Του Σάκη Μουμτζή
Είναι ευρέως γνωστό πως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Δανία έβαλαν βέτο στην έναρξη της ενταξιακής πορείας των Σκοπίων και της Αλβανίας στην ΕΕ. Και είναι επίσης γνωστή η χθεσινή δήλωση του Ζ. Ζάεφ πως ένα μέρος της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν θα το εφαρμόσει, καθώς η εφαρμογή του είναι άμεση συνδεδεμένη με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας του.
Από...
τα δύο αυτά γεγονότα προκύπτει πως ο Ζ. Ζάεφ δεν παραβιάζει καμιά συμφωνία. Συνεπώς, δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε πως δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα. Εκμεταλλεύεται -και καλώς πράττει για το εκλογικό του συμφέρον- αυτή την δυνατότητα που του παρέχει η συγκεκριμένη συμφωνία. Εμείς μεμφόμαστε και κατηγορούμε το τραγικό δίδυμο Τσίπρα-Κοτζιά που υπέγραψαν μια συμφωνία που παραχώρησε τα πάντα, εδώ και τώρα, στην γειτονική χώρα. Ενώ οι όποιες «θετικές» πτυχές της συμφωνίας για την πατρίδα μας θα εκπληρωνόταν στο μέλλον και υπό προϋποθέσεις που εμείς δεν θα μπορούσαμε να ελέγξουμε.
Και αυτό ακριβώς συνέβη.
Σήμερα ο αρχιτέκτονας αυτής της κατάπτυστης συμφωνίας, Ν. Κοτζιάς, έκπληκτος δηλώνει πως δεν προέβλεψε αυτήν την στάση κάποιων εταίρων μας.
Μα η δουλειά η δική του -για τον Τσίπρα δεν συζητούμε, πιθανόν ακόμα να μην κατάλαβε τι υπέγραψε- ήταν να διασφαλίσει πλήρως την εφαρμογή της συμφωνίας. Να κατοχυρώσει 100% τα δικαιώματα της πατρίδος του.
Και φυσικά, όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, δεν το έπραξε. Βιάστηκε να «κλείσει τη δουλειά», αδιαφορώντας για τη συνέχεια.
Εννοείται πως δεν υπεισέρχομαι στους ίδιους τους όρους της συμφωνίας, καθώς το θέμα θεωρείται εξαντλημένο πολιτικά.
Στη Συμφωνία των Πρεσπών στάθηκε απέναντι το 70-80% των πολιτών.
Το γελοίον της ιστορίας είναι πως εξακολουθούν και υπάρχουν στην πατρίδα μας Πρεσπολάγνοι. Το ακόμα γελοιωδέστερον είναι πως κάποιοι πίστεψαν και επιθυμούσαν, ο Τσίπρας να τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης γι' αυτή την κατάπτυστη συμφωνία.
Τελικά, μετά και από τις πρόσφατες εξελίξεις καταφαίνεται πως οι Γερμανοί και οι Αμερικάνοι, βρήκαν δύο «χρήσιμους ηλίθιους» που τους έβαλαν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Να κάνουν δηλαδή αυτό που όλες οι προηγούμενες Ελληνικές κυβερνήσεις δεν δέχθηκαν να κάνουν.
Το ίδιο έπραξαν και με την άλλη πλευρά. Προώθησαν τον Ζάεφ στην εξουσία, στον οποίο έδωσαν και το δέλεαρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Στον Τσίπρα τι ανταλλάγματα έδωσαν; Ή μήπως δεν έδωσαν τίποτα; Μήπως απλώς τους «έπιασαν κορόιδα;»
Τελικά ο Τσίπρας με τον Κοτζιά, τι ήταν;
Μωροφιλόδοξοι; Ανόητοι και αφελείς; Ή μήπως ήταν σκέτα κουτοπόνηροι, που πίστεψαν πως έτσι θα διασπάσουν την Νέα Δημοκρατία; Διαλέξτε και πάρτε!
