Με αφορμή την ανάρτηση "ΨΗΦΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΠΕΣ" εν όψει της επετείου της δολοφονικής επίθεσης των κομμουνιστών τη μέρα των εκλογών της 31ης Μαρτίου 1946 στο Λιτόχωρο

Είναι ενδιαφέροντα και ενημερωτικά τα στοιχεία των εκλογών του 1946 στο Λιτόχωρο που ανέφερε σε δημοσίευμά του ο κ. Μασταγκάς. Ωστόσο ενδιαφέρον θα είχε να δούμε και μερικά στοιχεία για το πως ψήφιζε ο λαός του Λιτοχώρου προπολεμικά.
Το...

Λιτόχωρο ήταν προπολεμικά χωριό δεξιό και βασιλικό. Στις εκλογές του 1935 είχε δώσει 2250 ψήφους στο δεξιό, βασιλικό Λαϊκό Κόμμα, 250 στο κόμμα των Φιλελευθέρων και μόνον 60 στο ΚΚΕ. Με άλλα λόγια το Λαϊκό Κόμμα είχε στις εκλογές  ποσοστό 87%, το δε ΚΚΕ το πενιχρό 2.34%, που ήταν το 1/2 του ποσοστού που έλαβε το ΚΚΕ πανελλαδικά.

 Οι Λιτοχωρίτες ήταν εθνικόφρονες δεξιοί στην συντριπτική τους πλειοψηφία και ολιγότεροι ήταν οι φιλελεύθεροι εθνικόφρονες στο κόμμα των κεντρώων φιλελεύθερων, ενώ ο κομμουνισμός δεν είχε καμιά απολύτως απήχηση στο λαό του Λιτοχώρου, όπως και σε όλη την Ελλάδα, γενικότερα λόγω και των προδοτικών τους θέσεων περί "ανεξάρτητης Μακεδονίας" κ.λ.π.

Ο κομμουνισμός διείσδυσε με ύπουλο τρόπο κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής, όταν τον Ιούνιο του 1941 ο Χίτλερ έσπασε το σύμφωνο συνεργασίας με τον Στάλιν και επιτέθηκε στην Ρωσία. Διότι μέχρι τότε τα απανταχού ΚΚ, δεκανίκια του ρωσικού ιμπεριαλισμού, είχαν λάβει εντολή από τη Μέκκα του κομμουνισμού να συνεργάζονται με τους συμμάχους τους, τους Γερμανούς, όπως και εγένετο.

Μόλις όμως χτυπήθηκε η Ρωσία από τον μέχρι τότε Γερμανό σύμμαχο, έλαβαν τότε νέα εντολή να δημιουργήσουν αντιστασιακές οργανώσεις και έτσι δημιούργησαν τον "δούρειο ίππο" του ΕΑΜ, το οποίο με ύπουλο και πονηρό τρόπο το ονόμασαν Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και όχι Κομμουνιστικό, καταφέρνοντας έτσι να παγιδέψουν αρκετούς αντικομμουνιστές που εντάχθηκαν με στόχο να πολεμήσουν τον κατακτητή, νομίζοντας ότι είναι εθνική οργάνωση και χωρίς να έχουν αντιληφθεί αρχικώς για το ποιοι κρύβονται από πίσω. Εκεί όμως παγιδεύτηκαν αργότερα και χρησιμοποιήθηκαν για το αιματοκύλισμα του ελληνικού λαού. Έτσι οι κομμουνιστές εμφανιζόμενοι με την ταμπέλα του εθνικού, κατάφεραν  από ανύπαρκτοι που ήταν να μαζέψουν κόσμο.

Όταν χτύπησαν το Λιτόχωρο τον Μάρτη του 1946 για να επιβάλουν το σοβιετόδουλο δικτατορικό καθεστώς στην Ελλάδα ήδη είχαν εγκαταλείψει τους κομμουνιστές οι περισσότεροι που ήταν στο ΕΑΜ, πολλοί δε από αυτούς εντάχθηκαν στον Εθνικό Στρατό και για τη δημιουργία του αποκαλούμενου "Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας" οι κομμουνιστές ενέταξαν στις τάξεις του σλαβοσκοπιανούς κυρίως και το 1/2 του κομμουνιστοσυμμορίτικου στρατού αποτελείτο από ξένους, κυρίως σλάβους και αρκετοί ήταν και εκείνοι, νεαρής κυρίως ηλικίας, οι οποίοι επιστρατεύονταν δια της βίας από τους κομμουνιστές.

Κάθε χρόνο με αφορμή το μνημόσυνο για τα παλληκάρια που έπεσαν από τις κομμουνιστικές συμμορίες στο Λιτόχωρο, διάφορα σταλινικά σταγονίδια, αντί να κρυφτούν  στις τρύπες τους, ξερνούν το μίσος και το δηλητήριο τους, τολμώντας να αποκαλούν τα εθνικά μνημόσυνα "γιορτές μίσους". 

Οι απολογητές των σταλικομμουνιστών δολοφόνων δεν θέλουν να τιμούνται αυτοί που κατακρεούργησαν οι ξενοκίνητοι σλαβοσυμμορίτες, γιατί αρνήθηκαν να σκύψουν το κεφάλι στον κομμουνισμό και υπερασπίστηκαν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, για να ξεχνά ο κόσμος τα εγκλήματα και τις προδοσίες τους. 

Τιμούμε τους Έλληνες Χωροφύλακες και Φαντάρους, το μικρό αυτό τμήμα των ανδρών, που βρέθηκαν τη μέρα των εκλογών της 31ης Μαρτίου του 1946 στο Λιτόχωρο για την ομαλή διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας και έπεσαν μαχόμενοι υπέρ πατρίδος, αμυνόμενοι στα προδοτικά βόλια των κομμουνιστών που τους χτύπησαν άνανδρα και ύπουλα μέσα στη νύχτα, δίνοντας τους κατόπιν την χαριστική βολή και πυρπολώντας τους στην συνέχεια.

Αυτά τα φρικιαστικά προδοτικά εγκλήματα και αυτό το ολοκαύτωμα του Λιτοχώρου μάς ζητούν οι απόγονοι του σταλινισμού να ξεχάσουμε. Να μην κάνουμε μνημόσυνο στους ηρωικούς μας νεκρούς. Τούς απαντούμε ότι οι νεκροί μας ζουν και μας οδηγούν.

Τιμή και Δόξα στους υπερασπιστές του Λιτοχώρου που έπεσαν υπέρ της Πατρίδας, πολεμώντας τον κομμουνισμό.

Πέραν από αυτό το καθιερωμένο μνημόσυνο θα πρέπει να καθιερωθεί και ένα μνημόσυνο για όλα τα αθώα θύματα της κομμουνιστικής θηριωδίας στο Λιτόχωρο, για όλους εκείνους τους Λιτοχωρίτες και τις Λιτοχωρίτισσες που δολοφονήθηκαν από τις κομμουνιστικές συμμορίες, γιατί παρέμειναν Έλληνες και αρνήθηκαν να υποκύψουν στον ξενόδουλο κομμουνισμό. Και η δημοτική αρχή θα πρέπει να γκρεμίσει αμέσως το μνημείο του μίσους και τους αίσχους που έστησαν αυθαίρετα οι κομμουνιστές στο πάνω μέρος του Λιτοχώρου.

Δ.