Η πρόσφατη εξέγερση των παράνομων μεταναστών στην Λέσβο είχε χαρακτηριστικά σχεδιασμού ανταρτοπόλεμου εντός αστικού ιστού.
Αυτό προκάλεσε φόβο έως και τρόμο στην κυβέρνηση και στα «αρμόδια» υπουργεία, μιλώντας για υποκίνηση από συγκεκριμένες ΜΚΟ, οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Βέβαια αυτά ήταν γνωστά εδώ και καιρό, αλλά...
η κυβέρνηση τώρα ανακάλυψε κάτω από το βάρος των εξελίξεων και της πίεσης της κοινής γνώμης την εμπλοκή των ΜΚΟ.
Ποια όμως είναι τα αποτελέσματα της εξέγερσης των 3.000 περίπου παράνομων μεταναστών, που ξεκίνησε από το Κέντρο Εξυπηρέτησης και Φροντίδας Αλλοδαπών της Μόριας;
Οι αλλοδαποί κατάφεραν να καταλάβουν σημεία της πόλης (δρόμος της κεντρικής προκυμαίας, δημοτικό θέατρο κ.α.) και να επιχειρήσουν να προκαλέσουν βλάβες σε κεντρικές δομές όπως το εργοστάσιο της ΔΕΗ.
Όλα αυτά με τρεις ταυτόχρονα ανεξάρτητες «φάλαγγες» πετυχαίνοντας στο τέλος με κυκλωτική κίνηση προς τα πίσω στη Μόρια- να ξεκινήσει νέα εστία ταραχών.
Κατάφεραν να διακόψουν την κυκλοφορία, καθώς περιοχές του νησιού απομονώθηκαν εντελώς.
Ταυτόχρονα έγινε επίδειξη δύναμης, με την κινητοποίηση 3.000 ατόμων έχοντας μπροστά σαν ασπίδες γυναίκες και παιδιά μια τακτική που χρησιμοποιούν τρομοκράτες στη Συρία.
Μετά την εξέγερση η κυβέρνηση κατήγγειλε κάποιες ΜΚΟ ως υποκινητές της αποδίδοντας το γεγονός στην αλλαγή του νόμου για το άσυλο, ο οποίος άφηνε λιγότερο χώρο ελιγμών και κερδοφορίας σε κάποιες εκ των ΜΚΟ.
Αυτό βέβαια είναι το «καλό» σενάριο. Το άσχημο σενάριο είναι ότι υπάρχει γενικότερη κατεύθυνση εκτός Ελλάδας, για την χρησιμοποίηση του μεγάλου, αν όχι τεράστιου πλήθους των παράνομων μεταναστών, που βλακωδώς και ανοήτως επέτρεψαν όλες οι κυβερνη΄σεις την είσοδό τους στην χώρα, για την δημιουργία καταστάσεων γενικής αναταραχής.
Όχι τώρα βέβαια, αλλά όταν κριθεί απαραίτητο. Τώρα ήταν απλώς μια δοκιμή.
Οι ΜΚΟ όμως συνεχίζουν ατάραχες το έργο τους. Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ερευνητική ομάδα δημοσιογράφων από το εξωτερικό, προσποιούμενη τους ενδιαφερομένους να συμμετέχουν ως «εθελοντές» στη δράση των ΜΚΟ αποκάλυψε τον τρόπο δράσης τους. Συγκεκριμένη «υπεύθυνη» ΜΚΟ σε ελληνικό νησί είχε αποτυπωθεί σε κάμερα να λέει:
«Τους λέω ότι είναι ηθοποιία, όλο αυτό είναι ηθοποιία… Για να περάσουν, πρέπει να παίξουν τον ρόλο τους στο θέατρο». Τι περιελάμβανε αυτή η «ηθοποιία»;
Ενα κόλπο ήταν να δηλώνουν χριστιανοί και ότι έχουν διωχθεί λόγω αυτού, με επιπρόσθετη συμβουλή να προσεύχονται κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων. Άλλο ήταν να δηλώνουν ότι είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής βίας και να υποκρίνονται ότι πάσχουν από μετατραυματικό σύνδρομο.
Οι σχέσεις συγκεκριμένων ΜΚΟ με διακινητές είναι άλλωστε γνωστές τοις πάσι. Οι δύο πλευρές έχουν δημιουργήσει μια «συμβιωτική σχέση», που περιλαμβάνει και «ραντεβού» σε ερημικές ακτές, τις οποίες άλλωστε κατήγγειλαν επανειλημμένα και Έλληνες αξιωματούχοι.
Η περίπτωση του μεγιστάνα Σόρος είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς ο αριθμός των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας είναι τόσο μεγάλος ώστε να μην μπορεί κανείς με ασφάλεια να συνδέσει τις τελείες και να δει την πλήρη εικόνα. Η σύνδεση των ΜΚΟ με πλήθος ξένων κρατών αλλά και με τις ίδιες τις Βρυξέλλες με σχέσεις εξάρτησης λόγω της χρηματοδότησής τους είναι δεδομένη.
Οχι μόνο αυτό όμως, αλλά και σε πλήθος άλλων ιδρυμάτων που το καθένα μπορεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του χρηματοδότη του. Η βιομηχανία του Μεταναστευτικού είναι τεράστια, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι, εκτός από οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ και η Ε.Ε., τεράστια ποσά δαπανώνται από κρατικούς προϋπολογισμούς και ιδιώτες. Σε αυτά θα πρέπει κανείς να προσθέσει τα χρήματα που πληρώνουν οι ίδιοι οι μετανάστες.
