Τα 17 Παραμύθια για το Σκοπιανό και η αποδόμησή τους

Έναν χρόνο τώρα μας έχουν φλομώσει κυριολεκτικά στο παραμύθι οι κυβερνώντες για να δικαιολογήσουν την ελεεινή εθνική προδοσία που πάνε να διαπράξουν εν πλήρη συνειδήσει προχωρώντας στην εκχώρηση της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.

Επειδή... 

βλέπω συχνά να επαναλαμβάνονται τα ίδια γελοία και αβάσιμα επιχειρήματα που αναμασούν τα στελέχη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, λες και απευθύνονται σε ηλίθιους που δεν έχουν ιστορική γνώση και κριτική σκέψη, ας τα δούμε άλλη μια φορά ένα προς ένα:

Παραμύθι 1ο: 

«Η παράταση της εκκρεμότητας του σκοπιανού ζητήματος στοίχιζε στην Ελλάδα επειδή δαπανούσαμε διπλωματικό κεφάλαιο».

Γιατί μας στοίχιζε το σκοπιανό; Πληρώναμε κανέναν φόρο 27 χρόνια που ήταν σε εκκρεμότητα; Απασχολούσαμε μήπως στρατό στα σύνορα με τα Σκόπια; Τίποτα από όλα αυτά. Τα μεγάλα συλλαλητήρια βροντοφώναξαν πως ανάμεσα στην παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια και τη μη λύση του προβλήματος, ο ελληνικός λαός προτιμάει χίλιες φορές τη μη λύση. Όσο οι Σκοπιανοί επιμένουν στην αδιαλλαξία τους, μη σώσει και λυθεί το πρόβλημα. Δεν είναι μοναδικό φαινόμενο το να μην υπάρχει λύση σε ένα διμερές πρόβλημα ή αυτή να αναβάλλεται για το μέλλον όταν θα είναι ευνοϊκότερες οι συνθήκες. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη από το 1948 μέχρι σήμερα, με την Κίνα και την Ταϊβάν από το 1949 μέχρι σήμερα. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις καμία κυβέρνηση δεν διανοήθηκε να κλείσει το πρόβλημα όπως-όπως σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της για να μην χρονίζει και για να μην δαπανά διπλωματικό κεφάλαιο. Αλλά και η Δυτική Γερμανία δεν είχε αναγνωρίσει ποτέ την Ανατολική Γερμανία (παρ' ότι την αναγνώρισαν όλες οι άλλες χώρες του κόσμου) διότι πίστευε ότι το εθνικό δίκαιο ήταν η επανένωση των δύο Γερμανιών - και όντως αυτό έγινε το 1990.

Παραμύθι 2ο: 

«Η συμφωνία των Πρεσπών κινείται πάνω στις πάγιες θέσεις της εθνικής γραμμής που είχε χαράξει από το 2008 ο Κώστας Καραμανλής στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι».

Δηλαδή επειδή έτσι αποφάσισαν ο Κώστας Καραμανλής και η Ντόρα το 2008 ΧΩΡΙΣ να έχουν την ομόφωνη συμφωνία των τότε κοινοβουλευτικών κομμάτων και χωρίς να κάνουν σχετικό δημοψήφισμα, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι εσαεί να ακολουθούμε την άποψή τους; Τι είναι αυτή η περίφημη «εθνική θέση του Βουκουρεστίου»; Είναι μήπως οι πλάκες με τις θεϊκές εντολές που κατέβασε ο Μωυσής από το όρος Σινά και απαγορεύεται δια ροπάλου να τις παραβούμε; Επιπλέον, το 1992 το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών είχε συμφωνήσει στη ΜΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ του ονόματος Μακεδονία στα Σκόπια. Σβήνουμε έτσι εύκολα εκείνη την παλαιότερη απόφαση και κρατάμε όποια μας βολεύει;

Παραμύθι 3ο: 

«Το όνομα "Μακεδονία" το έχουμε αποδεχθεί εδώ και πολλά χρόνια. Ακόμη και το πΓΔΜ είχε μέσα το όνομα "Μακεδονία"».

Η Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες έκανε αρκετά λάθη και υποχωρήσεις έναντι των Σκοπίων αλλά πέτυχε να αποσπάσει και κάποια οφέλη. Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι μία ελληνική κυβέρνηση που ξεκινούσε διαπραγματεύσεις οριστικής επίλυσης του ονοματολογικού ζητήματος δεσμευόταν σώνει και καλά από το περιεχόμενο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Μπορούσαμε και έπρεπε να ασκήσουμε αφόρητη πίεση στους Σκοπιανούς να αφαιρέσουν τον όρο Μακεδονία, και όχι να τους αντιμετωπίζουμε σαν Ελλάδα και Σκόπια να είναι ισοδύναμες χώρες. Είναι αυτονόητο ότι σε μια τέτοια διαπραγμάτευση οριστικής επίλυσης του προβλήματος η Ελλάδα θα αξιοποιούσε όλα τα διπλωματικά και οικονομικά όπλα της και δεν θα πήγαινε να παραδοθεί πρόθυμα στους Σκοπιανούς, όπως έκαναν ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς. Ουσιαστικά αυτό που υπογράψαμε είναι το πρωτόκολλο παράδοσης της χώρας μας, κάτι σαν αυτό που υπέγραψε ο στρατηγός Τσολάκογλου το 1941, δήθεν για να σώσει τον ελληνικό στρατό. Και σήμερα έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση Τσολάκογλου που έχει το θράσος να ισχυρίζεται πως ό,τι κάνει το κάνει από... πατριωτικό καθήκον - κόντρα στη βούληση του ελληνικού λαού που απ' ό, τι φαίνεται, δεν αποτελείται από πατριώτες κατά τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παραμύθι 4ο: 

