Στο θέμα της άνισης αντιμετώπισης των συνταξιούχων γήρατος που βρίσκονται σε απόλυτη αναπηρία, αλλά δε λαμβάνουν τη σχετική προσαύξηση, έθεσε, με ερώτησή του στη Βουλή, ο βουλευτής Πιερίας Στέργιος Καστόρης.
Όπως αναφέρεται στην ερώτηση, που απευθύνεται στον υπουργό...
Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (και την οποία προσυπογράφουν άλλοι 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ), η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει τη χορήγηση προσαύξησης «απόλυτης αναπηρίας» στους συνταξιούχους αναπηρίας ή θανάτου (του συζύγου), καθώς και στους συνταξιούχους γήρατος που είναι τυφλοί.
Για τους λοιπούς συνταξιούχους γήρατος, ακόμη και εάν πληρούν από άποψη υγείας τις προϋποθέσεις της «απόλυτης αναπηρίας», δεν προβλέπεται παρόμοια προσαύξηση της σύνταξής τους.
«Είναι πρόδηλο ότι κάθε συνταξιούχος σε κατάσταση απόλυτης αναπηρίας, ανεξαρτήτως του εάν λαμβάνει σύνταξη γήρατος, αναπηρίας ή θανάτου, χρήζει του ίδιου επιπέδου βοήθειας για την ανακούφιση της υγείας του και μάλιστα ανεξαρτήτως του πότε βρέθηκε στην κατάσταση αυτή, δηλαδή πριν ή μετά τη συνταξιοδότησή του. Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο προβλέφθηκε και θεσμοθετήθηκε η προσαύξηση αυτή, υπό την έννοια ότι οι ασφαλισμένοι που βρίσκονται σε κατάσταση απόλυτης αναπηρίας χρήζουν συνεχούς βοήθειας και συμπαράστασης ετέρου προσώπου, δαπάνη η οποία μπορεί να καλυφθεί με την εν λόγω προσαύξηση», σημειώνει ο βουλευτής στην ερώτησή του.
Και ερωτά τον υπουργό αν προτίθεται να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία προκειμένου να αρθεί η άνιση μεταχείριση των απόλυτα ανάπηρων συνταξιούχων γήρατος, που αποτελούν εξ ορισμού μια ιδιαίτερα ευάλωτη κοινωνική ομάδα.
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (Α.N. 1846/51, Ν.4496/66,N.1140/81), οι απόλυτα ανάπηροι συνταξιούχοι γήρατος, σε αντίθεση με τους συνταξιούχους αναπηρίας ή θανάτου, ακόμη και εάν πληρούν τις σχετικές προϋποθέσεις από πλευράς κατάστασης υγείας, δεν δικαιούνται προσαύξησης της σύνταξής τους λόγω απόλυτης αναπηρίας. Με άλλα λόγια, το κριτήριο για τη χορήγηση της προσαύξησης αυτής είναι κατά το νόμο, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, η αιτία συνταξιοδότησης και όχι η κατάσταση της υγείας τους (απόλυτη αναπηρία), γεγονός νομικά και κοινωνικά απρόσφορο, καθώς οδηγεί στο παράλογο αποτέλεσμα ασφαλισμένοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση υγείας να έχουν διαφορετική μεταχείριση.
Είναι πρόδηλο ότι κάθε συνταξιούχος σε κατάσταση απόλυτης αναπηρίας, ανεξαρτήτως του εάν λαμβάνει σύνταξη γήρατος, αναπηρίας ή θανάτου, χρήζει του ίδιου επιπέδου βοήθειας για την ανακούφιση της υγείας του και μάλιστα ανεξαρτήτως του πότε βρέθηκε στην κατάσταση αυτή, δηλαδή πριν ή μετά τη συνταξιοδότησή του. Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο προβλέφθηκε και θεσμοθετήθηκε η προσαύξηση αυτή, υπό την έννοια ότι οι ασφαλισμένοι που βρίσκονται σε κατάσταση απόλυτης αναπηρίας χρήζουν συνεχούς βοήθειας και συμπαράστασης ετέρου προσώπου, δαπάνη η οποία μπορεί να καλυφθεί με την εν λόγω προσαύξηση.
Με το ζήτημα έχει ασχοληθεί επανειλημμένως και ο Συνήγορος του Πολίτη, ο οποίος τονίζει την παραβίαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας και την αντίθεση των ρυθμίσεων στο κοινό περί δικαίου αίσθημα και προτείνει σε σχετικό πόρισμά του την επέκταση μέσω νομοθετικής παρέμβασης της προσαύξησης απόλυτης αναπηρίας και στους συνταξιούχους γήρατος, δεδομένου ότι και αυτοί αντιμετωπίζουν τα ίδια ακριβώς προβλήματα με τους συνταξιούχους αναπηρίας ή θανάτου, που σήμερα το λαμβάνουν.
Δεδομένου ότι η οικονομική κρίση επιτείνει τα προβλήματα επιβίωσης όλων των πολιτών, αλλά ιδιαίτερα των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και μια τέτοια ομάδα αποτελούν εξ’ ορισμού οι απόλυτα ανάπηροι συνταξιούχοι γήρατος,
Ερωτάται η κ. Υπουργός:
- Προτίθεται να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία προκειμένου να αρθεί η παραπάνω ανισότητα;
Ο ερωτώντες βουλευτές
Καστόρης Αστέριος
Αραχωβίτης Σταύρος
Αυλωνίτου Ελένη
Βαγενά Άννα
Βάκη Φωτεινή
