Σε λίγο καιρό θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα.
Για την τοπική αυτοδιοίκηση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ελληνική Βουλή.
Οι απόδημοι Έλληνες όμως ως πολίτες της Ελλάδας, δεν μπορούν να ψηφίσουν από τις χώρες που προσωρινά («ουδέν μονιμότερον…») ή «μόνιμα», μένουν και κυρίως εργάζονται!
Οι...
απόδημοι -κι αυτό μετ’ εμποδίων- μπορούν να ψηφίσουν στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις χώρες της ΕΕ που θα βρίσκονται.
Αποκλείονται, «λόγω απουσίας», από τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το σημαντικότερο είναι πως συνεχίζεται ο «παραδοσιακός» πια τεχνικός αποκλεισμός των Ελλήνων πολιτών της διασποράς.
Εδώ και 45 χρόνια οι πολιτικοί μας, εμποδίζουν «έντεχνα» τους Έλληνες πολίτες -που μένουν σε άλλες χώρες-, να ασκήσουν το συνταγματικό τους δικαίωμα, δηλαδή να ψηφίσουν από τη χώρα της διαμονής τους.
Τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής «ερίζουν» κατά καιρούς για το πως θα λυθεί το «τεχνικό» πρόβλημα που τα ίδια δημιούργησαν.
Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι πως όλα τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής «συμφωνούν διαφωνώντας», να «δοθεί δικαίωμα ψήφου» (ποιος μας το αφαίρεσε και πότε;) αλλά προβάλλουν αντιρρήσεις για τεχνικά θέματα, διαιωνίζουν τον αποκλεισμό και στερούν συστηματικά το δικαίωμα εκλέγειν κι εκλέγεσθαι των αποδήμων Ελλήνων.
Και καλά οι πολιτικοί μας «δεν ξέρουν» πως να λύσουν ένα τεχνικό πρόβλημα. Γιατί δεν ρωτούν να μάθουν; Μήπως δεν θέλουν;
Με διάφορες προφάσεις κωλυσιεργούν και κάθε φορά λίγο καιρό πριν της εκλογές, δηλώνουν πως θα μελετήσουν το «θέμα»…
Έτσι συνεχίζεται στις μέρες μας αυτός ο τεχνικός αποκλεισμός μια μεγάλης μερίδας Ελλήνων πολιτών. Κι ακριβώς εδώ είναι το πρόβλημα των πολιτικών μας.
Πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των Ελλήνων πολιτών που βρίσκονται στο εξωτερικό και «ποιο κόμμα» θα ψηφίσουν;
Δεν τους απασχολεί πως σε 45 από τα 57 συμβαλλόμενα κράτη του Συμβουλίου της Ευρώπης(προσοχή όχι της ΕΕ) αλλά αναζητούν περιορισμούς τύπου «χρονικών περιορισμοί σχετικά με την παραμονή ή απουσία από τη χώρα καταγωγής»…και την πιθανή «προσβολή του συντάγματος» όπου η ψήφος του Έλληνα της διασποράς, εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους της χώρας θα προσμετράτε δυσανάλογα (ποια ισότητα;)! Κι αυτό αφορά Έλληνες πολίτες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψει την Ελλάδα εξ αιτίας της πολιτικής τους.
Έτσι αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία! Σα μαστίχα…εύπλαστη, ελαστική και προσαρμόσιμη για να εξυπηρετεί επίκαιρα κομματικά συμφέροντα…
Άξιο αναφοράς είναι πως στη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 υπήρξε πρόβλεψη για επιστολική ψήφο με νόμο που πρέπει να ψηφίσει αυξημένη πλειοψηφία δύο τρίτων…ενώ για το θέμα της Μακεδονίας χρειάστηκε μόλις «απλή πλειοψηφία»…
Αποκλείονται, «λόγω απουσίας», από τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το σημαντικότερο είναι πως συνεχίζεται ο «παραδοσιακός» πια τεχνικός αποκλεισμός των Ελλήνων πολιτών της διασποράς.
