Συνεχίζοντας τα σύντομα σημειώματά – προτάσεις μου για το Λιτόχωρο, θα αναφερθώ σήμερα στην περιοχή «Λούκια».
Μία περιοχή, που παρόλο ότι είναι από τις πιο γραφικές, πάρα...
Μία περιοχή, που παρόλο ότι είναι από τις πιο γραφικές, πάρα...
πολύ λίγοι αναφέρονται σε αυτή τη συνοικία, ενώ απουσιάζει κάθε ενδιαφέρον από την αρμόδια δημοτική αρχή κι όχι μόνο από την τωρινή.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να επισημάνω πως βρίσκεται στο νότιο-νοτιοδυτικό τμήμα του Λιτοχώρου, και πάνω της «κουμπώνει – κλειδώνει» και περνάει η περιμετρική οδός, της οποίας το δυτικό τμήμα είναι ένας εγκαταλελειμμένος χωματόδρομος από την εποχή του Κουκουτάτσιου, ενώ είναι η αρχή του νότιου τμήματος του περιμετρικού, πάνω στον οποίο υπάρχουν δεκάδες πολυκατοικίες κι εκατοντάδες νέα διαμερίσματα.
Χωρίς παρεξήγηση, θα πρότεινα, ή μάλλον θα ρωτούσα το σύνολο του σημερινού Δημοτικού Συμβουλίου εάν έχουν επισκεφτεί ποτέ τη νότια αυτή περιοχή. Αν όχι, ας το κάνουν τώρα, και ίσως αντιληφθούν και καταλάβουν πολλά…
Το «νέο» λοιπόν Λιτόχωρο, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα έχει «αδιέξοδο» προς την εθνική οδό, αφού η περιμετρική οδός σταματάει κάπου στο ύψος της Αγίας Μαρίνας, ενώ η διασταύρωση στα «Λούκια» προς τον Αη Γιάννη έχει όψη τριτοκοσμική. Ευτυχώς που το απαράμιλλο φυσικό κάλλος τα… «βολεύει» όλα.
Στο σημείο αυτό λοιπόν θα πρέπει να γίνει κυκλικός κόμβος με τρεις κατευθύνσεις. Μία κατεύθυνση προς τον Αη Γιάννη, μία κατεύθυνση προς το παλιό Λιτόχωρο και μία προς το νότιο περιμετρικό. Ακόμη στο σημείο εκείνο υπάρχουν κάποιες εγκαταλελειμμένες εκτάσεις και δημόσιες και δημοτικές, όπου είναι ευκαιρία να γίνει ένα μεγάλο πάρκινγκ και να τοποθετηθούν και οι καλαίσθητες – απαραίτητες πινακίδες, γιατί υπάρχει το φαινόμενο στο σημείο εκείνο οι ξένοι οδηγοί και παραθεριστές να «ψάχνονται» μέχρι…. τα χαράματα, κι άλλοι να βγαίνουν στην Αγία Παρασκευή κι άλλοι στο αδιέξοδο της Αγίας Μαρίνας.
Γιάννης Παπαζαχαρίας
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να επισημάνω πως βρίσκεται στο νότιο-νοτιοδυτικό τμήμα του Λιτοχώρου, και πάνω της «κουμπώνει – κλειδώνει» και περνάει η περιμετρική οδός, της οποίας το δυτικό τμήμα είναι ένας εγκαταλελειμμένος χωματόδρομος από την εποχή του Κουκουτάτσιου, ενώ είναι η αρχή του νότιου τμήματος του περιμετρικού, πάνω στον οποίο υπάρχουν δεκάδες πολυκατοικίες κι εκατοντάδες νέα διαμερίσματα.
Χωρίς παρεξήγηση, θα πρότεινα, ή μάλλον θα ρωτούσα το σύνολο του σημερινού Δημοτικού Συμβουλίου εάν έχουν επισκεφτεί ποτέ τη νότια αυτή περιοχή. Αν όχι, ας το κάνουν τώρα, και ίσως αντιληφθούν και καταλάβουν πολλά…
Το «νέο» λοιπόν Λιτόχωρο, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα έχει «αδιέξοδο» προς την εθνική οδό, αφού η περιμετρική οδός σταματάει κάπου στο ύψος της Αγίας Μαρίνας, ενώ η διασταύρωση στα «Λούκια» προς τον Αη Γιάννη έχει όψη τριτοκοσμική. Ευτυχώς που το απαράμιλλο φυσικό κάλλος τα… «βολεύει» όλα.
Στο σημείο αυτό λοιπόν θα πρέπει να γίνει κυκλικός κόμβος με τρεις κατευθύνσεις. Μία κατεύθυνση προς τον Αη Γιάννη, μία κατεύθυνση προς το παλιό Λιτόχωρο και μία προς το νότιο περιμετρικό. Ακόμη στο σημείο εκείνο υπάρχουν κάποιες εγκαταλελειμμένες εκτάσεις και δημόσιες και δημοτικές, όπου είναι ευκαιρία να γίνει ένα μεγάλο πάρκινγκ και να τοποθετηθούν και οι καλαίσθητες – απαραίτητες πινακίδες, γιατί υπάρχει το φαινόμενο στο σημείο εκείνο οι ξένοι οδηγοί και παραθεριστές να «ψάχνονται» μέχρι…. τα χαράματα, κι άλλοι να βγαίνουν στην Αγία Παρασκευή κι άλλοι στο αδιέξοδο της Αγίας Μαρίνας.
Γιάννης Παπαζαχαρίας
