Του Σάκη Μουμτζή
Ενώ όλες οι δημοκρατικές χώρες αναγνώρισαν τον νέο πρόεδρο της Βενεζουέλας, ο ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμα φορά, δήλωσε την στήριξη του στον δικτάτορα Μαδούρο.
Κάποιοι...
Ενώ όλες οι δημοκρατικές χώρες αναγνώρισαν τον νέο πρόεδρο της Βενεζουέλας, ο ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμα φορά, δήλωσε την στήριξη του στον δικτάτορα Μαδούρο.
Κάποιοι...
το αποδίδουν στην οικονομική ενίσχυση, που όπως ισχυρίζονται, λαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ από την Βενεζουέλα. Μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί στοιχεία που να το τεκμηριώνουν, αλλά πολύ πιθανόν να βρεθούμε μπροστά σε συγκλονιστικές αποκαλύψεις αν καταρρεύσει το δικτατορικό καθεστώς.
Συνεπώς, αυτήν την εκδοχή την βάζω στην άκρη προς το παρόν. Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής είναι η πιο ευνοϊκή για τον Α. Τσίπρα και την παρέα του, γιατί η άλλη εκδοχή είναι εφιαλτική, κυρίως, για την Ελλάδα.
Ποια είναι αυτή;
Ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει ιδεολογική συγγένεια με το καθεστώς του Τσάβες και του Μαδούρο. «Μα είναι δυνατόν;» θα αναρωτηθεί ο καλοπροαίρετος αναγνώστης. Φαίνεται πως είναι δυνατόν.
Ο Π.Σκουρλέτης, γραμματέας του κόμματος, θεωρεί τον Μαδούρο νόμιμο πρόεδρο της Βενεζουέλας και καταδικάζει τις ενέργειες της αντιπολίτευσης που θεωρεί την εκλογή του παράνομη. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται ως νόμιμη μιαν εκλογική διαδικασία με τους ηγέτες της αντιπολιτεύσεως φυλακισμένους ή εξόριστους, με τα ΜΜΕ φιμωμένα, με την γενική εισαγγελέα να έχει καταφύγει στο εξωτερικό για να γλιτώσει την ζωή της και με την ακύρωση των εκλογών στις οποίες θριάμβευσε η αντιπολίτευση.
Αν δεν αποδεχόταν αυτήν την κατάσταση δεν θα στήριζε το καθεστώς Μαδούρο. Κοινή λογική.
Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο. Ηδη έχει αποκαλυφθεί πως λειτουργεί μια παρακρατική ομάδα στον χώρο της Δικαιοσύνη που επιδιώκει —εκτελώντας κυβερνητικές εντολές— να εξοντώσει ηθικά και πολιτικά τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ. Προχθές είχαμε την βίαιη διάλυση μιας τεράστιας διαδήλωσης για την Μακεδονία μας, ενώ πριν από λίγες ημέρες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έθεσε θέμα εγγυήσεων για την ομαλή διεξαγωγή των εκλογών. Κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά μετά την Μεταπολίτευση.
Όσοι επισημαίναμε αυτές τις νοσηρές καταστάσεις και συμμεριζόμασταν τους φόβους του Κ.Μητσοτάκη, θεωρηθήκαμε υπερβολικοί και ακραίοι. Ερχεται όμως η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στο δικτατορικό καθεστώς Μαδούρο και μας δικαιώνει.
Όταν ένα κόμμα έχει ως πρότυπο του το καθεστώς του Κάστρο και του Μαδούρο, είναι μοιραίο, αν του δοθεί η ευκαιρία, να εγκαθιδρύσει ένα παρόμοιο καθεστώς και στην χώρα του.
Μα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στελέχη που αγωνίστηκαν κατά της δικτατορίας, φυλακίσθηκαν και βασανίσθηκαν. Είναι δυνατόν να συμπαρίστανται σε ένα τυραννικό καθεστώς που συμπεριφέρεται στους πολιτικούς αντιπάλους του όπως συμπεριφέρθηκε και η χούντα σε αυτούς;
Οι αριστεροί είναι δημοκράτες όταν είναι στην αντιπολίτευση. Οταν γίνονται κυβέρνηση, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, προσπαθούν να μείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία.