«Εφόσον ήδη 140 χώρες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως "Μακεδονία", το παιχνίδι έχει ουσιαστικά χαθεί και έχουμε ηττηθεί. Άρα ας αποδεχτούμε κι εμείς μια σύνθετη ονομασία να τελειώνουμε».

Ακόμη και όλος ο πλανήτης ή και όλος ο γαλαξίας να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία», ΕΜΕΙΣ δεν πρέπει ΠΟΤΕ να βάλουμε την υπογραφή μας κάτω από μία τέτοια αισχρή παραχάραξη της Ιστορίας. ΔΙΚΑ ΜΑΣ είναι τα κληρονομικά δικαιώματα της Μακεδονίας και ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ μπορούμε να τα παραδώσουμε. Αν τα δικαιώματα αυτά τα είχαν τα νησιά Φίτζι ή η Παπούα Νέα Γουινέα τότε θα βλέπαμε αν θα αναγνώριζαν τα Σκόπια αυτές οι χώρες. Αν ΕΜΕΙΣ δεν σταματήσουμε τα Σκόπια, τότε δεν θα το κάνει κανείς άλλος για λογαριασμό μας διότι πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρει το ζήτημα. Δεν κάνει εντύπωση άραγε που ενώ δώσαμε ως Ελλάδα τρομερή μάχη διεθνώς για να κατοχυρώσουμε τα αποκλειστικά δικαιώματα της φέτας και του γύρου, αντιθέτως ξεπουλάμε τη Μακεδονία στους Σκοπιανούς; Αξίζουν περισσότερο η φέτα και ο γύρος από τη Μακεδονία μας; Οι χώρες που αναγνώρισαν μέχρι τώρα τα Σκόπια ως Μακεδονία το έκαναν επειδή η Ελλάδα αδράνησε επί δεκαετίες στο να ενημερώσει τη διεθνή κοινή γνώμη, παρ' ότι της δόθηκαν εξαιρετικές ευκαιρίες να το κάνει αποτελεσματικά και ανέξοδα μέσω κινηματογραφικών ταινιών, ντοκυμαντέρ κ.ά. Έστω κι έτσι όμως, πάνω από 60 χώρες (ανάμεσά τους και όλες οι χώρες της ΕΕ) ΔΕΝ αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Είναι εσφαλμένη η άποψη ότι οι ξένοι δεν ξέρουν το πρόβλημα που έχουμε με τα Σκόπια. Αν πληκτρολογήσει κανείς τις λέξεις «Macedonia naming dispute» θα βρει 32.800.000 παραπομπές, ανάμεσά τους και 276.000 βίντεο! Άρα το ότι κάποιες χώρες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» δεν σημαίνει ότι δεν είναι ενήμερες για το πρόβλημα. Η τραγωδία όμως είναι ότι τώρα Η ΙΔΙΑ η Ελλάδα ετοιμάζεται να βάλει τη ΔΙΚΗ ΤΗΣ υπογραφή σε μία συμφωνία που θα εκχωρεί στους Σκοπιανούς τη Μακεδονία. Αν τελικά γίνει αυτό, τότε πραγματικά θα έχουμε υποστεί εθνική ήττα τρομακτικών διαστάσεων διότι αυτή την υπογραφή μας οι Σκοπιανοί θα την κάνουν σημαία τους και θα την περιφέρουν σε όλη την υφήλιο ως απόδειξη ότι είχαν δίκιο τελικά και η Ελλάδα άδικο - γι' αυτό και το παραδέχτηκε και υποχώρησε!

Παραμύθι 5ο: 

«Οι Σκοπιανοί νομιμοποιούνται να ονομάζονται Μακεδόνες αφού κατοικούν σε έδαφος της αρχαίας Μακεδονίας».