Εδώ και 45 χρόνια οι πολιτικοί μας, εμποδίζουν «έντεχνα» τους Έλληνες πολίτες -που μένουν σε άλλες χώρες-, να ασκήσουν το συνταγματικό τους δικαίωμα, δηλαδή να ψηφίσουν από τη χώρα της διαμονής τους.
Τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής «ερίζουν» κατά καιρούς για το πως θα λυθεί το «τεχνικό» πρόβλημα που τα ίδια δημιούργησαν.
Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι πως όλα τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής «συμφωνούν διαφωνώντας», να «δοθεί δικαίωμα ψήφου» (ποιος μας το αφαίρεσε και πότε;) αλλά προβάλλουν αντιρρήσεις για τεχνικά θέματα, διαιωνίζουν τον αποκλεισμό και στερούν συστηματικά το δικαίωμα εκλέγειν κι εκλέγεσθαι των αποδήμων Ελλήνων.
Και καλά οι πολιτικοί μας «δεν ξέρουν» πως να λύσουν ένα τεχνικό πρόβλημα. Γιατί δεν ρωτούν να μάθουν; Μήπως δεν θέλουν;
Με διάφορες προφάσεις κωλυσιεργούν και κάθε φορά λίγο καιρό πριν της εκλογές, δηλώνουν πως θα μελετήσουν το «θέμα»…
Έτσι συνεχίζεται στις μέρες μας αυτός ο τεχνικός αποκλεισμός μια μεγάλης μερίδας Ελλήνων πολιτών. Κι ακριβώς εδώ είναι το πρόβλημα των πολιτικών μας.
Πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των Ελλήνων πολιτών που βρίσκονται στο εξωτερικό και «ποιο κόμμα» θα ψηφίσουν;
Δεν τους απασχολεί πως σε 45 από τα 57 συμβαλλόμενα κράτη του Συμβουλίου της Ευρώπης(προσοχή όχι της ΕΕ) αλλά αναζητούν περιορισμούς τύπου «χρονικών περιορισμοί σχετικά με την παραμονή ή απουσία από τη χώρα καταγωγής»…και την πιθανή «προσβολή του συντάγματος» όπου η ψήφος του Έλληνα της διασποράς, εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους της χώρας θα προσμετράτε δυσανάλογα (ποια ισότητα;)! Κι αυτό αφορά Έλληνες πολίτες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψει την Ελλάδα εξ αιτίας της πολιτικής τους.
Έτσι αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία! Σα μαστίχα…εύπλαστη, ελαστική και προσαρμόσιμη για να εξυπηρετεί επίκαιρα κομματικά συμφέροντα…
Άξιο αναφοράς είναι πως στη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 υπήρξε πρόβλεψη για επιστολική ψήφο με νόμο που πρέπει να ψηφίσει αυξημένη πλειοψηφία δύο τρίτων…ενώ για το θέμα της Μακεδονίας χρειάστηκε μόλις «απλή πλειοψηφία»…
Ανδρέας Μπούκας
ΥΓ: Οι τεχνικοί αποκλεισμοί αποδήμων γίνονται ακόμη και σε επίπεδο Δήμων.
Με διαδικασίες «fasttrack» εγκρίνεται η μεταδημότευση ατόμων που εξυπηρετούν συμφέροντα τοπικών «αρχόντων». Αν τυχόν όμως άτομο που δραστηριοποιείται ως προς το ζειν σε χώρα του εξωτερικού έστω και προσωρινά, μένει αποδεδειγμένα σ’ ένα Δήμο πάνω από 15 χρόνια και έχει προσκομίσει όλα τα απαραίτητα, προβλεπόμενα δικαιολογητικά, οι δημοτικοί «άρχοντες» αρνούνται τη μεταδημότευση του, με διάφορα προσχήματα και παρεκκλίνοντας του Συντάγματος του νόμου αλλά και της διάταξης ή άρθρων του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων κτλ.
