Στις 18 Απριλίου του 1936 η είδηση ότι ο νεαρός βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος Λάμπρος Ευταξίας είναι όμηρος στα χέρια κρατούμενου στις φυλακές Συγγρού, αναστατώνει ολόκληρη την Αθήνα.
Γράφει η Μαρία Ζαχαροπούλου
Ο μετέπειτα προσωπικός φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή είχε...
ανταποκριθεί στο αίτημα του 27χρονου ισοβίτη Παναγιώτη Μαρίνου να τον επισκεφθεί στη φυλακή και βρέθηκε με το όπλο στον κρόταφο και τον κρατούμενο να ζητά να του αποδοθεί χάρη και να τον αφήσουν ελεύθερο. Ο Μαρίνος και η οικογένεια του, με καταγωγή από το χωριό Μώλος Φθιώτιδας, ήταν ψηφοφόροι του νεαρού βουλευτή Φθιωτιδοφωκίδος.
Ο Παναγιώτης Μαρίνος είχε καταδικαστεί για τη δολοφονία του διευθυντή και του γενικού επιθεωρητή της δασονομικής υπηρεσίας γιατί θεωρούσε πως εκείνοι «μπλόκαραν» την επαναπρόσληψη του στην υπηρεσία. Ο 27χρονος ήταν δασοφύλακας στην Κηφισιά και απολύθηκε όταν απείλησε με όπλο τον υπεύθυνο για την έρευνα που διενεργούσε σε βάρος του το υπουργείο Γεωργίας, με αφορμή καταγγελίες χωρικών της περιοχής ότι κυκλοφορούσε ένοπλος, τους εκβίαζε και τους έπαιρνε χρήματα.
Ο Παναγιώτης Μαρίνος είχε καταδικαστεί για τη δολοφονία του διευθυντή και του γενικού επιθεωρητή της δασονομικής υπηρεσίας γιατί θεωρούσε πως εκείνοι «μπλόκαραν» την επαναπρόσληψη του στην υπηρεσία. Ο 27χρονος ήταν δασοφύλακας στην Κηφισιά και απολύθηκε όταν απείλησε με όπλο τον υπεύθυνο για την έρευνα που διενεργούσε σε βάρος του το υπουργείο Γεωργίας, με αφορμή καταγγελίες χωρικών της περιοχής ότι κυκλοφορούσε ένοπλος, τους εκβίαζε και τους έπαιρνε χρήματα.
Εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ της 18ης Απριλίου 1936
Το «πιστοποιητικό νευρασθένειας» που προσκόμισε ο νεαρός κατηγορούμενος τον γλύτωσε από την ποινή του θανάτου και το δικαστήριο τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη για το διπλό φονικό. Στο δικαστήριο ο 27χρονος ισχυρίστηκε πως απολύθηκε για να προσλάβουν κάποιον προστατευόμενο τους οι δυο προϊστάμενοι του. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της κράτησης του, το 1934, έγραψε και βιβλίο με τίτλο «Το έγκλημα του δημοσίου υπαλλήλου».
Στην προσπάθεια του να βρει τρόπο να μειωθεί η ποινή του ο Μαρίνος ζήτησε τη βοήθεια βουλευτών της περιοχής του, καθώς όλες οι αιτήσεις του απορρίπτονταν. Έτσι, η οικογένεια του ζήτησε και την παρέμβαση του τότε νεαρού βουλευτή Λάμπρου Ευταξία, γιού του πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Ι. Ευταξία και ανιψιού του πρώην πρωθυπουργού Αθανάσιου Ευταξία.
Με την μεσολάβηση του Ευταξία ο Μαρίνος ανέλαβε χρέη γραμματέα στη φυλακή με αποτέλεσμα να κινείται ελεύθερος έξω από το κελί του τις περισσότερες ώρες της ημέρας και να αναπτύξει εξαιρετικές σχέσεις με τους φύλακες. Το μεσημέρι της 17ης Απριλίου ο βουλευτής, συνοδευόμενος από τον αδελφό του ισοβίτη, πήγε στη φυλακή και συναντήθηκε μαζί του μέσα στο κελί του.
Μετά από λίγο ο Λάμπρος Ευταξίας κάλεσε σε βοήθεια. Ο Μαρίνος τον απειλούσε με ένα περίστροφο ζητώντας για να τον αφήσει ελεύθερο να του αποδοθεί χάρη η οποία θα δημοσιευθεί στην εφημερίδα της Κυβέρνησης. Στη φυλακή, μετά από λίγο, έφτασαν στελέχη του υπουργείου Δικαιοσύνης, οι υφυπουργοί του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού Μεταξά, των Οικονομικών και πρώην βουλευτές.
Παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχτηκε ο Ι. Μεταξάς αρνήθηκε να δώσει χάρη στον ισοβίτη για να μην κινδυνεύσει ο νεαρός βουλευτής και έδωσε εντολή στον προσωπάρχη του υπουργείου Στρατιωτικών, συνταγματάρχη Γερολυμάτο, να σκοτώσει τον ισοβίτη. «Θέλω νεκρό τον κακούργο και ζώντα τον βουλευτή», του είπε.
Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της 18ης Απριλίου 1936
Τότε, στη φυλακή, άρχισαν να καταστρώνουν σχέδιο για την απελευθέρωση του βουλευτή. Αρχικά, σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν το πολυβόλο της φυλακής χωρίς όμως αποτέλεσμα, καθώς έκριναν πως το ρίσκο ήταν πολύ μεγάλο. Στη συνέχεια έριξαν μορφίνη στο μεσημεριανό φαγητό αλλά ο Μαρίνος δε γευμάτισε. Όταν ζήτησε καφέ του έριξαν μέσα σε αυτόν υπνωτικό αλλά δεν τον έπιασε. Όλα τα σχέδια έπεσαν στο κενό με αποτέλεσμα να περιμένουν πια την κούραση να τον καταβάλει.
Στις 3 το πρωί και ενώ ο Μαρίνος δεν υποχωρούσε σε καμία περίπτωση, παρά τις προσπάθειες που γίνονταν και τις πολύωρες διαπραγματεύσεις, ο τότε καλύτερος σκοπευτής της Ελλάδας και σωματοφύλακας του Μεταξά, Δενδρινός πήρε θέση, μαζί με τέσσερις ακόμη άνδρες έμπειρους στα όπλα, έξω από το κελί. Ένας ακόμη ανέβηκε σε ένα κελί του επάνω ορόφου και μόλις είδε το Μαρίνο να στέκεται μόνος κοντά στο παράθυρο, έδωσε εντολή για να πυροβολήσουν.
Και έτσι έγινε...
Όλοι πυροβόλησαν, ενώ ο Δενδρινός ανέβηκε στο πρεβάζι του παραθύρου και έριξε και αυτός με τη σειρά του. Ο Μαρίνος πριν πέσει νεκρός πυροβόλησε κατά των αστυνομικών που εισέβαλαν στο κελί αλλά και κατά του Ευταξία. Στο κελί, αργότερα, πάνω στο πτώμα του Μαρίνου βρέθηκαν 23 σφαίρες. Ο βουλευτής τραυματίστηκε ελαφρά από σφαίρα αστυνομικού, όπως διαπιστώθηκε αργότερα και νοσηλεύτηκε για λίγες ημέρες στον Ευαγγελισμό.
Το «πιστοποιητικό νευρασθένειας» που προσκόμισε ο νεαρός κατηγορούμενος τον γλύτωσε από την ποινή του θανάτου και το δικαστήριο τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη για το διπλό φονικό. Στο δικαστήριο ο 27χρονος ισχυρίστηκε πως απολύθηκε για να προσλάβουν κάποιον προστατευόμενο τους οι δυο προϊστάμενοι του. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της κράτησης του, το 1934, έγραψε και βιβλίο με τίτλο «Το έγκλημα του δημοσίου υπαλλήλου».
Στην προσπάθεια του να βρει τρόπο να μειωθεί η ποινή του ο Μαρίνος ζήτησε τη βοήθεια βουλευτών της περιοχής του, καθώς όλες οι αιτήσεις του απορρίπτονταν. Έτσι, η οικογένεια του ζήτησε και την παρέμβαση του τότε νεαρού βουλευτή Λάμπρου Ευταξία, γιού του πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Ι. Ευταξία και ανιψιού του πρώην πρωθυπουργού Αθανάσιου Ευταξία.
Με την μεσολάβηση του Ευταξία ο Μαρίνος ανέλαβε χρέη γραμματέα στη φυλακή με αποτέλεσμα να κινείται ελεύθερος έξω από το κελί του τις περισσότερες ώρες της ημέρας και να αναπτύξει εξαιρετικές σχέσεις με τους φύλακες. Το μεσημέρι της 17ης Απριλίου ο βουλευτής, συνοδευόμενος από τον αδελφό του ισοβίτη, πήγε στη φυλακή και συναντήθηκε μαζί του μέσα στο κελί του.