Είναι εκπληκτικό που αυτή την ανοησία την επαναλαμβάνουν ακόμη και μορφωμένοι άνθρωποι, προφανώς είτε από πλήρη άγνοια είτε για να δικαιολογήσουν τον ενδοτισμό τους. Πρώτον, η σημερινή επικράτεια των Σκοπίων δεν περιλαμβάνει ΚΑΝΕΝΑ τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας, γι’ αυτό και οι Σκοπιανοί δεν έχουν να επιδείξουν κανένα αξιόλογο αρχαιολογικό μακεδονικό εύρημα που να ανακαλύφθηκε στη χώρα τους. Η Μακεδονία του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, προτού γίνει παγκόσμια αυτοκρατορία, περιοριζόταν κατά 100% σε εδάφη που σήμερα είναι ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Στην επικράτεια των σημερινών Σκοπίων υπήρχαν, από νότο προς βορρά, οι αρχαίες Πελαγονία, Παιονία και Δαρδανία. Η σημερινή περιοχή των Σκοπίων ήταν τμήμα της αρχαίας Δαρδανίας, και αυτό επιβεβαιώνεται από αδιάσειστα αρχαιολογικά, εθνολογικά, γλωσσικά και άλλα στοιχεία. Δεύτερον, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι οι Σκοπιανοί Σλάβοι εγκαταστάθηκαν σε εδάφη της παλιάς Μακεδονίας (πράγμα που ΔΕΝ ισχύει), η ίδια η Ακαδημία Αθηνών σε ανακοίνωσή της υπογραμμίζει ότι ο «ο τόπος εγκατάστασης ενός λαού δεν είναι προσδιοριστικός της ταυτότητάς του». Και έχει απόλυτο δίκιο διότι πολλοί άλλοι λαοί εγκαταστάθηκαν με το πέρασμα των αιώνων σε διάφορες περιοχές αλλά διατήρησαν το όνομά τους και δεν επεδίωξαν να πάρουν το όνομα των παλαιότερων κατοίκων που ζούσαν εκεί. Οι Βούλγαροι δεν αξίωσαν να ονομαστούν Μυσοί αλλά έμειναν Βούλγαροι. Οι Σέρβοι δεν ονομάστηκαν Δάρδανοι αλλά έμειναν Σέρβοι. Οι Αλβανοί δεν ζήτησαν να ονομαστούν Ιλλυριοί αλλά διατήρησαν το όνομά τους. Οι Τούρκοι δεν ονομάστηκαν Κάρες, Φρύγες, Λυδοί, Ίωνες ή Τρώες αλλά κράτησαν την ταυτότητά τους. Όπως πολύ εύστοχα αναφέρθηκε και από άλλους σχολιαστές στο forum, οι Ισπανοί που κατέκτησαν και αποίκισαν τη Λατινική Αμερική δεν αξίωσαν να ονομαστούν Μάγια, Ίνκας ή Αζτέκοι. Οι Αγγλοσάξονες, οι Ιρλανδοί και οι Γερμανοί που αποίκισαν τη Βόρεια Αμερική δεν επεδίωξαν να πάρουν το όνομα των ιθαγενών Απάτσι, Κομάντσι ή Σιού. Οι Βρετανοί που προσάρτησαν και αποίκισαν το Γιβραλτάρ πριν από 300 χρόνια δεν αξίωσαν να λέγονται Ισπανοί ή Ανδαλουσιανοί. Επομένως είναι τελείως έωλο το επιχείρημα πως οι Σκοπιανοί δικαιούνται να ονομαστούν Μακεδόνες επειδή δήθεν ένα ελάχιστο τμήμα του εδάφους τους περιλαμβανόταν κάποτε στην αρχαία Μακεδονία. Εφόσον είναι Σλάβοι, Αλβανοί, Ρομά, Τούρκοι και Βλάχοι ας βρουν ένα κοινό όνομα που να μην θίγει κανέναν γείτονά τους (υπάρχουν πάμπολλα διαθέσιμα) και όχι να κλέβουν την Ιστορία και την εθνική ταυτότητα άλλων.

Παραμύθι 6ο: 

«Στα Σκόπια έχει καλλιεργηθεί ο εθνικός μύθος του μακεδονισμού από το 1893, και επομένως δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε ή να τον καταργήσουμε».

Μα αν οι Σκοπιανοί πιστεύουν επί 5 γενιές ότι είναι Μακεδόνες, τι να πουν και οι Έλληνες που το πιστεύουν επί 80 γενιές και έχουν μάλιστα και ατράνταχτες ιστορικές αποδείξεις στη διάθεσή τους; Το ίδιο το χώμα της Μακεδονίας μιλάει ελληνικά. Κάθε αρχαιολογικό εύρημα που έχει έρθει στο φως στην Πέλλα, τη Βεργίνα, το Δίον, την Αμφίπολη και οπουδήποτε αλλού φέρει ελληνικές επιγραφές και αποδείξεις ελληνικής κουλτούρας. Επειδή δηλαδή κάποτε ο ρωσικός πανσλαβισμός φύτεψε στα μυαλά μερικών Βαλκάνιων ένα εξωφρενικό ψέμα θα πρέπει εμείς να το επιβραβεύσουμε τώρα νομιμοποιώντας το με την υπογραφή μας; Αν δεχτούμε ότι υπάρχει «μακεδονική γλώσσα», έστω και ως μέρος της οικογένειας των σλαβικών γλωσσών όπως λέει η συμφωνία των Πρεσπών, τότε ο Αμερικανός, ο Γάλλος, ο Κινέζος, ο Ιάπωνας, ο Βραζιλιάνος ή ο Καναδός που θα βλέπει ότι κάπου ομιλούνται τα μακεδονικά θα είναι υποχρεωμένος να ψάχνει τα άρθρα των διεθνών συνθηκών για να δει αν αυτά είναι η γλώσσα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή όχι; Θα υποθέσει απλώς ότι οι σύγχρονοι Μακεδόνες που μιλούν μακεδονικά είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων. Τι πιο απλό;

Παραμύθι 7ο: 

«Ο διαμελισμός της γεωγραφικής περιοχής της αρχαίας Μακεδονίας έγινε με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, επομένως και οι Σκοπιανοί κατοικούν σε πρώην μακεδονική επικράτεια».

