Ήμουν 10 ετών περίπου, όταν είχε προσκαλέσει η οικογένεια μου κάποιους προμηθευτές μας από Ιταλία και Φιλιππίνες, κάπου το 1990. Είναι η πρώτη μνήμη που έχω να μιλάει κάποιος για το ότι η Μακεδονία είναι Βόρεια των συνόρων της Ελλάδας. Θυμάμαι αμυδρά, το αμήχανο γέλιο των γονιών μου, που προσπαθούσαν να εξηγήσουν στους φιλοξενούμενους μας τι εννοούν και εξηγούσαν ότι βρίσκονται ήδη στην Μακεδονία και ότι δεν υπάρχει κάποια άλλη Μακεδονία πλην της Ελληνικής.
Λίγα...
χρόνια μετά, αυτό το για το οποίο τότε γελούσαμε, το είδαμε να υπάρχει σαν θέμα στις ειδήσεις όπου κάποιοι Σλάβοι διεκδικούσαν το όνομα και την ιστορία μας. Το γέλιο κόπηκε και η συνέχεια είναι γνωστή.
Η ζωή είναι ένας κύκλος. Το γέλιο διαδέχεται το κλάμα και ξανά από την αρχή. Σήμερα λοιπόν κλαίμε. Κλαίμε γιατί σε λίγες εβδομάδες θα δούμε τα πρώτα φροντιστήρια εκμάθησης ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ , να ανοίγουν στην Βόρειο Ελλάδα. Τις επόμενες ημέρες θα δούμε να γεννιούνται ‘’Μακεδονικές μειονότητες’’ στην Ελληνική επικράτεια. Ίσως δούμε και κάποιους ‘’Έλληνες’’ που θα ζητούν να κλείσουν τα Τέμπη..
Όλα αυτά γιατί μια μειοψηφία, εντελώς αντιδημοκρατικά, αγνόησε προκλητικά το θέλημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού και ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ότι υπάρχει Μακεδονική Γλώσσα, Μακεδονική Ιθαγένεια και ότι υπάρχει Βόρεια Μακεδονία. Άρα υπάρχει και Νότια. Και ποιος είναι ο ‘’στόχος’’ μιας Βόρειας και Νότιας κρατικής οντότητας; Ασφαλώς να ενωθούν κάποια στιγμή…
Πολλά από αυτά θα τα ζήσουμε τις επόμενες εβδομάδες και μήνες. Τα χειρότερα όμως θα τα ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Γιατί όλος ο κόσμος και αν αναγνώριζε κάποια στιγμή ότι υπάρχει μια άλλη Μακεδονία, σημασία θα είχε ότι εμείς, που έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, δεν αναγνωρίζαμε ΠΟΤΕ , ότι υπάρχει Μακεδονικό Έθνος, Μακεδονική Γλώσσα, Μακεδονικό κράτος.
Ακόμη και ο χειρότερος εγκληματίας μπορεί να δηλώνει αθώος μέχρι να ομολογήσει ο ίδιος…και τότε τελειώνουν όλα.
Στην Κατερίνη ‘’ομολόγησαν’’ 3 βουλευτές, ότι υπάρχει Μακεδονική Γλώσσα, Μακεδονικό Έθνος και Βόρεια Μακεδονία. Βγήκαμε στους δρόμους, έγιναν καταλήψεις, φάγαμε χημικά, τους κηρύξαμε από το καλοκαίρι ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΥΣ...κάναμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε με νόμιμο τρόπο. Μας αγνόησαν, δεν ίδρωσε το ‘’δημοκρατικό’’ αυτί τους.
Σε λίγους μήνες δεν θα είναι βουλευτές. Θα γυρίσουν στην Κατερίνη και θα κινούνται ανάμεσα μας. Στην ιστορία όμως θα γραφούν τα ονόματα τους ότι υπέγραψαν την συμφωνία τω ν Πρεσπών με ότι αυτό θα συνεπάγεται. Θα τους ακολουθεί για ΠΑΝΤΑ!
Εκπροσωπώντας λοιπόν τον εαυτό μου και μόνο, από όποιο πόστο έχω ή θα έχω στο μέλλον, δηλώνω ότι θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να μπούνε αυτοί οι τρείς στις εσαεί ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ προσωπικότητες της πόλης μας. Αν και εφόσον, υποχρεωθώ να βρίσκομαι στον ίδιο χώρο μαζί τους στην καλύτερη περίπτωση απλά θα αποχωρώ…
Και να θυμούνται όλοι,
στο τέλος κερδίζει πάντα η Ελλάδα!
Αναστασιάδης Θωμάς
