Γράφει ο Ανέστης Κοκτσίδης, τ. Πρόεδρος Αγροτικών Συνεταιρισμών Πιερίας
Όταν ο Απόστολος Παύλος το 52 μ.Χ. πάτησε το πόδι του στην Μακεδονία,
δεν υπήρχε Μακεδονία στη γειτονική μας χώρα. Γι’ αυτό και δεν την
επισκέφτηκε ποτέ, ούτε στην Πρώτη του Περιοδεία, ούτε στην Δεύτερη. Πήγε
στην ελληνική και μακεδονική Αμφίπολη, στην ελληνική και μακεδονική
Απολλωνία, στην ελληνική και μακεδονική Θεσσαλονίκη (που είχε και έχει
μέχρι σήμερα το όνομα της αδελφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου), και στην
ελληνική και μακεδονική Βέροια.
Εάν...
η γειτονική μας χώρα ήταν Μακεδονία, τότε από τη Βέροια θα συνέχιζε την περιοδεία του και θα επισκεπτόταντη χώρα των σημερινών μας γειτόνων– αλλά δεν το έκανε, απλά γιατί εκείνη η χώρα δεν ήταν Μακεδονία.
Οι κάτοικοι της χώρας αυτής, μέχρι να την επισκεφτούν το 862 μ.Χ. οι
Έλληνες Κύριλλος και Μεθόδιος (που είχαν γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη και
μιλούσαν ελληνικά) δεν είχαν καν αλφάβητο. Ήταν πρωτόγονοι – τους το
δίδαξαν οι δύο αυτοί Έλληνες.
Επί δεκάδες πολλούς αιώνες, από τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου και
μετά, κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής και στη συνέχεια της Βυζαντινής
Αυτοκρατορίας, μέχρι πρόσφατα πριν λίγα χρόνια (τον καιρό του Τίτο), η
χώρα αυτή ποτέ δεν ονομάστηκε ούτε αναφέρθηκε πουθενά ως Μακεδονία.
Ονομαζόταν Δαρδανία.
Όταν ο Τίτο μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο αυθαίρετα βάφτισε αυτή τη χώρα
ως Μακεδονία, το όνομα της μέχρι τότε ήταν VardarBanovina.
Από πού κι ως πού Μακεδονία, κ. Τσίπρα;
Και μάλιστα Βόρεια.
Δηλαδή ολοφάνερα και επίσημα υπογράψατε και μας λέτε ότι εμείς ζούμε στην Νότια Μακεδονία!
Κι ακόμα χειρότερα, υπογράψατε και μας λέτε ότι αυτοί (οι Σλάβοι, με το κυριλλικό αλφάβητο) είναι Μακεδόνες.
Κι εμείς, τι στο καλό είμαστε; Πρόβατα και ηλίθιοι;