Πρόκειται για ξετσίπωτο ψέμα. Στο κείμενο της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, με την οποία δόθηκε τέλος στον Β' Βαλκανικό Πόλεμο, δεν αναφέρεται ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ο όρος Μακεδονία. Επομένως ο δήθεν διαμοιρασμός των εδαφών που κατείχε έως τότε η Οθωμανική Αυτοκρατορία στα Βαλκάνια μεταξύ τριών χριστιανικών κρατών, βαφτίστηκε από τους πολιτικούς απατεώνες των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ως διαμοιρασμός της Μακεδονίας για να θολώσουν τα νερά και να πείσουν τους αδαείς ότι έχουν δίκιο οι Σκοπιανοί.

Παραμύθι 8ο: 

«Με τη συμφωνία των Πρεσπών τα Σκόπια θα ονομαστούν “Βόρεια Μακεδονία” και επομένως κάθε ξένος θα καταλαβαίνει ότι υπάρχει και μία ελληνική Μακεδονία που δεν είναι το ίδιο πράγμα».

Πρόκειται για συνειδητή εξαπάτηση του ελληνικού λαού. Οπουδήποτε στον κόσμο εφαρμόστηκε η διαίρεση σε «Βόρειο» κράτος υπήρξε και ένα «Νότιο» που αποτελείτο από τον ΙΔΙΟ ΛΑΟ. Οι Βορειοκορεάτες και οι Νοτιοκορεάτες είναι και οι δύο Κορεάτες και μιλούν την ίδια γλώσσα. Ομοίως παλαιότερα, οι Βορειοβιετναμέζοι και οι Νοτιοβιετναμέζοι ήταν αμφότεροι Βιετναμέζοι και μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Οι Ανατολικογερμανοί και οι Δυτικογερμανοί ήταν αμφότεροι Γερμανοί και μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Σήμερα το Νότιο Σουδάν και το Σουδάν κατοικούνται και τα δύο από Σουδανέζους που μιλούν την ίδια γλώσσα. Επομένως αυτό που πάει να γίνει με τη συμφωνία των Πρεσπών είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Ουσιαστικά πρόκειται για τη νομιμοποίηση μιας απάτης. Δεν είναι δυνατόν η Βόρεια Μακεδονία και η ελληνική Μακεδονία να κατοικούνται από διαφορετικούς λαούς που μιλούν διαφορετικές γλώσσες – όπως θα μας φαινόταν τελείως τρελό να υπάρχει μία Νότια Κορέα που θα κατοικείτο από Νοτιοκορεάτες που μιλούν κορεατικά, και μία Βόρεια Κορέα που θα κατοικείτο από Κινέζους που θα μιλούσαν κινέζικα αλλά που θα επέμεναν σώνει και καλά να αποκαλούνται Κορεάτες και να αναγνωριστεί η γλώσσα τους ως κορεατική - σκέτο. Το ελληνικό κράτος βάσει της συμφωνίας των Πρεσπών θα είναι υποχρεωμένο να πει σε 3 εκατομμύρια Ελλήνων Μακεδόνων πολιτών του, ότι ο όρος «Μακεδόνας» (σκέτο, όχι Βορειομακεδόνας), θα μπορεί να σημαίνει στο εξής και κάτι το μη ελληνικό. Αυτό θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα ταυτότητας στους Έλληνες Μακεδόνες διότι πώς θα είναι αυτοί Μακεδόνες, όταν ταυτόχρονα θα είναι «Μακεδόνες» και κάποιοι άλλοι που δεν είναι Έλληνες; Όπως επισημαίνει πολύ σωστά ο καθηγητής του ΕΚΠΑ Ευάνθης Χατζηβασιλείου, «αυτό είναι δηλητηριώδες για μια κοινωνία. Κανένα κράτος στον κόσμο δεν επιτρέπει να προσβληθεί η ταυτότητα, εθνική και τοπική, και το ανθρώπινο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των ίδιων των μελών του έθνους του».

Παραμύθι 9ο: 

«Με τη Συμφωνία των Πρεσπών αναγνωρίζουμε ιθαγένεια και όχι τις εθνότητες που την απαρτίζουν».

Προσπαθούν οι πολιτικοί απατεώνες της κυβέρνησης να παραπλανήσουν και να κοροϊδέψουν τον ελληνικό λαό με νομικίστικα τερτίπια. Το ερώτημα είναι αδυσώπητα απλό: ΩΣ ΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΣΥΣΤΗΘΕΙ ΕΝΑΣ ΣΚΟΠΙΑΝΟΣ με βάση αυτά που λέει η συμφωνία των Πρεσπών; Και η απάντηση είναι απλούστατη: ως ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ. Είτε είναι Σλάβος, είτε Αλβανός, είτε Ρομά, είτε Τούρκος, είτε Βλάχος των Σκοπίων, θα σου συστηθεί ως ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ, όπως ακριβώς ένας ισπανόφωνος, ένας έγχρωμος, ένας Ασιάτης ή ένας Καυκάσιος πολίτης των ΗΠΑ θα σου συστηθεί ως Αμερικανός. Επομένως ποια πρακτική σημασία έχει το ότι αναγνωρίζουμε μακεδονική ιθαγένεια και όχι εθνότητα; Απολύτως καμία, διότι στην καθημερινή πρακτική είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Παραμύθι 10ο: 

«Υπάρχει ο κίνδυνος της ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια ή να διαμελιστούν τα Σκόπια μεταξύ της Αλβανίας και της Βουλγαρίας, και κάτι τέτοιο δεν μας συμφέρει και πρέπει να το αποτρέψουμε».