Μετά από λίγο ο Λάμπρος Ευταξίας κάλεσε σε βοήθεια. Ο Μαρίνος τον απειλούσε με ένα περίστροφο ζητώντας για να τον αφήσει ελεύθερο να του αποδοθεί χάρη η οποία θα δημοσιευθεί στην εφημερίδα της Κυβέρνησης. Στη φυλακή, μετά από λίγο, έφτασαν στελέχη του υπουργείου Δικαιοσύνης, οι υφυπουργοί του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού Μεταξά, των Οικονομικών και πρώην βουλευτές.
Παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχτηκε ο Ι. Μεταξάς αρνήθηκε να δώσει χάρη στον ισοβίτη για να μην κινδυνεύσει ο νεαρός βουλευτής και έδωσε εντολή στον προσωπάρχη του υπουργείου Στρατιωτικών, συνταγματάρχη Γερολυμάτο, να σκοτώσει τον ισοβίτη. «Θέλω νεκρό τον κακούργο και ζώντα τον βουλευτή», του είπε.
Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της 18ης Απριλίου 1936 Τότε, στη φυλακή, άρχισαν να καταστρώνουν σχέδιο για την απελευθέρωση του βουλευτή. Αρχικά, σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν το πολυβόλο της φυλακής χωρίς όμως αποτέλεσμα, καθώς έκριναν πως το ρίσκο ήταν πολύ μεγάλο. Στη συνέχεια έριξαν μορφίνη στο μεσημεριανό φαγητό αλλά ο Μαρίνος δε γευμάτισε. Όταν ζήτησε καφέ του έριξαν μέσα σε αυτόν υπνωτικό αλλά δεν τον έπιασε. Όλα τα σχέδια έπεσαν στο κενό με αποτέλεσμα να περιμένουν πια την κούραση να τον καταβάλει.
Στις 3 το πρωί και ενώ ο Μαρίνος δεν υποχωρούσε σε καμία περίπτωση, παρά τις προσπάθειες που γίνονταν και τις πολύωρες διαπραγματεύσεις, ο τότε καλύτερος σκοπευτής της Ελλάδας και σωματοφύλακας του Μεταξά, Δενδρινός πήρε θέση, μαζί με τέσσερις ακόμη άνδρες έμπειρους στα όπλα, έξω από το κελί. Ένας ακόμη ανέβηκε σε ένα κελί του επάνω ορόφου και μόλις είδε το Μαρίνο να στέκεται μόνος κοντά στο παράθυρο, έδωσε εντολή για να πυροβολήσουν.
Και έτσι έγινε...
Όλοι πυροβόλησαν, ενώ ο Δενδρινός ανέβηκε στο πρεβάζι του παραθύρου και έριξε και αυτός με τη σειρά του. Ο Μαρίνος πριν πέσει νεκρός πυροβόλησε κατά των αστυνομικών που εισέβαλαν στο κελί αλλά και κατά του Ευταξία. Στο κελί, αργότερα, πάνω στο πτώμα του Μαρίνου βρέθηκαν 23 σφαίρες. Ο βουλευτής τραυματίστηκε ελαφρά από σφαίρα αστυνομικού, όπως διαπιστώθηκε αργότερα και νοσηλεύτηκε για λίγες ημέρες στον Ευαγγελισμό.
Εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ της 18ης Απριλίου 1936 Από τις έρευνες που ακολούθησαν προέκυψε ότι το όπλο είχε δώσει στον Παναγιώτη Μαρίνο ο αδελφός του Χριστόφορος. Κατάφερε να το βάλει στη φυλακή μέσα σε έναν χαρτοφύλακα για τον οποίο είπε στους φρουρούς ότι ήταν του βουλευτή. Μπήκε στην φυλακή χωρίς να υποβληθεί σε κανέναν έλεγχο, καθώς συνόδευε βουλευτή και όπως εκτίμησαν οι φύλακες ήταν υπεράνω πάσης υποψίας.
Ο διευθυντής και οι φύλακες απολύθηκαν αφού από τον έλεγχο που έγινε προέκυψε ότι παραβίασαν όλους τους κανόνες της φυλακής θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τον βουλευτή, αλλά και όσους εκείνες τις ώρες βρίσκονταν μέσα στο Κατάστημα Κράτησης. Ο Χριστόφορος Μαρίνος προφυλακίστηκε κατηγορούμενος για απόπειρα εκβίασης και συνέργεια σε απόπειρα ανθρωποκτονίας και τον Ιανουάριο του 1937 καταδικάστηκε σε κάθειρξη 10 ετών και 1 μηνός...
newsbeast.gr
