Η σωστή όραση στα παιδιά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξή τους. Η όραση μας κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής μας περνάει από πολλά στάδια.
Αν...
παρατηρήσουμε την κόρη του ματιού του ενός νεογέννητου παιδιού θα δούμε οτι είναι πάρα πολύ μικρή γεγονός που κάνει το παιδί πολύ ευαίσθητο στο φως. Το νεογνό μπορεί να αντιληφθεί κάτι που βρίσκεται δίπλα του γιατί είναι ενεργοποιημένη η περιφερειακή του όραση καθώς η κεντρική συνεχίζει να αναπτύσσεται και μετά τη γέννησή του. Μετά τις πρώτες δυο εβδομάδες η κόρη διαστέλλεται και αρχίζει να αποκτά φυσιολογικό μέγεθος. Τότε αρχίζουν να αντιλαμβάνονται μεγάλες και φωτεινές εικόνες που βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση από αυτά.
Από δύο έως τεσσάρων μηνών αρχίζουν να παρατηρούν και να εστιάζουν σε κινούμενα αντικείμενα. Νωρίτερα από τους δύο πρώτους μήνες παρατηρούμε οτι δεν υπάρχει συγχρονισμένη και συζυγή κίνηση των ματιών, αυτό ως ένα βαθμό είναι φυσιολογικό. Η συνεργασία των δύο ματιών ξεκινάει περίπου όταν το παιδί είναι τριών μηνών. Αν δούμε οτι συνεχίζει να υπάρχει ανεπάρκεια σύγκλισης απευθυνόμαστε στον παιδοφθαλμίατρο.
Στους πέντε μήνες το παιδί αρχίζει να αποκτά στερεοσκοπική όραση δηλαδή να αντιλαμβάνεται το βάθος και να προσπαθεί να φτάσει αντικείμενα που βλέπει μακρυά και κοντά του. Έχει επίσης καλή αντίληψη των χρωμάτων όχι όμως όπως ένας ενήλικας. Μπορούν να αναγνωρίσουν και να χαμογελάσουν σε κάποιον που έρχεται κοντά τους αλλά μπορούν να παρατηρήσουν και μια κίνηση που βλέπουν έξω από το παράθυρο. Κοντά τους οχτώ μήνες αρχίζει η συνεργασία ματιών και χεριών.
Στο τελευταίο τρίμηνο του πρώτου χρόνου της ζωής του τελειοποιούνται οι λειτουργίες της όρασης. Αποκτούν πλήρη αντίληψη των χρωμάτων και επιπλέον μπορούν να δουν πολύ καλά αν κάτι βρίσκεται μακρυά ή κοντά τους και προσπαθούν να τεντωθούν για να το φτάσουν.
Μια έγκυρη και πλήρη οφθαλμική εξέταση στον οπτομέτρη ή στον οφθαλμίατρο μπορεί να διαγνώσει την ύπαρξη ή όχι διαθλαστικών ανωμαλιών όπως είναι η υπερμετρωπία, η μυωπία και ο αστιγματισμός αλλά και οφθαλμολογικών ανωμαλιών όπως η αμβλυωπία και ο στραβισμός (έκδηλος ή λανθάνων). Κάποιες περιπτώσεις θεωρούνται φυσιολογικές και διορθώνονται καθώς το παιδί αναπτύσσεται χωρίς χρήση διορθωτικών γυαλιών ή κάποιας άλλης θεραπείας άλλες όμως απαιτούν την έγκυρη διάγνωσή τους έτσι ώστε να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή αποκατάσταση.
- Το 63% τον προβλημάτων όρασης που αφορούν παιδιά ηλικίας 0 έως 14 ετών μπορεί να διαπιστωθεί με μια απλή οφθαλμολογική εξέταση και να διορθωθεί με γυαλιά οράσεως
- Το 80% των πληροφοριών που πρέπει να μάθει ένα παιδί περνάει μέσω του οπτικού συστήματος
- Το 80% των προβλημάτων σύγκλισης των οφθαλμών μπορεί να προβλεφθεί και να αντιμετωπιστεί με επιτυχία αρκεί να γίνει αντιληπτό στην παιδική ηλικία
Σίγουρα ένα παιδί δεν έχει την ωριμότητα να καταλάβει οτι δεν βλέπει καλά ή θεωρεί αυτό που βλέπει οτι είναι το φυσιολογικό. Ακολουθούν κάποια από τα πιο κοινά συμπτώματα που υποδεικνύουν, κατά τη σχολική κυρίως ηλικία, οτι το παιδί αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα στην όραση του:
- Κάθεται πολύ μπροστά στην τηλεόραση ή φέρνει το βιβλίου του πολύ κοντά για να διαβάσει
- Παραπονιέται οτι κουράζεται εύκολα και απεχθάνεται το διάβασμα
- Αποφεύγει δραστηριότητες όπως αθλήματα κτλ
- Γέρνει το κεφάλι του για να μπορέσει να διαβάσει ή να δει μακρυά
- Στενεύει την βλεφαρική σχισμή προκειμένου να εστιάσει ένα αντικείμενο που βρίσκεται μακρυά
- Χάνει τις σειρές στο διάβασμα
- Παρουσιάζει φωτοευαισθησία
- Τρίβει αρκετά τα μάτια του
- Ανοιγοκλείνει πολύ συχνά τα μάτια
Συνοψίζοντας θέλω να επισημάνω την σπουδαιότητα το παιδί να εξετασθεί από παιδοφθαλμίατρο για πρώτη φορά όχι αργότερα από την ηλικία των 6 μηνών. Οι γονείς θα πρέπει να φροντίσουν για την οφθαλμική υγεία των παιδιών τους για να μπορούν αργότερα τα παιδιά τους να “βλέπουν τον κόσμο με άλλα μάτια”
πηγη:lenshop.gr