Τα παπαγαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζονται ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος ρωσικής διείσδυσης στα Σκόπια. Δηλαδή, τι είδους διείσδυση φοβούνται; Θα κατέβουν μήπως οι ρωσικές τεθωρακισμένες μεραρχίες στα νότια Βαλκάνια για να δημιουργήσουν επιθετικό προγεφύρωμα; Τα Σκόπια είναι ένα περίκλειστο κράτος, χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα, που είναι ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΚΥΚΛΩΜΕΝΟ από χώρες απολύτως ελεγχόμενες από τις ΗΠΑ. Αν δεν το θέλουν οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι δεν μπορούν να μεταφέρουν ούτε αερομεταφερόμενο άγημα στα Σκόπια διότι θα πρέπει υποχρεωτικά να περάσουν είτε από χώρα του ΝΑΤΟ είτε από το Κόσοβο το οποίο ελέγχεται από το ΝΑΤΟ. Το επιχείρημα ότι πρέπει τάχα να βάλουμε το συντομότερο δυνατό τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ για να μην διαλυθούν από... δύο άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, την Αλβανία και τη Βουλγαρία είναι από γελοίο έως εξωφρενικό! Οι πάντες γνωρίζουν ότι η Αλβανία και η Βουλγαρία ούτε καν διανοούνται να πράξουν το παραμικρό χωρίς να έχουν την έγκριση της Αμερικής. Τα Σκόπια θα διαλυθούν ΜΟΝΟ αν το θέλουν οι Αμερικανοί και σε ΚΑΜΙΑ άλλη περίπτωση διότι τόσο η Αλβανία όσο και η Βουλγαρία είναι απλώς πιόνια της Αμερικής και εκτελούν δικές της εντολές. Άρα μας ρίχνουν χοντρό δούλεμα όσοι μας λένε να εκχωρήσουμε τη Μακεδονία στους Σκοπιανούς προς χάριν δήθεν της σταθερότητας και της ασφάλειας στα δυτικά Βαλκάνια.

Παραμύθι 11ο: 

«Σε μία διαπραγμάτευση δεν μπορείς να τα πάρεις όλα, πρέπει να δώσεις κιόλας».

Κατ’ αρχάς η Ελλάδα δεν επιθυμεί να πάρει ΤΙΠΟΤΑ από τους Σκοπιανούς. Αυτό που της ζητείται μετ’ επιτάσεως από τους ξεδιάντροπους παραχαράκτες της Ιστορίας είναι μόνο να δώσει, και μάλιστα να δώσει το λαμπρότερο ίσως κομμάτι της ιστορικής της κληρονομιάς και ένα κομμάτι της εθνικής της συνείδησης. Επομένως τι είδους διαπραγμάτευση είναι αυτή όπου η μία πλευρά προσέρχεται μόνο για να δώσει και η άλλη μόνο για να πάρει; Και αν θέλουμε να δούμε την αλήθεια κατάματα, η προδοσία της Μακεδονίας υπήρχε ανέκαθεν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι αριστεροί δεν το έκρυβαν ποτέ ότι ήταν υπέρ της αυτοδιάθεσης των «συντρόφων Μακεδόνων» και συχνά αντάλλασσαν επισκέψεις με αυτούς. Απλώς όταν ήρθε ο Ζάεφ στην εξουσία βρήκε μερικούς ανιστόρητους ιδεοληπτικούς στην ελληνική κυβέρνηση πρόθυμους να του δώσουν όλα όσα επεδίωκε. Η μόνη έγνοια του Κοτζιά ήταν να μην ταπεινώσει δήθεν τους Σκοπιανούς, και οι ίδιοι οι γείτονές μας έλεγαν με απορία ότι πάσχιζε και έτρεχε περισσότερο για τα δικά τους συμφέροντα απ’ ό,τι για εκείνα της πατρίδας του. Ξεπουλήθηκε δηλαδή η Μακεδονία με συνοπτικές διαδικασίες σε μία διαπραγμάτευση σικέ, όπου όλα είχαν προαποφασιστεί από καιρό παρασκηνιακά, και απλώς καθυστέρησε λίγους μήνες η υπογραφή της για να φάει κουτόχορτο ο ελληνικός λαός.

Παραμύθι 12ο: 

«Με τη συμφωνία των Πρεσπών οι Σκοπιανοί παύουν να έχουν οποιαδήποτε αξίωση στην Iστορία της αρχαίας Μακεδονίας».

