Πράγματα που δεν ξέραμε για το διάσημο ροζ ταγιέρ της Τζάκι που αρνήθηκε να βγάλει ακόμη και όταν λερώθηκε με το αίμα του συζύγου της
Το ροζ, χαρακτηριστικό ταγιέρ της Τζάκι Κένεντι, είναι από τα ρούχα που έχουν μείνει στην ιστορία. Όχι όμως τόσο γιατί αποτελούσε μία ακόμη απόδειξη για το εξαιρετικό στιλ της πρώτης κυρίας των ΗΠΑ, αλλά γιατί...
Το ροζ, χαρακτηριστικό ταγιέρ της Τζάκι Κένεντι, είναι από τα ρούχα που έχουν μείνει στην ιστορία. Όχι όμως τόσο γιατί αποτελούσε μία ακόμη απόδειξη για το εξαιρετικό στιλ της πρώτης κυρίας των ΗΠΑ, αλλά γιατί...
ήταν εκείνο που φορούσε την ημέρα που δολοφονήθηκε δίπλα της ο Τζον Κένεντι το 1963.
Το ταγιέρ με το χαρακτηριστικό έντονο ροζ χρώμα και το ιδιαίτερο καπέλο έχει μείνει στην ιστορία, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα για αυτό που δεν ήταν γνωστά.
Τα αποκάλυψε η προσωπική βοηθός της Τζάκι Κένεντι, Προβιντένσια Παρέδες, μιλώντας στο NBC.
- Ήταν ακριβές αντίγραφο ενός ταγιέρ Chanel και μάλιστα είχε ραφτεί με το χαρακτηριστικό ύφασμα της γαλλικής εταιρείας. Δεν ήταν όμως αυθεντικό και κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ, προκειμένου να αποφευχθεί η πολιτική κριτική.
- Η Τζάκι είχε φορέσει το ίδιο ταγιέρ έξι φορές πριν από το ταξίδι στο Ντάλας, μεταξύ άλλων και στην επίσκεψή της στο Λονδίνο ένα χρόνο νωρίτερα.
- Η προσωπική βοηθός της το είχε διαλέξει για το ταξίδι στο Ντάλας γιατί ο Τζον Κένεντι της είχε ζητήσει να βάλει στη βαλίτσα «κάτι ελαφρύ γιατί λένε ότι κάνει ζέστη εκεί».
- Παρότι γέμισε με αίματα όταν ο πρόεδρος δέχθηκε τη σφαίρα, η Τζάκι επέμεινε να το φορέσει στην ορκωμοσία του Λίντον Τζόνσον στη θέση του προέδρου. Όταν την ρώτησαν αν θέλει να αλλάξει, απάντησε «Όχι, θέλω να δουν τι έκαναν στον Τζακ».
Μετά τον θάνατο της Τζάκι, το ιστορικό αυτό ταγιέρ, με το αίμα του Κένεντι, βρέθηκε στα χέρια της μητέρας της η οποία το έβαλε σε ένα κουτί γράφοντας ένα σημείωμα που έλεγε: «Το ταγιέρ και η τσάντα της Τζάκι. Τα φορούσε στις 22 Νοεμβρίου του 1963».
Αργότερα, το δώρισε στο Εθνικό αρχείο του κράτους. Το 2003, εννέα χρόνια με τα το θάνατο της Τζάκι, η κόρη της, Καρολίν δώρισε το κειμήλιο στο κράτος και έδωσε την άδεια να εκτεθεί δημόσια από το 2013.
Κρυμμένα στο Εθνικό Αρχείο στο Μέριλαντ, σε ειδικές συνθήκες θερμοκρασίας, είναι η μπλε μπλούζα που φόραγε η Τζάκι μέσα από το ταγέρ, οι κάλτσες, τα παπούτσια και το μπλε τσαντάκι της.
Άγνωστη παραμένει η διαδρομή και η τύχη του μικρού στρογγυλού καπέλου, σε ασορτί, ροζ χρώμα, που φορούσε εκείνη την ημέρα.
Το ταγιέρ με το χαρακτηριστικό έντονο ροζ χρώμα και το ιδιαίτερο καπέλο έχει μείνει στην ιστορία, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα για αυτό που δεν ήταν γνωστά.
Τα αποκάλυψε η προσωπική βοηθός της Τζάκι Κένεντι, Προβιντένσια Παρέδες, μιλώντας στο NBC.
- Ήταν ακριβές αντίγραφο ενός ταγιέρ Chanel και μάλιστα είχε ραφτεί με το χαρακτηριστικό ύφασμα της γαλλικής εταιρείας. Δεν ήταν όμως αυθεντικό και κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ, προκειμένου να αποφευχθεί η πολιτική κριτική.
- Η Τζάκι είχε φορέσει το ίδιο ταγιέρ έξι φορές πριν από το ταξίδι στο Ντάλας, μεταξύ άλλων και στην επίσκεψή της στο Λονδίνο ένα χρόνο νωρίτερα.
- Η προσωπική βοηθός της το είχε διαλέξει για το ταξίδι στο Ντάλας γιατί ο Τζον Κένεντι της είχε ζητήσει να βάλει στη βαλίτσα «κάτι ελαφρύ γιατί λένε ότι κάνει ζέστη εκεί».
- Παρότι γέμισε με αίματα όταν ο πρόεδρος δέχθηκε τη σφαίρα, η Τζάκι επέμεινε να το φορέσει στην ορκωμοσία του Λίντον Τζόνσον στη θέση του προέδρου. Όταν την ρώτησαν αν θέλει να αλλάξει, απάντησε «Όχι, θέλω να δουν τι έκαναν στον Τζακ».
Μετά τον θάνατο της Τζάκι, το ιστορικό αυτό ταγιέρ, με το αίμα του Κένεντι, βρέθηκε στα χέρια της μητέρας της η οποία το έβαλε σε ένα κουτί γράφοντας ένα σημείωμα που έλεγε: «Το ταγιέρ και η τσάντα της Τζάκι. Τα φορούσε στις 22 Νοεμβρίου του 1963».
Αργότερα, το δώρισε στο Εθνικό αρχείο του κράτους. Το 2003, εννέα χρόνια με τα το θάνατο της Τζάκι, η κόρη της, Καρολίν δώρισε το κειμήλιο στο κράτος και έδωσε την άδεια να εκτεθεί δημόσια από το 2013.
Κρυμμένα στο Εθνικό Αρχείο στο Μέριλαντ, σε ειδικές συνθήκες θερμοκρασίας, είναι η μπλε μπλούζα που φόραγε η Τζάκι μέσα από το ταγέρ, οι κάλτσες, τα παπούτσια και το μπλε τσαντάκι της.
Άγνωστη παραμένει η διαδρομή και η τύχη του μικρού στρογγυλού καπέλου, σε ασορτί, ροζ χρώμα, που φορούσε εκείνη την ημέρα.
