της Έφης Μπάσδρα
Τό ‘χουμε πει πολλές φορές ότι πλέον αισθάνεται και φέρεται ως πρίγκιπας. Ο λόγος για τον Αλέξη Τσίπρα που το καβάλημα του κύματος τον έφερε στα ανώτατα σκαλιά της εξουσίας και στην πρωθυπουργία της χώρας. Η ιστορία γνωστή, το 4% έγινε 35%, και αυτός απόλυτος κυρίαρχος στο χώρο της αριστεράς. Αφού απεμπόλισε τις αυτάπες και προσγειώθηκε στο ρεαλισμό του 4ου σκληρότερου μνημονίου που με αποκλειστικά δική του ευθύνη υπέγραψε, διεπίστωσε ότι η λάμψη του δεν θαμπώνει πλέον τους ιθαγενείς. Αποφάσισε έτσι...
Τό ‘χουμε πει πολλές φορές ότι πλέον αισθάνεται και φέρεται ως πρίγκιπας. Ο λόγος για τον Αλέξη Τσίπρα που το καβάλημα του κύματος τον έφερε στα ανώτατα σκαλιά της εξουσίας και στην πρωθυπουργία της χώρας. Η ιστορία γνωστή, το 4% έγινε 35%, και αυτός απόλυτος κυρίαρχος στο χώρο της αριστεράς. Αφού απεμπόλισε τις αυτάπες και προσγειώθηκε στο ρεαλισμό του 4ου σκληρότερου μνημονίου που με αποκλειστικά δική του ευθύνη υπέγραψε, διεπίστωσε ότι η λάμψη του δεν θαμπώνει πλέον τους ιθαγενείς. Αποφάσισε έτσι...
να βαδίσει τον δρόμο προς τη σοσιαλδημοκρατία. Το κατάλαβε μόνος του, του το σφύριξαν οι απ’ έξω ή κάποιοι πρόθυμοι από μέσα -δεν αρέσετε πια-, το θέμα είναι ότι ο ίδιος έστριψε το καράβι και ξεκίνησε για αναζήτηση συντρόφων στο πράσινο ακρωτήρι της ελπίδας. Εκεί πίστεψε ότι θα βρει τους πλέον πρόθυμους να συνδράμουν το νέο αφήγημα. Την ανασύσταση του κεντροαριστερού χώρου με τον ίδιο άρχηγό. Είχε, άλλωστε, συνηθίσει το ρόλο του πολυχρονεμένου και δεν μπορούσε να διανοηθεί κανενός είδους άρνηση. Και ποιοι ήταν αυτοί άλλωστε οι τελειωμένοι που δεν θα συνέπλεαν...
Έτσι έριξε γέφυρες και δίχτυα και άρχισε τη συλλογή. Είχε προηγούμενη εμπειρία από την καταλήστευση του χώρου, πίστεψε στην ευκολία της μαζικής μετακίνησης των ψηφοφόρων και ξεκίνησε το εγχείρημα. Είχε άλλωστε γίνει και στο παρελθόν. Επί μεγάλου Ανδρέα. Έλα όμως που όπως λέει ο λαός, η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Τον λαό πρέπει να τον ακούμε. Ούτε όμως και αυτό το έμαθε...
Παρά τις «τυχαίες» συναντήσεις σε γιορτές και τα καλέσματα στο Μέγαρο φαίνεται ότι όσοι απέμειναν να περπατούν το πράσινο μίλι του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, θα συνεχίσουν να το κάνουν. Και αυτοί είναι οι μεγάλοι. Οι κλειδοκράτορες. Η καρδιά του brand! Αυτούς όμως έχει απόλυτη ανάγκη. Κάτι άλλοι μικροί και ασήμαντοι, που πέρασαν από όλα τα κόμματα και κομματάκια της αριστεράς, τους έχει έτσι κι αλλιώς. Στα αζήτητα ήταν... Οι σημαντικοί όμως;
Γιατί, σου λένε, αν περπατήσουν κατά ΣΥΡΙΖΑ μεριά, τώρα που είναι στα πολύ κάτω του η πορεία είναι αυτοκτονική. Κρατήθηκαν στα ζόρια τώρα θα ενδώσουν; Τώρα που διαφαίνεται η ήττα και έρχεται η αμφισβήτηση, η ανασύσταση της κεντροαριστεράς, το δικό τους μετερίζι δηλαδή, μπορεί να γίνει με νέα δικά τους πρόσωπα, βγαλμένα από τα σπλάχνα τους. Τόσο εύκολα παραδίνεται το κεκτημένο 40 χρόνων; Μάλλον για κοροϊδάκια του πρίγκιπα θα τους πέρασαν...