Μόνο ένας απελπιστικά αφελής θα μπορούσε να πιστέψει ποτέ ότι οι Σκοπιανοί θέλουν το όνομα της Μακεδονίας χωρίς να τους ενδιαφέρει καθόλου ο σφετερισμός της Ιστορίας της αρχαίας Μακεδονίας. Ο χώρος που βρίσκονται σήμερα τα Σκόπια έχει υπάρξει κατά το παρελθόν κομμάτι της Γιουγκοσλαβίας, της Σερβίας, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της αρχαίας Μακεδονίας. Οι Σκοπιανοί όμως όλως περιέργως, παρ' ότι ήρθαν στην περιοχή τον 6ο αιώνα μ.Χ., δεν επέλεξαν κανένα από τα πιο πρόσφατα ονόματα της περιοχής αλλά κάνοντας ένα άλμα 24 αιώνων πήγαν κατευθείαν σε εκείνο της Μακεδονίας - πράγμα που από μόνο του υποδηλώνει ξεκάθαρα πρόθεση σφετερισμού ξένης ιστορικής κληρονομιάς. Δυστυχώς για εμάς οι Σκοπιανοί δεν ψάχνουν απλώς για μία εθνική ταυτότητα. Αν έψαχναν μόνο αυτό θα μπορούσαν να είχαν πάρει χίλια δυο άλλα πιθανά ονόματα και να μην έχουν κανένα πρόβλημα μαζί μας. Επέλεξαν όμως τη σύγκρουση με την Ελλάδα επί 27 χρόνια καθώς και το ενδεχόμενο να μείνουν εκτός των μεγάλων διεθνών οργανισμών επειδή συνειδητά επιδιώκουν να σφετεριστούν μία ολόκληρη Ιστορία, και μάλιστα αρχαία και ένδοξη. Ξέρουν ότι ουσιαστικά αποτελούν ένα σλαβο-αλβανικό απολειφάδι των Βαλκανίων, εντελώς αδιάφορο για τους άλλους λαούς. Αν όμως λέγονται Μακεδόνες θα τους αναγνωρίζει αμέσως όλος ο πλανήτης λόγω του ειδικού ιστορικού βάρους που έχει αυτό το όνομα. Όνομα, Ιστορία και εδάφη πάνε πακέτο και όποιος νομίζει ότι μπορεί να διαχωριστούν πλανάται πλάνην οικτρά. Άλλωστε τις προθέσεις τους τις έχουν δείξει από καιρό οι Σκοπιανοί όταν έστειλαν αντιπροσωπείες ακόμα και στα χωριά των Καλάς στο Πακιστάν όπου προσπάθησαν να πείσουν τους ντόπιους πως είναι δικοί τους απόγονοι, αλλά και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου διατεινόμενοι ότι την ίδρυσαν αυτοί!

Παραμύθι 13ο: 

«Με την επίλυση του σκοπιανού προβλήματος η Ελλάδα θα γίνει ηγέτιδα δύναμη στα Βαλκάνια και θα υπάρξουν νέες ευκαιρίες οικονομικής ανάπτυξης και επιχειρηματικής δραστηριότητας».

Ό,τι ήταν να πετύχει η Ελλάδα από άποψη οικονομικής διείσδυσης στα Σκόπια το έχει ήδη πετύχει. Δεν μας εμπόδισε η εκκρεμότητα του ονοματολογικού να δραστηριοποιούμαστε τόσα χρόνια επιχειρηματικά στη γειτονική χώρα, ούτε εμπόδιζε τους Σκοπιανούς να επισκέπτονται την Ελλάδα μαζικά ως τουρίστες. Επιπλέον, για να είσαι ηγέτιδα δύναμη πρέπει να σε σέβονται, και δεν πρόκειται να μας σέβεται κανένας Βαλκάνιος γείτονάς μας όταν με τη συμφωνία των Πρεσπών δείχνουμε ότι εγκαταλείπουμε κόκκινες γραμμές 150 ετών, επειδή απλώς βαρεθήκαμε να ασχολούμαστε με το θέμα. Μάλλον τις επεκτατικές ορέξεις των άλλων ενθαρρύνουμε, παρά τον σεβασμό τους.

Παραμύθι 14ο: 

«Η Ελλάδα είχε αναγνωρίσει τη μακεδονική γλώσσα από το 1977, όταν αυτή έγινε μία από τις αναγνωρισμένες γλώσσες του ΟΗΕ».

