Σαββίδης Παναγιώτης
Τα προπαγανδιστικά επιτελεία της συγκυβέρνησης ( ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ), σε ένα νέο κρεσέντο υποκρισίας και ψεύδους, κάνουν λόγο για "δίκαια ανάπτυξη" που θα έρθει, αφού οι συμφωνίες του τρίτου μνημονίου, προχωράνε κανονικά, μετά το τέλος της πρώτης αξιολόγησης.
Η...
όποια <<ανάπτυξη>> που ευαγγελίζονται, θα χει κοινωνικό – ταξικό πρόσημο, θα πρόκειται για ανάκαμψη κερδών μονοπωλιακών ομίλων, που προϋπόθεση αποτελούσε, το τσάκισμα εργατικών – λαϊκών – κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως αυτά προβλέπονταν μέσα από όλα τα <<μνημόνια>>, που ψήφισαν μέχρι τώρα, όλες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίοι, της Ε.Ε. ( ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ), στήριξαν της κυβερνήσεις αυτές, Καρατζαφέρης, Κουβέλης, Λαφαζάνης, Κωνσταντινοπούλου.
Η πολιτική των << μνημονίων >>, αποτελεί την διέξοδο από την οικονομική κρίση, κρίση της καπιταλιστικής οργάνωσης της οικονομίας, κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και υπερπαραγωγής, που δεν διευκολύνεται η διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Αποτελούν μέτρα τα << μνημόνια>>, για να δώσουν διέξοδο στα συσσωρευμένα κεφάλαια, ώστε να αναπαραχθούν και να δώσουν το προσδοκώμενο κέρδος στους καπιταλιστές, που με την κρίση του συστήματος, το μέσο ποσοστού κερδών τους, κλονίστηκε.
Η συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, η ένταση της εκμετάλλευσης της εργασίας, η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, με πρώτη την εργατική δύναμη ( απολύσεις ), η υπονόμευση των μισθολογικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η κατακρήμνιση κοινωνικών δικαιωμάτων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιούσιας, το χτύπημα συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων ( ΕΚΑΣ κ.α. ), είναι όροι για να επιτευχθεί η λεγόμενη << ανάπτυξη>>, που θα βασιστεί στον λαϊκό πόνο και δυστυχία.
Αυτή την ανάπτυξη βαυκαλίζονται οι << αριστεροί >> του ΣΥΡΙΖΑ, με τους εταίρους τους στην κυβέρνηση, τους ΑΝΕΛ. Και για αυτές της προσπάθειες τους, για το μάτωμα του Ελληνικού λαού, έχουν πάρει τα εύσημα, από τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων, από το κλαμπ των εφοπλιστών, στις εκδηλώσεις τους, στα << Ποσειδώνια>>, από τον επικεφαλής του Γιουρογκρούμπ, τον Ντάισελμπλουμ και τον υπουργό των οικονομικών της Γερμανίας, Σόιμπλερ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ο καλύτερος διαχειριστής, για το κεφάλαιο, την Ε.Ε. την συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αφού περά ότι έφερε σε πέρας την συμφωνία του τρίτου μνημονίου, που ψήφισαν όλα τα κόμματα,( Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ – ΑΝΕΛ – ΣΥΡΙΖΑ ) πλην του ΚΚΕ, τα αντιλαϊκά, αντιδραστικά μέτρα, φτωχοποίησης του Ελληνικού λαού. Κατάφερε να χειραγωγήσει ως ένα βαθμό την λαϊκή αντίσταση. Αφού χιλιάδες κόσμου, που τα προηγούμενα χρόνια, ήταν στους δρόμους και αγωνιζόταν, πίστεψε τις ψεύτικες προσδοκίες που σκόρπισε ο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα πολλοί από αυτούς, απογοητευμένοι, παρακολουθούν αμήχανα της εξελίξεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τα δίνει όλα στο κεφάλαιο και μέσα από το νέο λεγόμενο << αναπτυξιακό >> νόμο, είναι έτοιμος να δώσει ζεστό κρατικό χρήμα, σε μεγάλους επιχειρηματικούς, μονοπωλιακούς, ομίλους, αφού πρώτα θωράκισε όλο το νομοθετικό οπλοστάσιο, για την ένταση της εκμετάλλευσης της εργασίας. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι έτοιμος να ολοκληρώσει το χτύπημα σε εργασιακά δικαιώματα, μέσα από την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, της ελεύθερες απολύσεις κ.α. Ζητήματα που θα βρεθούν πιο έντονα μπροστά, από Σεπτέμβρη, με την δεύτερη αξιολόγηση, που είναι προς πυλών.
Καμιά αυταπάτη στα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ, της συγκυβέρνησης ( ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ). Καμιά εμπιστοσύνη στα κόμματα του κεφαλαίου ( Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ – ΛΕΒΕΝΤΗΣ ), που δίνουν όρκους πίστης στο κεφάλαιο, στα μονοπώλια, για την πλήρη υποταγή του λαού, στις αξιώσεις του. Όχι στις πιρουέτες του συστήματος, που δρουν από διαφορετικές αφετηρίες, σαν αναχώματα της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης και της λαϊκής πάλης για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας – εξουσίας.
Όπως οι ναζί της << χρυσής αυγής >>, που αποτελούν το μακρύ χέρι της μεγαλοεργοδοσίας, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των εφοπλιστών και των δοκιμασμένων οπορτουνιστών, όπως η ομάδα Λαφαζάνη και το κόμμα της Κωνσταντινοπούλου, που έβαλαν πλάτη, για το δυνάμωμα και για να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Η προοπτική του λαού βρίσκεται στην ένταση της ταξικής πάλης. Στην ταξική συσπείρωση των εργαζομένων, στην συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας, στους οργανωμένους, μαζικούς, μαχητικούς, αγώνες. Που όχι μόνο θα βάζουν εμπόδια καθημερινά στην εφαρμογή των μέτρων φτωχοποίησης του λαού, θα αντιπαλεύουν αντιλαϊκά μέτρα, θα διεκδικούν με βάση της σύγχρονες λαϊκές - κοινωνικές ανάγκες.
Θα ανοίγουν παράλληλα τον δρόμο, για αλλαγές εκ βάθρων, ενάντια στα μονοπώλια και τους καπιταλιστές, με τον ίδιο τον λαό, να κάνει κουμάντο στον πλούτο που παράγει. Γιατί αυτός δουλεύει, από τα δικά του χέρια, τον μόχθο και ιδρώτα, παράγεται ο κοινωνικός πλούτος, που ιδιοποιείται ο καπιταλιστής, ο κάτοχος μέσων παραγωγής, σε συνθήκες οικονομίας της αγοράς
Ο κοινωνικός πλούτος και η οικονομία είναι η εξουσία, αυτή πρέπει να πάρει, μαχητικά, οργανωμένα, ο λαός, με ταξική ενότητα και λαϊκή συμμαχία, για την κοινωνική ευημερία και κοινωνική πρόοδο.
Σαββίδης Παναγιώτης
