Η 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα των Γυναικών, βρίσκει τις γυναίκες της χώρας μας να δίνουν διπλό αγώνα, να ξεφύγουν από την οικονομική κρίση και τις πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας και αγώνα να αντιμετωπισθούν οι ανάγκες από την πρωτόγνωρη προσφυγική κρίση που...
εκτυλίσσεται μπροστά μας.
Στην Ελλάδα και την Ευρώπη, η κρίση και οι πολιτικές λιτότητας ανέκοψαν και ανέστρεψαν τη μακροχρόνια τάση για βελτίωση της θέσης των γυναικών στην αμειβόμενη εργασία. Συντελέστηκε, μάλιστα, μια σύγκληση προς τα κάτω όσον αφορά την ανισότητα των φύλων, την απασχόληση, την ανεργία, τους μισθούς και τη φτώχεια, χωρίς αυτό να αντανακλά πρόοδο στη ισότητα των φύλων, καθώς υπονομεύτηκαν τα εργασιακά δικαιώματα των γυναικών και των ανδρών. Συγχρόνως αυξήθηκε η επισφάλεια και η αδήλωτη εργασία. Η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους ήρθε να προσθέσει στις πλάτες των γυναικών βάρος για τη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων, μέρος του οποίου τα προηγούμενα χρόνια είχε αναλάβει το κράτος.
Αυτή την πορεία καλείται η σημερινή κυβέρνηση να αντιστρέψει, αυτή τη φορά με θετικό πρόσημο για τις γυναίκες. Θεωρούμε θετικές τις προσπάθειες της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων να βρει πόρους και να κρατά ανοιχτές τις δομές κατά της βίας των γυναικών που κινδύνευαν να κλείσουν, καθώς και τις προσπάθειες για κύρωση της συνθήκης της Κωνσταντινούπολης. Παραμένει πολύ σοβαρό στη χώρα μας το θέμα της χαμηλής συμμετοχής των γυναικών στα κέντρα λήψης απόφασης και της υπέρβασης του σεξισμού σε κάθε του έκφανση.
Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, οι γυναίκες βρέθηκαν στις πρώτες γραμμές του αγώνα διεκδικώντας τα δικαιώματά τους και προσφέροντας την αλληλεγγύη τους στα θύματα της κρίσης. Σήμερα είναι έντονη και συγκινητική η παρουσία εθελοντριών στα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων της Ελλάδας. Η απίστευτη δοκιμασία που βιώνουν καθημερινά χιλιάδες πρόσφυγες, γυναίκες και άνδρες, έχει κινητοποιήσει φορείς και συλλογικότητες. Η Ελλάδα δίνει τη μάχη της ανθρωπιάς, διασώζοντας πρόσφυγες, προσπαθώντας να τους προσφέρει τροφή και στέγη.
Ειδικότερα υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία για τις γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες τους και τα ασυνόδευτα παιδιά. Από τις διεθνείς οργανώσεις και τις γυναίκες πρόσφυγες και μετανάστριες καταγγέλλονται έμφυλη βία, σεξουαλικές επιθέσεις, παρενοχλήσεις, βιασμοί, καταναγκαστικοί και πρόωροι γάμοι για να μειωθεί το κόστος του ταξιδιού ή για την απόκτηση τροφής. Πρόκειται για την εικόνα της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών, συνήθη σε συγκρούσεις και μετακινήσεις πληθυσμών, που προστίθεται στο δράμα της μετανάστευσης, ειδικά εκείνων των γυναικών που ταξιδεύουν μόνες ή με ανήλικους/ες. Η Κυβέρνηση, θα πρέπει να φροντίσει στα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας να δημιουργούνται ασφαλείς χώροι για γυναίκες και παιδιά, να υπάρχουν γυναίκες διερμηνείς ή και διαπολιτισμικές διαμεσολαβήτριες που να διευκολύνουν τις συνομιλίες με τις γυναίκες και την ανίχνευση φαινομένων έμφυλης βίας, θα πρέπει να προστατεύσει τα ασυνόδευτα παιδιά.
Την 8 Μάρτη 2016 οι γυναίκες λέμε όχι στην Ευρώπη-Φρούριο, που δημιουργεί τείχη. Θέλουμε ασφαλή ευρωπαϊκό διάδρομο για τους/τις πρόσφυγες. Να σταματήσουν οι πόλεμοι που γεννούν την προσφυγιά. Θέλουμε να οικοδομήσουμε μια Ευρώπη απαλλαγμένη από τις κυρίαρχες σχέσεις εξουσίας ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, με πλήρη εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, στην κατεύθυνση εξασφάλισης μιας ισότιμης και αξιοπρεπούς ζωής για όλες και όλους.
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