Ο ίδιος ο καθηγητής Μπαμπινιώτης που συμμετέσχε στις εργασίες της 3ης Συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για την Τυποποίηση των Γλωσσών το 1977, διατείνεται ότι ο ισχυρισμός αυτός αποτελεί ένα τερατώδες ψέμα διότι το αντικείμενο των εργασιών εκείνης της επιτροπής δεν ήταν να αναγνωρίσει καμία γλώσσα αλλά πώς θα μεταγράφονται ονόματα, τοπωνύμια κ.λπ από τις διάφορες γλώσσες που χρησιμοποιούσαν κυριλλικό αλφάβητο σε λατινικούς χαρακτήρες. Δηλαδή η επιτροπή έκρινε απλώς πως το τάδε γράμμα της σκοπιανής διαλέκτου θα γράφεται έτσι στα λατινικά, για να υπάρχει μια ενιαία διεθνής απόδοση και να μην αποδίδει καθένας τις σκοπιανές ονομασίες όπως του ερχόταν στο κεφάλι. Το ίδιο έγινε και με τα σερβικά και όλες τις άλλες γλώσσες και διαλέκτους που ομιλούνταν και γράφονταν στη Γιουγκοσλαβία. Μάλιστα στη σελίδα 3 του κειμένου των συμπερασμάτων της Συνδιάσκεψης του ΟΗΕ του 1977 αναφέρεται ρητώς ως προοίμιο ότι «οι χρησιμοποιούμενοι ορισμοί και ονομασίες και η παρουσίαση του υλικού δεν υποδηλούν την έκφραση οιασδήποτε απόψεως από πλευράς της Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών αφορώσα εις το νομικό καθεστώς οιασδήποτε χώρας, περιφέρειας, πόλεως ή περιοχής...».

Παραμύθι 15ο: 

«Με τη συμφωνία των Πρεσπών παύει οριστικά ο αλυτρωτισμός των Σκοπιανών».

Πρόκειται ίσως για την πιο χοντρή απάτη από όλες όσες αφορούν την επαίσχυντη συμφωνία. Τα Σκόπια δεν πραγματοποίησαν όλες τις τροποποιήσεις του Συντάγματος που προβλέπονται στη συμφωνία των Πρεσπών. Με άλλα λόγια την παραβίασαν κατάφωρα. Αντί όμως η ελληνική κυβέρνηση να παγώσει τη διαδικασία κύρωσης της συμφωνίας μέχρι η άλλη πλευρά να κάνει αυτό που δεσμεύθηκε να κάνει, απέκρυψε την παρασπονδία της κυβέρνησης Ζάεφ, επιχειρώντας να παραπλανήσει το ελληνικό κοινοβούλιο για να μην αποκαλυφθεί η κοροϊδία. Και βέβαια η στοιχειώδης λογική λέει πως ακόμη κι αν το επίσημο κράτος των Σκοπίων σταματήσει τον αλυτρωτισμό (πράγμα εντελώς απίθανο), τίποτα δεν εμποδίζει άλλους μη κρατικούς φορείς να συνεχίσουν ακάθεκτοι στο γνωστό μοτίβο. Έτσι κι αλλιώς ποιος θα τους σταματήσει; Η σκοπιανή κυβέρνηση που θα κάνει τα στραβά μάτια ή η ελληνική που θα κάνει τα θεόστραβα; Τρανή απόδειξη του ότι οι Σκοπιανοί δεν σκοπεύουν να σταματήσουν τις προκλήσεις αποτελεί το αδιέξοδο στο οποίο έφτασε στην πρώτη κιόλας συνεδρίασή της η κοινή επιτροπή Ελλήνων και Σκοπιανών εμπειρογνώμων για τον έλεγχο των σχολικών βιβλίων εκατέρωθεν - επειδή οι Σκοπιανοί έχοντας πετύχει αυτό που μέχρι χθες φάνταζε αδιανόητο, ζητούν φυσικά κι άλλα, θέτοντας τις πιο εξωφρενικές αξιώσεις.

Παραμύθι 16ο: 

«Με τη συμφωνία των Πρεσπών θα αποτρέψουμε το ενδεχόμενο να περιέλθει η γειτονική χώρα υπό την τουρκική επιρροή».

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα που κυκλοφορούν από τα παπαγαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ. Τα Σκόπια έχουν ΗΔΗ άριστες σχέσεις με την Τουρκία διότι απέναντι σε εμάς έχουν επεκτατικές βλέψεις και αρπακτικές διαθέσεις και όχι έναντι των Τούρκων. Όταν η νεο-οθωμανική Τουρκία του Ερντογάν βλέπει την Ελλάδα να υποχωρεί ακόμη κι απέναντι σε μικρότερες και ανίσχυρες χώρες, όπως είναι τα Σκόπια, τότε αποθρασύνεται. Παίρνει το μήνυμα ότι είμαστε φοβισμένοι και ηττοπαθείς, ότι δεν έχουμε ούτε το κουράγιο ούτε το σθένος να υπερασπιστούμε τα εθνικά μας δίκαια, και αυτό της ανοίγει την όρεξη για κλιμάκωση των προκλήσεων σε βάρος μας, ώστε να μας σύρει σε παρόμοια διαπραγμάτευση όπου θα της παραδώσουμε τα πάντα χωρίς να πέσει ούτε τουφεκιά. Η Τουρκία ενδιαφερόταν από παλιά για τη δημιουργία μακεδονικού κράτους στα Βαλκάνια και είχε εκφράσει τη σχετική επιθυμία το 1942, όταν εμείς βρισκόμασταν ακόμα υπό τη ναζιστική κατοχή. Αλλά και αμέσως μόλις αποσχίστηκαν τα Σκόπια από τη Γιουγκοσλαβία το 1991 οι Τούρκοι έσπευσαν να αναλάβουν την εκπαίδευση του σκοπιανού στρατού. Το 1993 το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων εξέδωσε βιβλίο με τίτλο «Η Μακεδονία δεν είναι ελληνική» όπου επαναλάμβανε τη σκοπιανή προπαγάνδα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνας και ότι στη Βόρεια Ελλάδα ζει «μακεδονική» μειονότητα 300.000 ατόμων. Και στην Αλβανία όμως που είναι επίσης μέλος του ΝΑΤΟ οι Τούρκοι όχι μόνο διατηρούν στρατιωτικές βάσεις (ανάμεσά τους και τη ναυτική βάση του Δυρραχίου που κατασκευάστηκε με ελληνικά χρήματα - τόσο ηλίθιοι είμαστε διαχρονικά) αλλά επέβαλαν στην κυβέρνηση Ράμα να κάνει πρόσφατα ανασχηματισμό προκειμένου να αντικαταστήσει υπουργούς που δεν ήταν αρεστοί στον Ερντογάν! Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι τα Σκόπια δεν θα ακολουθήσουν την ίδια πορεία δορυφοροποίησης με την Τουρκία όταν θα μπουν στο ΝΑΤΟ αφού θα έχουν εμάς ως κοινό στόχο των επεκτατικών βλέψεών τους;

