Μιας και διανύουμε την περίοδο της Σαρακοστής καλό είναι να γνωρίσουμε μερικά πράγματα που συνήθως αγνοούμε γιατί υπάρχουν ή γιατί τα κάνουμε. Κατά την περίοδο αυτή η νηστεία που κάνουμε γίνεται για να μας προετοιμάσει πνευματικά και σωματικά για την Εβδομάδα των Παθών και την Ανάσταση του Κυρίου μας. Η...
εγκράτεια που πρέπει να επιδεικνύουμε δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στο φαγητό, που μπορεί για μερικούς να είναι και φυσιολογικό. Δηλαδή μπορεί για κάποιον η ολιγοφαγία και η αποχή από ορισμένες τροφές, όπως το κρέας, να μην είναι αναγκαστικές αλλά να γίνονται λόγω συνήθειας προσωπικής. Αυτό βέβαια σημαίνει πως η νηστεία πρέπει να γίνεται κανονικά και να πλαισιώνεται από την ανάλογη προσευχή. Προσευχή που θα ζητούμε από τον Θεό να μας δίνει τη δύναμη να αντέξουμε τη δοκιμασία αυτή.
Η όλη προσπάθειά μας αυτή για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες μας πρέπει να αποδεσμευτεί από το καταναγκαστικό του πράγματος. Ο Χριστιανός που νηστεύει το κάνει με χαρά και όχι με γογγυσμό, καθώς επίσης και χωρίς να διατυμπανίζει την προσπάθειά του αυτή. Δεν φωνάζουμε ότι νηστεύουμε για να μας λυπηθούν οι άλλοι. Αντιθέτως πρέπει να λάμπουμε από χαρά. Ο Κύριός μας νήστεψε 40 ημέρες στην έρημο και το έκανε όχι γιατί του το επέβαλε κάποιος αλλά γιατί έτσι θα υποτασσόταν στη βούληση του Πατέρα για κάθαρση και αγιασμό. Έτσι λοιπόν και εμείς ακολουθώντας το δρόμο αυτό αγωνιζόμαστε για να καθαρίσει τόσο το σώμα μας όσο και το πνεύμα μας από τις ακαθαρσίες μας, τα πάθη μας δηλαδή όπως η ζήλεια, το ψέμα, ο εγωισμός, η κρίση και η πονηρία.
Γι' αυτό και η νηστεία δεν αφορά μόνο το σώμα άρα μόνο την τροφή. Εγκράτεια και αποχή γίνεται και στο πνευματικό κομμάτι μας. Απέχουμε από κακές συνήθειές μας και από αμαρτήματα τόσο σώματος όσο και του πνεύματος. Δεν νηστεύουμε μόνο από τροφές αλλά και από πονηρές σκέψεις και πράξεις. Η προετοιμασία μας πρέπει να είναι καθολική για να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στο Θείο Δράμα και την Ανάσταση. Για να μπορέσουμε να αναστηθούμε και εμείς από τις δυνάμεις που μας κρατούν καθηλωμένες στο χώμα και στην αμαρτία. Να ξαναγεννηθούμε ως νέοι πνευματικοί άνθρωποι και να μην παραμένουμε μια ζωή στο βούρκο των παθών που μας κατατρώει το είναι μας. Ο Κύριός μας είπε πως θα γίνουμε πραγματικά παιδιά του όταν θα αποβάλλουμε τον έτερο κακό εαυτό μας και θα ενδυθούμε "λευκό ένδυμα γάμου" δηλαδή θα λάμψει ο καθαρός εαυτός μας και δε θα μας βαραίνει τίποτε μεμπτό. Αμήν.
Η όλη προσπάθειά μας αυτή για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες μας πρέπει να αποδεσμευτεί από το καταναγκαστικό του πράγματος. Ο Χριστιανός που νηστεύει το κάνει με χαρά και όχι με γογγυσμό, καθώς επίσης και χωρίς να διατυμπανίζει την προσπάθειά του αυτή. Δεν φωνάζουμε ότι νηστεύουμε για να μας λυπηθούν οι άλλοι. Αντιθέτως πρέπει να λάμπουμε από χαρά. Ο Κύριός μας νήστεψε 40 ημέρες στην έρημο και το έκανε όχι γιατί του το επέβαλε κάποιος αλλά γιατί έτσι θα υποτασσόταν στη βούληση του Πατέρα για κάθαρση και αγιασμό. Έτσι λοιπόν και εμείς ακολουθώντας το δρόμο αυτό αγωνιζόμαστε για να καθαρίσει τόσο το σώμα μας όσο και το πνεύμα μας από τις ακαθαρσίες μας, τα πάθη μας δηλαδή όπως η ζήλεια, το ψέμα, ο εγωισμός, η κρίση και η πονηρία.
Γι' αυτό και η νηστεία δεν αφορά μόνο το σώμα άρα μόνο την τροφή. Εγκράτεια και αποχή γίνεται και στο πνευματικό κομμάτι μας. Απέχουμε από κακές συνήθειές μας και από αμαρτήματα τόσο σώματος όσο και του πνεύματος. Δεν νηστεύουμε μόνο από τροφές αλλά και από πονηρές σκέψεις και πράξεις. Η προετοιμασία μας πρέπει να είναι καθολική για να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στο Θείο Δράμα και την Ανάσταση. Για να μπορέσουμε να αναστηθούμε και εμείς από τις δυνάμεις που μας κρατούν καθηλωμένες στο χώμα και στην αμαρτία. Να ξαναγεννηθούμε ως νέοι πνευματικοί άνθρωποι και να μην παραμένουμε μια ζωή στο βούρκο των παθών που μας κατατρώει το είναι μας. Ο Κύριός μας είπε πως θα γίνουμε πραγματικά παιδιά του όταν θα αποβάλλουμε τον έτερο κακό εαυτό μας και θα ενδυθούμε "λευκό ένδυμα γάμου" δηλαδή θα λάμψει ο καθαρός εαυτός μας και δε θα μας βαραίνει τίποτε μεμπτό. Αμήν.
Β.Ο.