Ανάμεσα στα χωριά Λούμα και Σκινιάς, ο Αυστριακός βαρόνος Γιόχαν Κασπάρ Κέλεσπεργκ με τη σύζυγό του Βίλμα, βρήκαν τη δεύτερη πατρίδα τους.
Βρέθηκε πριν από χρόνια στην Κρήτη και βλέποντας τους παλιούς μύλους στην περιοχή του...
Βρέθηκε πριν από χρόνια στην Κρήτη και βλέποντας τους παλιούς μύλους στην περιοχή του...
Πάνω Μεραμπέλου, γοητεύτηκε τόσο, που αποφάσισε να τους αγοράσει, να τους αναστηλώσει και να δώσει μια άλλη πνοή σε αυτή την απομακρυσμένη περιοχή.
Ανάμεσα στα χωριά Λούμα και Σκινιάς, ο Αυστριακός βαρόνος Γιόχαν Κασπάρ Κέλεσπεργκ με τη σύζυγό του Βίλμα, βρήκαν τη δεύτερη πατρίδα τους, ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής βρήκαν στο πρόσωπό τους, δυο ανθρώπους που αγάπησαν τον τόπο τους και θέλησαν με το μεράκι τους, να του δώσουν ένα αέρα ανανέωσης.
«Η Κρήτη είναι αγαπημένο μας νησί. Όταν πριν από περίπου τέσσερα χρόνια επισκεφθήκαμε τυχαία το Μεραμπέλο και είδαμε τους μύλους, το συναίσθημα έμοιαζε με έρωτα με την πρώτη ματιά. Ψάξαμε να βρούμε τους ιδιοκτήτες και κλείσαμε τη συμφωνία, χωρίς καν να κάνουμε δεύτερες σκέψεις και σχεδόν άμεσα, μετά από λίγους μήνες, είχαμε ήδη ξεκινήσει τις εργασίες» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο βαρόνος Γιόχαν Κασπάρ Κέλεσπεργκ, που σήμερα βλέπει τους μύλους και καμαρώνει για την επιλογή που έκαναν με τη σύζυγό του.
«Αποτελεί τιμή για την τοπική κοινότητα της περιοχής μας, στον τόπο μας να βρίσκεται ο κ. Κέλεσπεργκ. Ο άνθρωπος αυτός έχει ξοδέψει πολλά χρήματα, κυρίως όμως έχει βάλει, σε ό,τι κάνει μεράκι και αγάπη. Κατάφερε να μετατρέψει και να δώσει ζωή στους παλιούς μύλους, που είχαν γίνει ερείπια» σημειώνει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Λούμα Νίκος Ραπανάκης, ο οποίος συμπλήρωσε ότι αρκετός κόσμος, επισκέπτες από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, επισκέπτονται την περιοχή για να δουν τους μύλους.
Την ευθύνη της αναστήλωσης των μύλων, ανέλαβε ένας Ιταλός ζωγράφος, ο Ντιέγκο Σακότσα, που πλέον αγάπησε τόσο την περιοχή που αποφάσισε να γίνει μόνιμος κάτοικος Μεραμπέλου.
«Το να διατηρούνται κτίσματα με ιστορική αξία για την Κρήτη είναι πολύ σημαντικό. Η αλήθεια είναι ότι εργασίες που χρειάστηκαν για να αναστηλωθούν οι μύλοι διήρκησαν αρκετό καιρό. Όλα όμως θέλαμε να γίνουν όπως έπρεπε. Χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια υλικά και στόχος μας ήταν οι μύλοι όχι απλά να αναστηλωθούν, αλλά όταν θα τελειώσουν οι εργασίες να έχουν επιστρέψει στην αυθεντική τους μορφή» τονίζει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ντιέγκο Σακότσα, που ευτυχισμένος βλέπει τους μύλους, πλέον, να έχουν πάρει και πάλι ζωή.
Όπως λέει ο βαρόνος Γιόχαν Κασπάρ Κέλεσπεργκ, το όνειρό του είναι η περιοχή να μετατραπεί σε μια πρωτότυπη μονάδα αγροτουρισμού, με σήμα κατατεθέν τους μύλους και ατραξιόν όπως εξηγεί, το παραδοσιακό μηχάνημα που κόβει νομίσματα με τη σφραγίδα και το οικόσημο του οίκου Κέλεσπεργκ.
«Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι σε αυτό τον τόπο μπορούμε να φτιάξουμε κάτι που να έχει παραδοσιακά χαρακτηριστικά και να βάζει όσους το επισκέπτονται στο παραδοσιακό κλίμα. Να βλέπουν, για παράδειγμα, πώς φυτεύεις καλαμπόκι, πώς φτιάχνεις αλεύρι και μετά ψωμί».
Οι μύλοι όπως εξηγεί ο κ. Ραπανάκης χρονολογούνται από το 1907 και κανείς μέχρι και τα προηγούμενα χρόνια, δεν φανταζόταν ότι κάποια στιγμή από ερείπια θα γίνουν και πάλι αξιοθέατο:
«Απέκτησαν οι μύλοι ζωή και απέκτησε ζωή και ο τόπος μας. Το να έρχονται επισκέπτες στην περιοχή μας είναι για εμάς μια μεγάλη χαρά. Μακάρι το παράδειγμα του βαρόνου, να το ακολουθήσουν κι άλλοι» εύχεται ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Λούμα, ο οποίος συμπληρώνει ότι ο βαρόνος και η οικογένειά του, αλλά και ο Ντιέγκο Σακότσα, είναι πλέον δικοί τους άνθρωποι, με τους οποίους εκτός από μια μεγάλη φιλία, τους συνδέει η αγάπη τους γι’ αυτό τον τόπο.