Παραμύθι 17ο: 

«Καλώς έκαναν οι Σκοπιανοί δημοψήφισμα διότι καλούνται να αποφασίσουν για την αλλαγή της ονομασίας της χώρας τους, ενώ εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε δημοψήφισμα διότι δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να κληθεί να ψηφίσει για το πώς θα ονομάζεται μια ξένη χώρα».

Πρόκειται για την πιο προκλητικά αντιδημοκρατική και φασίζουσα δικαιολογία που έχουν δασκαλευτεί να τσαμπουνάνε οι αριστεροί. Φυσικά και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός για ένα εθνικό θέμα ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ το οποίο θα επηρεάσει για πολλές γενιές την εξωτερική πολιτική της χώρας μας. Η εκχώρηση της ιστορικής κληρονομιάς μας ΔΕΝ είναι δικαίωμα κανενός πρωθυπουργού ακόμη κι αν έχει εκλεγεί με συντριπτικό ποσοστό - πόσο μάλλον του Τσίπρα που δεν έχει πίσω του σήμερα ούτε το 20% του ελληνικού λαού. Εφόσον τα συλλαλητήρια και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν σαφέστατα ότι ο ελληνικός λαός διαφωνεί με τη θέση της κυβέρνησης, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ όχι μόνο να ακουστεί η γνώμη του αλλά και να γίνει απολύτως σεβαστή. Την ιστορία και το όνομα της Μακεδονίας δεν τα έφερε ο Τσίπρας από τον πατέρα του για να μπορεί να τα παζαρεύει και να τα ξεπουλάει όπου θέλει, αλλά είναι ΚΟΙΝΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Εμείς, η σημερινή γενιά, είμαστε απλώς ένας κρίκος στην αέναη σκυταλοδρομία του ελληνισμού μέσα στους αιώνες. Όλοι οι Έλληνες, ακόμη και οι νεκροί και οι αγέννητοι, είμαστε μέτοχοι αυτής της ιστορικής κληρονομιάς.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, η συμφωνία των Πρεσπών ούτε βελτιώνεται ούτε εξωραΐζεται. Απλώς καταργείται και καταψηφίζεται. Είναι στο σύνολό της βλαπτική, ανιστόρητη, ασαφής και θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα ελπίζουν οι σχεδιαστές της ότι θα λύσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά με ολοκληρωτική νοοτροπία χωρίς να παίρνει υπ΄όψιν του την αντιπολίτευση, σαν να έχει την απόλυτη πλειοψηφία του λαού. Ασκεί εξωτερική πολιτική δεσμεύοντας μελλοντικές κυβερνήσεις και τη χώρα, και μεταχειρίζεται τα κρατικά ΜΜΕ για να περάσει ξεδιάντροπα την προπαγάνδα του. Τον αμόρφωτο Τσίπρα δεν τον εξουσιοδότησε ποτέ ο ελληνικός λαός να διαχειριστεί τη μακραίωνη ιστορική κληρονομιά της χώρας και πολύ περισσότερο να προδώσει τη Μακεδονία. Δεν είναι δικαίωμά του να κάνει κάτι τέτοιο, να ντροπιάσει έναν υπερήφανο και ιστορικό λαό όπως οι Έλληνες, και θα υποστεί τις συνέπειες αν αποτολμήσει να περιφρονήσει τη λαϊκή βούληση. Οι βουλευτές που θα ψηφίσουν σήμερα για την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών ας θυμηθούν πως όταν ο Αλέξανδρος κέρδισε την πρώτη του νίκη επί ασιατικού εδάφους στον Γρανικό ποταμό, έστειλε ως τρόπαια 300 περσικές ασπίδες στην Αθήνα για να την τιμήσει - ενώ λογικά θα έπρεπε να τις στείλει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Πέλλα. Σήμερα, 24 αιώνες μετά, το έφερε η τύχη ώστε 300 βουλευτές στην Αθήνα να έχουν την ιερή υποχρέωση να κάνουν την αρνητική τους ψήφο στην προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, ασπίδα για τη Μακεδονία μας, ανταποδίδοντας στον μέγιστο των Ελλήνων την τιμητική χειρονομία του.

Stirlitz