Στο μεταξύ το κράτος συνεχίζει να βρίσκεται σε κατάσταση ύπνωσης και παρά τις σπασμωδικές αντιδράσεις του από το ξαφνικό «σκούντημα» εν μέσω της ύπνωσης αυτής, συνεχίζει να κάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης. Μέχρι βέβαια που θα είναι πολύ αργά για την λήψη οποιουδήποτε μέτρου.
Ποια όμως είναι τα αποτελέσματα της εξέγερσης των 3.000 περίπου παράνομων μεταναστών, που ξεκίνησε από το Κέντρο Εξυπηρέτησης και Φροντίδας Αλλοδαπών της Μόριας;
Οι αλλοδαποί κατάφεραν να καταλάβουν σημεία της πόλης (δρόμος της κεντρικής προκυμαίας, δημοτικό θέατρο κ.α.) και να επιχειρήσουν να προκαλέσουν βλάβες σε κεντρικές δομές όπως το εργοστάσιο της ΔΕΗ.
Όλα αυτά με τρεις ταυτόχρονα ανεξάρτητες «φάλαγγες» πετυχαίνοντας στο τέλος με κυκλωτική κίνηση προς τα πίσω στη Μόρια- να ξεκινήσει νέα εστία ταραχών.
Κατάφεραν να διακόψουν την κυκλοφορία, καθώς περιοχές του νησιού απομονώθηκαν εντελώς.
Ταυτόχρονα έγινε επίδειξη δύναμης, με την κινητοποίηση 3.000 ατόμων έχοντας μπροστά σαν ασπίδες γυναίκες και παιδιά μια τακτική που χρησιμοποιούν τρομοκράτες στη Συρία.
Μετά την εξέγερση η κυβέρνηση κατήγγειλε κάποιες ΜΚΟ ως υποκινητές της αποδίδοντας το γεγονός στην αλλαγή του νόμου για το άσυλο, ο οποίος άφηνε λιγότερο χώρο ελιγμών και κερδοφορίας σε κάποιες εκ των ΜΚΟ.
Αυτό βέβαια είναι το «καλό» σενάριο. Το άσχημο σενάριο είναι ότι υπάρχει γενικότερη κατεύθυνση εκτός Ελλάδας, για την χρησιμοποίηση του μεγάλου, αν όχι τεράστιου πλήθους των παράνομων μεταναστών, που βλακωδώς και ανοήτως επέτρεψαν όλες οι κυβερνη΄σεις την είσοδό τους στην χώρα, για την δημιουργία καταστάσεων γενικής αναταραχής.
Όχι τώρα βέβαια, αλλά όταν κριθεί απαραίτητο. Τώρα ήταν απλώς μια δοκιμή.
Οι ΜΚΟ όμως συνεχίζουν ατάραχες το έργο τους. Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ερευνητική ομάδα δημοσιογράφων από το εξωτερικό, προσποιούμενη τους ενδιαφερομένους να συμμετέχουν ως «εθελοντές» στη δράση των ΜΚΟ αποκάλυψε τον τρόπο δράσης τους. Συγκεκριμένη «υπεύθυνη» ΜΚΟ σε ελληνικό νησί είχε αποτυπωθεί σε κάμερα να λέει:
«Τους λέω ότι είναι ηθοποιία, όλο αυτό είναι ηθοποιία… Για να περάσουν, πρέπει να παίξουν τον ρόλο τους στο θέατρο». Τι περιελάμβανε αυτή η «ηθοποιία»;
Ενα κόλπο ήταν να δηλώνουν χριστιανοί και ότι έχουν διωχθεί λόγω αυτού, με επιπρόσθετη συμβουλή να προσεύχονται κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων. Άλλο ήταν να δηλώνουν ότι είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής βίας και να υποκρίνονται ότι πάσχουν από μετατραυματικό σύνδρομο.
Οι σχέσεις συγκεκριμένων ΜΚΟ με διακινητές είναι άλλωστε γνωστές τοις πάσι. Οι δύο πλευρές έχουν δημιουργήσει μια «συμβιωτική σχέση», που περιλαμβάνει και «ραντεβού» σε ερημικές ακτές, τις οποίες άλλωστε κατήγγειλαν επανειλημμένα και Έλληνες αξιωματούχοι.
Η περίπτωση του μεγιστάνα Σόρος είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς ο αριθμός των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας είναι τόσο μεγάλος ώστε να μην μπορεί κανείς με ασφάλεια να συνδέσει τις τελείες και να δει την πλήρη εικόνα. Η σύνδεση των ΜΚΟ με πλήθος ξένων κρατών αλλά και με τις ίδιες τις Βρυξέλλες με σχέσεις εξάρτησης λόγω της χρηματοδότησής τους είναι δεδομένη.
Οχι μόνο αυτό όμως, αλλά και σε πλήθος άλλων ιδρυμάτων που το καθένα μπορεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του χρηματοδότη του. Η βιομηχανία του Μεταναστευτικού είναι τεράστια, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι, εκτός από οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ και η Ε.Ε., τεράστια ποσά δαπανώνται από κρατικούς προϋπολογισμούς και ιδιώτες. Σε αυτά θα πρέπει κανείς να προσθέσει τα χρήματα που πληρώνουν οι ίδιοι οι μετανάστες.
Στο μεταξύ το κράτος συνεχίζει να βρίσκεται σε κατάσταση ύπνωσης και παρά τις σπασμωδικές αντιδράσεις του από το ξαφνικό «σκούντημα» εν μέσω της ύπνωσης αυτής, συνεχίζει να κάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης. Μέχρι βέβαια που θα είναι πολύ αργά για την λήψη οποιουδήποτε μέτρου.
pronews.gr
