Με καταγωγή από τα Ψαρά και γόνος οικογένειας καπεταναίων, ο Φιλίνης σπούδασε οικονομικά στην Αγγλία, αλλά τελικά έγινε επιχειρηματικά γνωστός σαν εισαγωγές στην Ελλάδα, αρχικά των Γερμανικών αυτοκινήτων DKV και στην συνέχεια των Εγγλέζικων Rootes, για να καταλήξει στην...
Γαλλική Simca.
Γεννημένος το 1919, ο Φιλίνης ήταν κληρωτός του –τότε- Βασιλικού Ναυτικού, όταν ξέσπασε Ελληνοϊταλικός πόλεμος και έμεινε ντυμένος ναύτης για σχεδόν πέντε χρόνια, πολλά από αυτά μαζί με τις Ελληνικές δυνάμεις στην Μέση Ανατολή, όπου και συμμετείχε ενεργά (με τους λεγόμενους «αποστασίες») στο κίνημα του Ναυτικού. Αποστρατεύτηκε τελικά το 1945 και έφυγε εκτός Ελλάδος, για να επιστρέψει το 1952 συμβάλλοντας με την διττή του ιδιότητα (σαν εισαγωγέας αυτοκινήτων και σαν οδηγός), στην ανάπτυξη των αγώνων αυτοκινήτου και ειδικά του Ράλι Ακρόπολις.
Η καλύτερη επίδοσή του στο Ακρόπολις, ήταν το 1956 όταν με ένα δίχρονο DKV και συνοδηγό τον Νίκο Χρυσικόπουλο τερμάτισε στην 2η θέση της γενικής κατάταξης (πίσω από τους θρυλικούς Σοκ – Μολ με Mercedes 300 SL), στην 1η της κλάσης Α/5 και στην 1η ανάμεσα στα Ελληνικά πληρώματα.
Συνολικά πήρε μέρος σε επτά Ράλι Ακρόπολις (συνεχώς από το 1955 έως και το 1961), σημειώνοντας ισάριθμους τερματισμούς (εξωπραγματική επίδοση για τα Ράλι Ακρόπολις από το 1952 έως και το 1985) και τρία πόντιουμ, γεγονός που άτυπα τον ανέδειξε σαν τον πλέον πετυχημένο Έλληνα οδηγό του θρυλικού αγώνα, ειδικά αν υπολογιστεί ο περιορισμένος χρόνος της αγωνιστικής του εμπλοκής, που ολοκληρώθηκε το 1961, μετά τον τελευταίο του τερματισμό στο Ακρόπολις εκείνης της χρονιάς, όπου τερμάτισε στην 32η θέση. Η αγωνιστική του απεμπλοκή πάντως, συνεχίστηκε για λίγα χρόνια ακόμα, από την θέση του υποστηρικτή οδηγών που συμμετείχαν σε αγώνες με αυτοκίνητα της αντιπροσωπείας του.
Ο Νίκι Φιλίνης, ήταν αναμφίβολα μια από τις βιβλικές μορφές της Ελληνικής Αυτοκίνησης και από τους τελευταίους επιζώντες της εποχής που το Σπορ ήταν για λίγους επιφανείς, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι συγχωρεμένοι πλέον Τζόνι Πεσματζόγλου, Νίκος Παπαμιχαήλ, Στέφανος Ζάννος, αλλά και ο –μόνος εν ζωή- Ζάχος Χατζηφωτίου.
Η κηδεία του εκλιπόντος θα γίνει σήμερα από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Νίκος Τσάδαρης
Γεννημένος το 1919, ο Φιλίνης ήταν κληρωτός του –τότε- Βασιλικού Ναυτικού, όταν ξέσπασε Ελληνοϊταλικός πόλεμος και έμεινε ντυμένος ναύτης για σχεδόν πέντε χρόνια, πολλά από αυτά μαζί με τις Ελληνικές δυνάμεις στην Μέση Ανατολή, όπου και συμμετείχε ενεργά (με τους λεγόμενους «αποστασίες») στο κίνημα του Ναυτικού. Αποστρατεύτηκε τελικά το 1945 και έφυγε εκτός Ελλάδος, για να επιστρέψει το 1952 συμβάλλοντας με την διττή του ιδιότητα (σαν εισαγωγέας αυτοκινήτων και σαν οδηγός), στην ανάπτυξη των αγώνων αυτοκινήτου και ειδικά του Ράλι Ακρόπολις.
Η καλύτερη επίδοσή του στο Ακρόπολις, ήταν το 1956 όταν με ένα δίχρονο DKV και συνοδηγό τον Νίκο Χρυσικόπουλο τερμάτισε στην 2η θέση της γενικής κατάταξης (πίσω από τους θρυλικούς Σοκ – Μολ με Mercedes 300 SL), στην 1η της κλάσης Α/5 και στην 1η ανάμεσα στα Ελληνικά πληρώματα.
Συνολικά πήρε μέρος σε επτά Ράλι Ακρόπολις (συνεχώς από το 1955 έως και το 1961), σημειώνοντας ισάριθμους τερματισμούς (εξωπραγματική επίδοση για τα Ράλι Ακρόπολις από το 1952 έως και το 1985) και τρία πόντιουμ, γεγονός που άτυπα τον ανέδειξε σαν τον πλέον πετυχημένο Έλληνα οδηγό του θρυλικού αγώνα, ειδικά αν υπολογιστεί ο περιορισμένος χρόνος της αγωνιστικής του εμπλοκής, που ολοκληρώθηκε το 1961, μετά τον τελευταίο του τερματισμό στο Ακρόπολις εκείνης της χρονιάς, όπου τερμάτισε στην 32η θέση. Η αγωνιστική του απεμπλοκή πάντως, συνεχίστηκε για λίγα χρόνια ακόμα, από την θέση του υποστηρικτή οδηγών που συμμετείχαν σε αγώνες με αυτοκίνητα της αντιπροσωπείας του.
Ο Νίκι Φιλίνης, ήταν αναμφίβολα μια από τις βιβλικές μορφές της Ελληνικής Αυτοκίνησης και από τους τελευταίους επιζώντες της εποχής που το Σπορ ήταν για λίγους επιφανείς, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι συγχωρεμένοι πλέον Τζόνι Πεσματζόγλου, Νίκος Παπαμιχαήλ, Στέφανος Ζάννος, αλλά και ο –μόνος εν ζωή- Ζάχος Χατζηφωτίου.
Η κηδεία του εκλιπόντος θα γίνει σήμερα από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Νίκος Τσάδαρης