Η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ προς το καθεστώς Μαδούρο είναι ένα ανησυχητικό μήνυμα για τις μελλοντικές εξελίξεις. Δεν διαφέρει σε τίποτα με την στήριξη που έδιναν τα κομμουνιστικά κόμματα στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Ας προσέχουν τα δύο κόμματα του ευρωπαϊκού δημοκρατικού τόξου.
Συνεπώς, αυτήν την εκδοχή την βάζω στην άκρη προς το παρόν. Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής είναι η πιο ευνοϊκή για τον Α. Τσίπρα και την παρέα του, γιατί η άλλη εκδοχή είναι εφιαλτική, κυρίως, για την Ελλάδα.
Ποια είναι αυτή;
Ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει ιδεολογική συγγένεια με το καθεστώς του Τσάβες και του Μαδούρο. «Μα είναι δυνατόν;» θα αναρωτηθεί ο καλοπροαίρετος αναγνώστης. Φαίνεται πως είναι δυνατόν.
Ο Π.Σκουρλέτης, γραμματέας του κόμματος, θεωρεί τον Μαδούρο νόμιμο πρόεδρο της Βενεζουέλας και καταδικάζει τις ενέργειες της αντιπολίτευσης που θεωρεί την εκλογή του παράνομη. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται ως νόμιμη μιαν εκλογική διαδικασία με τους ηγέτες της αντιπολιτεύσεως φυλακισμένους ή εξόριστους, με τα ΜΜΕ φιμωμένα, με την γενική εισαγγελέα να έχει καταφύγει στο εξωτερικό για να γλιτώσει την ζωή της και με την ακύρωση των εκλογών στις οποίες θριάμβευσε η αντιπολίτευση.
Αν δεν αποδεχόταν αυτήν την κατάσταση δεν θα στήριζε το καθεστώς Μαδούρο. Κοινή λογική.
Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο. Ηδη έχει αποκαλυφθεί πως λειτουργεί μια παρακρατική ομάδα στον χώρο της Δικαιοσύνη που επιδιώκει —εκτελώντας κυβερνητικές εντολές— να εξοντώσει ηθικά και πολιτικά τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ. Προχθές είχαμε την βίαιη διάλυση μιας τεράστιας διαδήλωσης για την Μακεδονία μας, ενώ πριν από λίγες ημέρες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έθεσε θέμα εγγυήσεων για την ομαλή διεξαγωγή των εκλογών. Κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά μετά την Μεταπολίτευση.
Όσοι επισημαίναμε αυτές τις νοσηρές καταστάσεις και συμμεριζόμασταν τους φόβους του Κ.Μητσοτάκη, θεωρηθήκαμε υπερβολικοί και ακραίοι. Ερχεται όμως η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στο δικτατορικό καθεστώς Μαδούρο και μας δικαιώνει.
Όταν ένα κόμμα έχει ως πρότυπο του το καθεστώς του Κάστρο και του Μαδούρο, είναι μοιραίο, αν του δοθεί η ευκαιρία, να εγκαθιδρύσει ένα παρόμοιο καθεστώς και στην χώρα του.
Μα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στελέχη που αγωνίστηκαν κατά της δικτατορίας, φυλακίσθηκαν και βασανίσθηκαν. Είναι δυνατόν να συμπαρίστανται σε ένα τυραννικό καθεστώς που συμπεριφέρεται στους πολιτικούς αντιπάλους του όπως συμπεριφέρθηκε και η χούντα σε αυτούς;
Οι αριστεροί είναι δημοκράτες όταν είναι στην αντιπολίτευση. Οταν γίνονται κυβέρνηση, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, προσπαθούν να μείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία.
Η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ προς το καθεστώς Μαδούρο είναι ένα ανησυχητικό μήνυμα για τις μελλοντικές εξελίξεις. Δεν διαφέρει σε τίποτα με την στήριξη που έδιναν τα κομμουνιστικά κόμματα στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Ας προσέχουν τα δύο κόμματα του ευρωπαϊκού δημοκρατικού τόξου.
liberal
