστικά, να μην μπολιαστεί ο λαϊκός θυμός με το φίλτρο της ριζοσπαστικοποίησης και του οργανωμένου λαϊκού αγώνα. Αλλά μόνο να εκτονωθεί και να ανοίξει ο δρόμος για τον νέο διαχειριστή του συστήματος όπως και έγινε με την ενδυνάμωση και στην συνέχεια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ΑΝΕΛ.
Σήμερα <<χτυπιούνται>> και οδύρονται σαν της <<απατημένες συζύγους>>. Και μπορεί να τους έδινα και δίκιο, αλλά στην πολιτική δεν μετράνε οι προθέσεις, αλλά η στρατηγική σου στόχευση και τακτική που έχεις για αυτό.
Και οι δυο υπερασπιζόσασταν, το άτοπο, τον καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο. Και εδώ από την αρνητική εμπειρία, από την μέχρι τώρα διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καλό είναι να βγει ένα συμπέρασμα από τον λαό. Αυτό αποτυπωνόταν και σε ένα σύνθημα σας ο << άνθρωπος πάνω από τα κέρδη>>. Που πολλοί από εσάς που νοιώθετε ότι σας εξαπάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να το πιστεύεται ακόμη. Ίσως τώρα να οραματίζεστε την καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής.
Μην φωνάζετε στην ίδια όχθη είστε ακόμη μαζί. Ανάσες ζωής δίνεται ακόμα, από άλλη μπάντα ίσως τώρα, αλλά ανάσες ζωής δίνεται ακόμη, σε ένα άθλιο σύστημα που τα ιστορικά του όρια έχουν περάσει προ πολλού.
Η οικονομική κρίση που βιώνουμε, δεν είναι γενικά μια οικονομική κρίση, είναι κρίση της καπιταλιστικής οργάνωσης παραγωγής, κρίση υπερσυσσώρευσης. Που η διαχείριση της από την σκοπιά του συστήματος, των επιχειρηματικών ομίλων, που ο ενδοανταγωνισμός τους απογειώνεται για το ποιος θα χάσει λιγότερα, η περισσότερα, ποιος θα έχει το προβάδισμα σε αγορές και ενεργειακές πηγές, απαιτεί να απαξιωθεί εργατική δύναμη, ζωντανή εργασία και αυτό εκφράζεται με την ανεργία, με της ανατροπές στα μισθολογικά, εργασιακά, κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, με ότι συνεπάγεται για τον λαό αυτό. Φτώχεια, εξαθλίωση.
Αυτό το σύστημα δεν φτιασιδώνεται, δεν παίρνει μερεμέτια. Αυτό λέτε ακόμη στον λαό, εσείς που φωνάζετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σας εξαπάτησε. Συνεχίζετε και εσείς να κοροϊδεύεται τον λαό. Αποτελείται εκείνο το υποκείμενο χρήσιμο για το σύστημα, που καθυστερεί ριζοσπαστικές διεργασίες στην λαϊκή συνείδησης, να συνεχίζει να ρίχνει στάχτη στα μάτια του κόσμου ως προς το ταξικό, πολιτικό περιεχόμενο που πρέπει να έχει η πάλη του λαού σήμερα, σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής.
Ο δρόμος της ταξικής ενότητας των εργαζομένων, της λαϊκής αντικαπιταλιστικής – αντιμονοπωλιακής συμμαχίας, των μικρομεσαίων αγροτών –κτηνοτρόφων, των μικρών έμπορων, καταστηματαρχών, μικροβιοτεχνών, της νεολαίας και γυναικών είναι αυτός που θα ανοίξει δρόμο για την λαϊκή κοινωνική ευημερία.
Γιατί θα παλεύει σταθερά για συγκέντρωση λαϊκών δυνάμεων που θα χειραφετούνται από την αστική πολιτική και αστική ιδεολογία σε γραμμή αντεπίθεσης. Θα παλεύει για αποδέσμευση από την Ε.Ε., με λαϊκή εξουσία, για μονομερής διαγραφή του χρέους που δεν είναι του λαού, για κοινωνικοποίηση των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, με κοινωνικό έλεγχο, για αλλαγή του σκοπού της παραγωγής και κατανομής.
Αυτός είναι ο δρόμος που απαλλάξει τον λαό, την κοινωνία, από φτώχειες, κρίσεις, πολέμους, λαϊκές δυστυχίες. Μόνο σε αυτόν τον δρόμο, θα πιάσουν τόπο οι λαϊκές θυσίες για το σήμερα και κυρίως για το αύριο.
Σαββίδης Παναγιώτης
