Στο Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη έδωσε συνέντευξη η Ρίκα Διαλυνά, η οποία μίλησε μεταξύ άλλων και για τον πόλεμο που δέχτηκε στην Ελλάδα.
«Εγώ...
«Εγώ...
είμαι χαμηλών τόνων και πάντα ευγενής. Αλλά, να σας πω κάτι; Αυτά, μόνο εδώ γίνονται. Σε πολλούς κακοφάνηκε το γεγονός ότι είχα ήδη πολλές ταινίες και καριέρα στην Αμερική και στην Ιταλία κι εδώ στη χώρα μου τους φαινόταν “κάπως” όλο αυτό. Μέχρι και σκηνές μου έκοβαν, επειδή πίστευαν οι άλλες συμπρωταγωνίστριες πως τις απειλούσα επειδή έπαιζα. Τη μία χρονιά έκανα επιτυχία με τον Καραγιάννη και τον Κωνσταντάρα και την επόμενη δεν με ξαναφώναξαν. Εδώ δεν έπαιζα εγώ, έπαιζαν τα ρούχα μου και η εξωτερική μου εμφάνιση. Έκανα επιτυχία; Αυτό ήταν, με έθαβαν την επόμενη χρονιά.
Εγώ δεν έκανα δημόσιες σχέσεις, δεν καλούσα δημοσιογράφους στο σπίτι μου και μετά το θέατρο, δεν πήγαινα για φαγητό με τους συναδέλφους μου. Είχα σπίτι και παιδί. Δεν το μετάνιωσα, όμως. Έπαιζα με σπουδαία ονόματα. Όπως τον Χατζηχρήστο, τον Ορέστη Μακρή, τον Γκιωνάκη και τον Κωνσταντάρα.
Ο Λάμπρος δε, ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Και μην ακούτε που λένε ότι έβριζε και ήταν αθυρόστομος. Μπορεί, δεν ξέρω… Εγώ δεν τον άκουσα ποτέ να βρίζει. Όμως, έχω να θυμάμαι τη γενναιοδωρία του και την καλοσύνη του. Άψογος επαγγελματίας. Το ίδιο κι ο Παπαγιαννόπουλος. Αλλά, μου έγινε μεγάλος “πόλεμος” εδώ. Ας μην τα συζητάμε πια. Και, ξέρεις, είναι πιο πολύ το άδικο που μένει. Η μάνα μου με γαλούχησε λες και θα ζούσα σε μία κοινωνία αγγελικά πλασμένη. Δεν ήταν έτσι», είπε η Ρίκα Διαλυνά.
Εγώ δεν έκανα δημόσιες σχέσεις, δεν καλούσα δημοσιογράφους στο σπίτι μου και μετά το θέατρο, δεν πήγαινα για φαγητό με τους συναδέλφους μου. Είχα σπίτι και παιδί. Δεν το μετάνιωσα, όμως. Έπαιζα με σπουδαία ονόματα. Όπως τον Χατζηχρήστο, τον Ορέστη Μακρή, τον Γκιωνάκη και τον Κωνσταντάρα.
Ο Λάμπρος δε, ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Και μην ακούτε που λένε ότι έβριζε και ήταν αθυρόστομος. Μπορεί, δεν ξέρω… Εγώ δεν τον άκουσα ποτέ να βρίζει. Όμως, έχω να θυμάμαι τη γενναιοδωρία του και την καλοσύνη του. Άψογος επαγγελματίας. Το ίδιο κι ο Παπαγιαννόπουλος. Αλλά, μου έγινε μεγάλος “πόλεμος” εδώ. Ας μην τα συζητάμε πια. Και, ξέρεις, είναι πιο πολύ το άδικο που μένει. Η μάνα μου με γαλούχησε λες και θα ζούσα σε μία κοινωνία αγγελικά πλασμένη. Δεν ήταν έτσι», είπε η Ρίκα Διαλυνά.
