Τα σαραντάημερα

Απόσπασμα από το βιβλίο της Δέσποινας Καρτσιούνα - Παπαζαχαρία “ Όπως φέρνει ο αγέρας θύμησες ”

“…Όταν τις μέρες των γιορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έμπαιναν στο Λιτόχωρο, έκαναν πολλές ζημιές και σκανδαλιές.
Χόρευαν στα κεραμίδια παρέα με... 

 

 

 

τη βροχή και το χιόνι, χτυπούσαν τις λαμαρίνες, έκαναν τούμπες και έπεφταν απ’ τις αστρέχες και πάλι σκαρφάλωναν και πολλά έμπαιναν από το τζάκι μέσα στο σπίτι. Το καταλαβαίναμε γιατι έπεφταν στην πορστιά και μας γέμιζαν καπνιές και γρατζουνούσαν τον πυρίμαχο.
Μια φορά μας έλεγε η μανιά μας, πρέπει να μπήκαν πολλά σαραντάημερα και μας έφαγαν το γλυκό το σύκο, άφησαν μόνο λίγο σιρόπι.
Μας κοιτούσε τότε με βλέμμα πονηρό και μας ρωτούσε: "Μήπως τα είδατε εσείς την ώρα που έτρωγαν το γλυκό ή τ'ακούσατε;”
Η σιωπή μας προς απάντησή της…
Και συνέχιζε: “Καλά κάνετε και δεν απαντάτε γιατί μέρες που είναι αυτά έρχονται δίπλα μας - χωρίς να τα βλέπουμε - και μας πέρνουν τη λαλιά!”
Έλεγαν οι παλιοί πως τα βράδια του χειμώνα - τις μέρες του σαρανταήμερου - τα σαραντάημερα καλικαντζάρια χτυπούσαν τις πόρτες και …“