Είναι πιθανό ότι ποτέ δεν έχετε δει ένα πλοίο ανάποδα, αλλά σε περίπτωση
που έχετε δει φωτογραφίες κάποιου ναυαγίου ή ενός νεότευκτου πλοίου το
οποίο καθελκύστηκε στο ναυπηγείο, ίσως να έχετε παρατηρήσει ότι τα ύφαλα
του πλοίου, δηλαδή τα βρεχάμενα όπως λέμε, στις περισσότερες
περιπτώσεις είναι βαμμένα κόκκινα.
Ενώ...
Ενώ...
πολλοί ίσως δεν το είχαν σκεφτεί ποτέ αυτό μέχρι να διαβάσουν αυτό το
άρθρο, άλλοι, που έχουν παρατηρήσει, μπορεί να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει
προφανής λόγος να βάφεται ένα κομμάτι του πλοίου, το οποίο βρίσκεται
κάτω από την ίσαλο (δηλαδή κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας), σε
χρώμα κόκκινο.
Όπως και να έχει, δείτε δύο λόγους που συμβαίνει αυτό.
Λόγος 1: Μια προφανής απάντηση είναι η παράδοση. Η ναυτιλία είναι μια παραδοσιακή βιομηχανία και όσο και αν είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, απλά αξίζει να μάθουμε ή να θυμηθούμε ότι παραδοσιακά ένα πλοίο προσδιορίζεται σαν γένος θηλυκού. Δηλαδή προφέρεται με το «she».
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Μεταξύ των πολλών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ένα πλοίο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στη θάλασσα είναι συσσώρευση διαφόρων υδρόβιων οργανισμών στο κύτος του πλοίου («μαλούπα»), οι οποίοι εκτός από τη μεταφορά υδρόβιων ειδών από ένα θαλάσσιο οικοσύστημα σε άλλο επηρεάζοντας την ομαλότητα της θαλάσσιας ζωής, αυτοί οι οργανισμοί είναι υπεύθυνοι για την μείωση της ταχύτητας του πλοίου και συνεπώς την αύξηση της κατανάλωσης των καυσίμων.
Οι ναυπηγοί των πρώτων χρόνων χρησιμοποιούσαν μια επίστρωση χαλκού ως βιοκτόνο, για να αποτρέψουν την οργανοκασσιτερική προσκόλληση στο σκάφος του σκάφους. Αυτή η επίστρωση χαλκού ήταν ο κύριος λόγος για το κόκκινο χρώμα του πλοίου.
Στον 21ο αιώνα, είναι περισσότερο από προφανές ότι τα επιχρίσματα των υφάλων του πλοίου μπορούν να έχουν οποιοδήποτε χρώμα. Γιατί τα πλοία όμως επιμένουν στο κόκκινο; Είναι λόγο της ναυτικής παράδοσης!
Λόγος 2: Ένας άλλος λόγος μπορεί να εντοπιστεί στην αντίθεση του κόκκινου κύτους προς το θαλασσινό νερό, πράγμα που δείχνει αν το πλοίο έχει φορτώσει παραπάνω φορτίο από το επιτρεπτό. Όσο περισσότερο φορτίο μεταφέρει ένα πλοίο τόσο πιο πολύ βυθίζεται στο νερό. Στο ίδιο πλαίσιο της «αντίθεσης», το κόκκινο χρώμα στη θάλασσα μπορεί πολύ εύκολα να γίνει αντιληπτό από ελικόπτερα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Όπως και να έχει, δείτε δύο λόγους που συμβαίνει αυτό.
Λόγος 1: Μια προφανής απάντηση είναι η παράδοση. Η ναυτιλία είναι μια παραδοσιακή βιομηχανία και όσο και αν είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, απλά αξίζει να μάθουμε ή να θυμηθούμε ότι παραδοσιακά ένα πλοίο προσδιορίζεται σαν γένος θηλυκού. Δηλαδή προφέρεται με το «she».
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Μεταξύ των πολλών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ένα πλοίο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στη θάλασσα είναι συσσώρευση διαφόρων υδρόβιων οργανισμών στο κύτος του πλοίου («μαλούπα»), οι οποίοι εκτός από τη μεταφορά υδρόβιων ειδών από ένα θαλάσσιο οικοσύστημα σε άλλο επηρεάζοντας την ομαλότητα της θαλάσσιας ζωής, αυτοί οι οργανισμοί είναι υπεύθυνοι για την μείωση της ταχύτητας του πλοίου και συνεπώς την αύξηση της κατανάλωσης των καυσίμων.
Οι ναυπηγοί των πρώτων χρόνων χρησιμοποιούσαν μια επίστρωση χαλκού ως βιοκτόνο, για να αποτρέψουν την οργανοκασσιτερική προσκόλληση στο σκάφος του σκάφους. Αυτή η επίστρωση χαλκού ήταν ο κύριος λόγος για το κόκκινο χρώμα του πλοίου.
Στον 21ο αιώνα, είναι περισσότερο από προφανές ότι τα επιχρίσματα των υφάλων του πλοίου μπορούν να έχουν οποιοδήποτε χρώμα. Γιατί τα πλοία όμως επιμένουν στο κόκκινο; Είναι λόγο της ναυτικής παράδοσης!
Λόγος 2: Ένας άλλος λόγος μπορεί να εντοπιστεί στην αντίθεση του κόκκινου κύτους προς το θαλασσινό νερό, πράγμα που δείχνει αν το πλοίο έχει φορτώσει παραπάνω φορτίο από το επιτρεπτό. Όσο περισσότερο φορτίο μεταφέρει ένα πλοίο τόσο πιο πολύ βυθίζεται στο νερό. Στο ίδιο πλαίσιο της «αντίθεσης», το κόκκινο χρώμα στη θάλασσα μπορεί πολύ εύκολα να γίνει αντιληπτό από ελικόπτερα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