Σήμερα η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε μιαν αδιέξοδη κατάσταση. Τα Σκόπια πάγωσαν μονομερώς κάποιους όρους της συμφωνίας, χωρίς όμως να την παραβιάζουν. Τι περιθώρια αντιδράσεων έχει η ελληνική κυβέρνηση;
Πώς θα πρέπει να ενεργήσει ώστε να ανταποκριθεί στην εύλογη αγανάκτηση που υπάρχει στην Ελληνική κοινωνία;
Το να κατηγορούμε τους γνωστούς «χρήσιμους ηλίθιους» δεν είναι πλέον αρκετό. Αυτοί καταδικάστηκαν πολιτικά και στιγματίστηκαν ηθικά.
Κάτι θα πρέπει να κάνουμε για να θεραπεύσουμε αυτήν την κακή συμφωνία.
Τελικά, ευτυχώς που δεν απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης στον Τσίπρα. Τώρα θα ζητούσαν την επιστροφή του.
Και αυτό ακριβώς συνέβη.
Σήμερα ο αρχιτέκτονας αυτής της κατάπτυστης συμφωνίας, Ν. Κοτζιάς, έκπληκτος δηλώνει πως δεν προέβλεψε αυτήν την στάση κάποιων εταίρων μας.
Μα η δουλειά η δική του -για τον Τσίπρα δεν συζητούμε, πιθανόν ακόμα να μην κατάλαβε τι υπέγραψε- ήταν να διασφαλίσει πλήρως την εφαρμογή της συμφωνίας. Να κατοχυρώσει 100% τα δικαιώματα της πατρίδος του.
Και φυσικά, όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, δεν το έπραξε. Βιάστηκε να «κλείσει τη δουλειά», αδιαφορώντας για τη συνέχεια.
Εννοείται πως δεν υπεισέρχομαι στους ίδιους τους όρους της συμφωνίας, καθώς το θέμα θεωρείται εξαντλημένο πολιτικά.
Στη Συμφωνία των Πρεσπών στάθηκε απέναντι το 70-80% των πολιτών.
Το γελοίον της ιστορίας είναι πως εξακολουθούν και υπάρχουν στην πατρίδα μας Πρεσπολάγνοι. Το ακόμα γελοιωδέστερον είναι πως κάποιοι πίστεψαν και επιθυμούσαν, ο Τσίπρας να τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης γι' αυτή την κατάπτυστη συμφωνία.
Τελικά, μετά και από τις πρόσφατες εξελίξεις καταφαίνεται πως οι Γερμανοί και οι Αμερικάνοι, βρήκαν δύο «χρήσιμους ηλίθιους» που τους έβαλαν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Να κάνουν δηλαδή αυτό που όλες οι προηγούμενες Ελληνικές κυβερνήσεις δεν δέχθηκαν να κάνουν.
Το ίδιο έπραξαν και με την άλλη πλευρά. Προώθησαν τον Ζάεφ στην εξουσία, στον οποίο έδωσαν και το δέλεαρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Στον Τσίπρα τι ανταλλάγματα έδωσαν; Ή μήπως δεν έδωσαν τίποτα; Μήπως απλώς τους «έπιασαν κορόιδα;»
Τελικά ο Τσίπρας με τον Κοτζιά, τι ήταν;
Μωροφιλόδοξοι; Ανόητοι και αφελείς; Ή μήπως ήταν σκέτα κουτοπόνηροι, που πίστεψαν πως έτσι θα διασπάσουν την Νέα Δημοκρατία; Διαλέξτε και πάρτε!
Σήμερα η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε μιαν αδιέξοδη κατάσταση. Τα Σκόπια πάγωσαν μονομερώς κάποιους όρους της συμφωνίας, χωρίς όμως να την παραβιάζουν. Τι περιθώρια αντιδράσεων έχει η ελληνική κυβέρνηση;
Πώς θα πρέπει να ενεργήσει ώστε να ανταποκριθεί στην εύλογη αγανάκτηση που υπάρχει στην Ελληνική κοινωνία;
Το να κατηγορούμε τους γνωστούς «χρήσιμους ηλίθιους» δεν είναι πλέον αρκετό. Αυτοί καταδικάστηκαν πολιτικά και στιγματίστηκαν ηθικά.
Κάτι θα πρέπει να κάνουμε για να θεραπεύσουμε αυτήν την κακή συμφωνία.
Τελικά, ευτυχώς που δεν απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης στον Τσίπρα. Τώρα θα ζητούσαν την επιστροφή του.
Πηγή: Λίμπεραλ