Ανάμεσα στα χωριά Λούμα και Σκινιάς, ο Αυστριακός βαρόνος Γιόχαν Κασπάρ Κέλεσπεργκ με τη σύζυγό του Βίλμα, βρήκαν τη δεύτερη πατρίδα τους, ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής βρήκαν στο πρόσωπό τους, δυο ανθρώπους που αγάπησαν τον τόπο τους και θέλησαν με το μεράκι τους, να του δώσουν ένα αέρα ανανέωσης.
«Η Κρήτη είναι αγαπημένο μας νησί. Όταν πριν από περίπου τέσσερα χρόνια επισκεφθήκαμε τυχαία το Μεραμπέλο και είδαμε τους μύλους, το συναίσθημα έμοιαζε με έρωτα με την πρώτη ματιά. Ψάξαμε να βρούμε τους ιδιοκτήτες και κλείσαμε τη συμφωνία, χωρίς καν να κάνουμε δεύτερες σκέψεις και σχεδόν άμεσα, μετά από λίγους μήνες, είχαμε ήδη ξεκινήσει τις εργασίες» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο βαρόνος Γιόχαν Κασπάρ Κέλεσπεργκ, που σήμερα βλέπει τους μύλους και καμαρώνει για την επιλογή που έκαναν με τη σύζυγό του.
«Αποτελεί τιμή για την τοπική κοινότητα της περιοχής μας, στον τόπο μας να βρίσκεται ο κ. Κέλεσπεργκ. Ο άνθρωπος αυτός έχει ξοδέψει πολλά χρήματα, κυρίως όμως έχει βάλει, σε ό,τι κάνει μεράκι και αγάπη. Κατάφερε να μετατρέψει και να δώσει ζωή στους παλιούς μύλους, που είχαν γίνει ερείπια» σημειώνει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Λούμα Νίκος Ραπανάκης, ο οποίος συμπλήρωσε ότι αρκετός κόσμος, επισκέπτες από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, επισκέπτονται την περιοχή για να δουν τους μύλους.
Την ευθύνη της αναστήλωσης των μύλων, ανέλαβε ένας Ιταλός ζωγράφος, ο Ντιέγκο Σακότσα, που πλέον αγάπησε τόσο την περιοχή που αποφάσισε να γίνει μόνιμος κάτοικος Μεραμπέλου.
«Το να διατηρούνται κτίσματα με ιστορική αξία για την Κρήτη είναι πολύ σημαντικό. Η αλήθεια είναι ότι εργασίες που χρειάστηκαν για να αναστηλωθούν οι μύλοι διήρκησαν αρκετό καιρό. Όλα όμως θέλαμε να γίνουν όπως έπρεπε. Χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια υλικά και στόχος μας ήταν οι μύλοι όχι απλά να αναστηλωθούν, αλλά όταν θα τελειώσουν οι εργασίες να έχουν επιστρέψει στην αυθεντική τους μορφή» τονίζει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ντιέγκο Σακότσα, που ευτυχισμένος βλέπει τους μύλους, πλέον, να έχουν πάρει και πάλι ζωή.
Όπως λέει ο βαρόνος Γιόχαν Κασπάρ Κέλεσπεργκ, το όνειρό του είναι η περιοχή να μετατραπεί σε μια πρωτότυπη μονάδα αγροτουρισμού, με σήμα κατατεθέν τους μύλους και ατραξιόν όπως εξηγεί, το παραδοσιακό μηχάνημα που κόβει νομίσματα με τη σφραγίδα και το οικόσημο του οίκου Κέλεσπεργκ.
«Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι σε αυτό τον τόπο μπορούμε να φτιάξουμε κάτι που να έχει παραδοσιακά χαρακτηριστικά και να βάζει όσους το επισκέπτονται στο παραδοσιακό κλίμα. Να βλέπουν, για παράδειγμα, πώς φυτεύεις καλαμπόκι, πώς φτιάχνεις αλεύρι και μετά ψωμί».
Οι μύλοι όπως εξηγεί ο κ. Ραπανάκης χρονολογούνται από το 1907 και κανείς μέχρι και τα προηγούμενα χρόνια, δεν φανταζόταν ότι κάποια στιγμή από ερείπια θα γίνουν και πάλι αξιοθέατο:
«Απέκτησαν οι μύλοι ζωή και απέκτησε ζωή και ο τόπος μας. Το να έρχονται επισκέπτες στην περιοχή μας είναι για εμάς μια μεγάλη χαρά. Μακάρι το παράδειγμα του βαρόνου, να το ακολουθήσουν κι άλλοι» εύχεται ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Λούμα, ο οποίος συμπληρώνει ότι ο βαρόνος και η οικογένειά του, αλλά και ο Ντιέγκο Σακότσα, είναι πλέον δικοί τους άνθρωποι, με τους οποίους εκτός από μια μεγάλη φιλία, τους συνδέει η αγάπη τους γι’ αυτό τον τόπο.
