ΛΕΥΤΕΡΙΑ: Ου Νταβάκ'ς..., όπερ σημαίνει "Ο Δαβάκης"

Ο στρατηγός Δαβάκης, ήρωας του Έπους του 1940

➤ Ο κυρ Αλέκος, είναι οδηγός (και "κατάσκοπος") του Κωνσταντίνου Δαβάκη στην περιοχή Φούρκα - Επταχώρι - Κάντσικο

[ - Βρέ Αλέκου, ξέρ’ς τι θέλου απού σένα τώρα;
- Τι θέλ’ς, καπετάνιου; τ’ λέου.
- Μπουρείς, μ’ λέει, να πας ταχιά του προυί στου χουριό σ’ να ιδείς με τρόπο πόσοιν και πού είναι οι Ιταλοί και να βρεις πάλι τρόπου να έρθ’ς αδιταχιά να μ’ πεις;

- Μετά χαράς τ’ λέου, καπετάνιου. Έβαλα απ’ λένε του κεφάλι μ’ στουν ντουρβά και ήρθα. Γύρ’σα τ’ς γειτουνιές ούλες κι ούλα τα κατάμερα τ’ς Φούρκας μ’ ένα καπίστρ’ στου χέρ’ τάχα πως έψαχνα για του ζουντανό μ’. Κανένας απ’ τ’ς Ιταλοί δεν μ’ είπε τι κάνου και πού πάου. Ξαναγύρ’σα πριν απ’ το γιόμα στου μουναστήρ’ κι είπα στου Νταβάκ’ χαρτί και καλαμάρ’ τι είδα. Μ’ αγκάλιασε και με φίλ’σε.
- Θα ιδείς Αλέκου, μ’ είπε, πώς θα τ’ς μαντρώσου σαν τα πρόβατα. Φουβάμαι μουναχά να μη χαλάσ’νε του χουριό.
- Τ’ νύχτα ήρθε κι άλλους στρατός κι ου Νταβάκ’ς ξαγρύπνησε με τουν υπουδιοικητή τ’ Καραβία δίνουντας διαταγές. Τ’ν επαύριου του προυί οι θ’κοί μας βαρέσανε απού παντού τα υψώματα γύρου στ’ Φούρκα. Άναψε ου τόπους απ’ του τ’φεκίδ’. Εμένα μ’ έστειλε ου Νταβάκ’ς σαν οδηγό στου Ταμπούρ’. Εκεί έμαθα τ’ν επαύριου τ’ απόγεμα πως ου καπετάνιους ανεβαίνουντας στουν Προυφήτ’ Ηλία, απ’ τον είχαν ξαναπάρ’ οι φαντάρ’ μας, λαβώθ’κε στου στήθους. Τα παράτ’σα ούλα κι έτρεξα να τουν προυλάβου καθώς τουν κατέβαζαν με φουρείου στου Εφταχώρ’. Μ’ είδε κι δάκρυσε.
- Τι έπαθες, καπετάνιου μ’, τ’ λέου.
- Δεν είναι τίπουτα, Αλέκου, μ’ λέει. Αλλά συ μη χάνεσαι εδώ μαζί μ’. Τράβα απάν’ κι παρουσιάσ’ στουν Καραβία γιατί είσαι απαραίτητος εκεί. Άντε, γεια σου και καλή αντάμωση.
- Ξαναγύρ’σα κι μπήκα στ’ν υπηρεσία τ’ Καραβία μέχρι απ’ ξεπαστρεύ’κε η περιουχή απ’ τ’ς Ιταλοί κι ου στρατός μας προυχώρ’σε προς τα πάν’. Τουν Νταβάκ’ όμους δεν τουν ξαναείδα. Θεός σχωρέστον. Ήταν μεγάλου παλικάρ’ ]