Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019

Σχόλιο αναγνώστη

 
Η απειρία είναι πάντοτε δικαιολογημένη και στην πολιτική και στην επαγγελματική αλλά και στην κοινωνική ζωή του ανθρώπου. Αυτό που δεν συγχωρείται με τίποτε και είναι μεγάλη γκάφα είναι η ανικανότητα.

Η... 

 
 
 
 
αδυναμία δηλαδή να στηρίξεις μια εισήγησή σου. Η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζεις τα θέματα, η απαξίωση στο θεσμικό ρόλο των οργάνων διοίκησης ενός Δήμου και η βιασύνη λόγω του ρεβανσισμού που σε διακρίνει να γκρεμίσεις και να απαξιώσεις ότι κάποιοι άλλοι πριν από εσένα έχτισαν με κόπο. Ντρέπομαι πραγματικά όταν βλέπω όργανα διοίκησης να εξευτελίζονται τόσο πολύ.

Η απόσυρση κάποιων θεμάτων από μια συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου συμβουλίου δεν είναι πράξη αδυναμίας όταν δεν είσαι έτοιμος να εισηγηθείς επαρκώς ένα θέμα.

Αντιθέτως, η εμμονή να το περάσεις σήμερα ενώ καταλαβαίνεις ότι πράττεις λανθασμένα δηλώνει έπαρση, ρεβανσισμό και ματαιοδοξία. Λες και βιάζεσαι να καταστρέψεις, λες και δεν μπορείς να περιμένεις. Αυτό έπραξε η "σύμπραξη" Κουκοδήμου - Νταντάμη στο προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο Κατερίνης.

Αναγνώστης