Γράφει ο Καρτερός στην Αυγή: «Δεν κινδυνεύει ο ΣΥΡΙΖΑ από δεξιά διάβρωση επειδή κάποιοι από το ΠΑΣΟΚ μεταναστεύουν κοντά του. ... Στο κάτω - κάτω, κάποιοι μετανάστες από το ΠΑΣΟΚ -κάποια εκατομμύρια μετανάστες δηλαδή- τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα.»
Μετανάστες λοιπόν. Μόνο που οι μετανάστες, μπορεί να είναι ταλαιπωρημένοι κοιτάζουν όμως προς τη σωτηρία. Σίγουρα δεν είναι κορόϊδα. Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ του πρίγκιπα τελειώνει, τα κοροϊδάκια τέλος...
Η Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος»
Έτσι έριξε γέφυρες και δίχτυα και άρχισε τη συλλογή. Είχε προηγούμενη εμπειρία από την καταλήστευση του χώρου, πίστεψε στην ευκολία της μαζικής μετακίνησης των ψηφοφόρων και ξεκίνησε το εγχείρημα. Είχε άλλωστε γίνει και στο παρελθόν. Επί μεγάλου Ανδρέα. Έλα όμως που όπως λέει ο λαός, η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Τον λαό πρέπει να τον ακούμε. Ούτε όμως και αυτό το έμαθε...
Παρά τις «τυχαίες» συναντήσεις σε γιορτές και τα καλέσματα στο Μέγαρο φαίνεται ότι όσοι απέμειναν να περπατούν το πράσινο μίλι του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, θα συνεχίσουν να το κάνουν. Και αυτοί είναι οι μεγάλοι. Οι κλειδοκράτορες. Η καρδιά του brand! Αυτούς όμως έχει απόλυτη ανάγκη. Κάτι άλλοι μικροί και ασήμαντοι, που πέρασαν από όλα τα κόμματα και κομματάκια της αριστεράς, τους έχει έτσι κι αλλιώς. Στα αζήτητα ήταν... Οι σημαντικοί όμως;
Γιατί, σου λένε, αν περπατήσουν κατά ΣΥΡΙΖΑ μεριά, τώρα που είναι στα πολύ κάτω του η πορεία είναι αυτοκτονική. Κρατήθηκαν στα ζόρια τώρα θα ενδώσουν; Τώρα που διαφαίνεται η ήττα και έρχεται η αμφισβήτηση, η ανασύσταση της κεντροαριστεράς, το δικό τους μετερίζι δηλαδή, μπορεί να γίνει με νέα δικά τους πρόσωπα, βγαλμένα από τα σπλάχνα τους. Τόσο εύκολα παραδίνεται το κεκτημένο 40 χρόνων; Μάλλον για κοροϊδάκια του πρίγκιπα θα τους πέρασαν...
Γράφει ο Καρτερός στην Αυγή: «Δεν κινδυνεύει ο ΣΥΡΙΖΑ από δεξιά διάβρωση επειδή κάποιοι από το ΠΑΣΟΚ μεταναστεύουν κοντά του. ... Στο κάτω - κάτω, κάποιοι μετανάστες από το ΠΑΣΟΚ -κάποια εκατομμύρια μετανάστες δηλαδή- τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα.»
Μετανάστες λοιπόν. Μόνο που οι μετανάστες, μπορεί να είναι ταλαιπωρημένοι κοιτάζουν όμως προς τη σωτηρία. Σίγουρα δεν είναι κορόϊδα. Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ του πρίγκιπα τελειώνει, τα κοροϊδάκια τέλος...
Η Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος»
