Χτύπησε και πάλι ο αριστερός αποδομητής της ελληνικής ιστορίας καθηγητής Αντώνης Λιάκος με ανάρτησή του στο fb που είχε τίτλο: «Η Επανάσταση του 1821: Η ωραία κοιμωμένη ή Ρομπέν των Δασών;». Εκεί υποστηρίζει ότι υπάρχουν οι εξής ακόλουθοι μύθοι για την Επανάσταση:
α) ο μύθος της ωραίας κοιμωμένης η της εθνικής παλιγγενεσίας. Ότι δηλαδή είναι μύθος πως η επανάσταση οφειλόταν στην άσβεστό φλόγα ή οποία, αν και κρυφόκαιγε αιώνες, βρήκε εκείνη τη χρονική στιγμή, δηλ. το 1821, να λάμψει. Ότι το έθνος, μετά από αιώνες αφάνειας, ξαναγεννιέται και επανεμφανίζεται στη σκηνή της Ιστορίας β) ο μύθος του Ρομπέν των Δασών, ή της «πρωτόγονης επανάστασης». Η αντίληψη αυτή είναι εξίσου παλιά και καινούργια. Παλιά, με τον ρομαντικό μύθο των κλεφταρματωλών που πολεμούσαν στα άπαρτα βουνά για την ελευθερία, και καινούργια, με τη θεωρία του Χόμπσμπαουμ για τους «πρωτόγονους επαναστάτες» και την προνεωτερική επανάσταση, η οποία, σύμφωνα με την προσέγγιση αυτή, γέννησε ένα νεωτερικό κράτος γ) ο μύθος της συνάφειας της Ελληνικής Επανάστασης με τον Διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση.
Ο καθηγητής βέβαια συνεχίζοντας αναφέρει πως στα παραπάνω υπήρχε βέβαια ένα κομματάκι αλήθειας, (μας κάνει μια παραχώρηση δηλαδή), αλλά ο πραγματικός λόγος της Επανάστασης ήταν πως είχε αλλάξει η εποχή. Η Ευρώπη, αλλά και ο κόσμος, στην τρίτη δεκαετία του 19ου αιώνα είχε μπει σε μια καινούργια τροχιά όπως ισχυρίζεται. Μας συνιστά να μην δούμε την επανάσταση ως μια κατάληξη αγώνων 400 ετών, καθώς δεν υπήρχε σε όλα τα μέρη της Ελλάδος κατοχή τόσων ετών, αλλά ως ένα γεγονός εντασσόμενο μέσα στο κλίμα των ευρωπαϊκών επαναστάσεων εκείνης της εποχής σε Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και αλλού.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά τους για να αποδομήσουμε τις θέσεις του καθηγητή:
α) ο Λιάκος αμφισβητεί πως οι Έλληνες είχαν άσβεστη φλόγα για την ελευθερία που ξαφνικά έλαμψε το 1821. Μα οι Έλληνες ξεκίνησαν τα επαναστατικά κινήματα από το 1463, με τον Κροκόδειλο Κλαδά και τα συνέχισαν μέχρι το 1821 με πολλά άλλα, είτε ανεξάρτητα είτε συνδεόμενα με τους βενετοτουρκικούς πολέμους. Αυτά δεν τα ξέρει ο κύριος καθηγητής;
β) οι κλέφτες και οι αρματολοί ασφαλώς πολεμούσαν για να θρέψουν εαυτούς και τις οικογένειές τους και υμνήθηκαν από τα δημοτικά τραγούδια για το θάρρος που είχαν να τα βάλουν με τον οθωμανικό ζυγό προτιμώντας τον παράνομο, αλλά συνάμα ελεύθερο βίο. Και βεβαίως παράνομος βίος δεν λογίζεται αυτός που χτυπά έναν κατακτητή έστω για λόγους επιβίωσης, καθώς ο επικυριάρχος του στερεί το ψωμί του. Μπορεί λοιπόν αυτοί οι «πρωτόγονοι» κλέφτες να μην ξεκίνησαν τον αγώνα αρχικώς για την ελευθερία της πατρίδας, αλλά για την επιβίωσή τους, όμως η εμπειρία τους στον πόλεμο τους έκανε να αποτελούν τα πρώτα τουφέκια του αγώνα και να αναδειχθούν σε ήρωες γ) ασφαλώς και υπάρχει συνάφεια της Ελληνικής Επανάστασης με τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό, καθώς λόγιοι και έμποροι που είχαν έρθει σε επαφή με τις ευρωπαϊκές ιδέες είχαν έρθει σε επαφή με αυτόν. Ο νεοελληνικός διαφωτισμός που ακολούθησε του ευρωπαϊκού, επηρέασε τα ανώτερα αυτά κοινωνικά στρώματα και τα έστρεψε στην γνώση του αρχαίου ελληνικού παρελθόντος και την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού. Πολλά από αυτούς βρέθηκαν στις τάξεις της Φιλικής Εταιρείας που προετοίμασαν τον αγώνα. Επιπρόσθετα το πρώτο σύνταγμα της Επιδαύρου υπήρξε κοντινό του γαλλικού με φιλελεύθερες για την εποχή ιδέες.
Ο Λιάκος αναφέρει πως γενικά το ευρωπαϊκό κλίμα άλλαζε με επαναστάσεις στα ευρωπαϊκά κράτη και ήταν λογική συνέπεια να υπάρξει και επανάσταση στην Ελλάδα. Δηλαδή περιμέναμε κύριε Λιάκε μου πότε θα κάνουν επαναστάσεις οι άλλοι για να ξεκινήσουμε και εμείς; Μα αυτές οι επαναστάσεις δεν είχαν εθνικό περιεχόμενο αλλά κυρίως κοινωνικό; Δεν λέτε επίσης τίποτα από την άλλη μεριά για την στάση των ηγεμονικών τάξεων στην Ευρώπη. Να σας θυμίσω ότι η Ιερά Συμμαχία είχε απαγορεύσει τα επαναστατικά κινήματα, τα οποία και κατέπνιξε;
Να σας θυμίσω ότι όλοι αποκήρυξαν τον απελευθερωτικό μας αγώνα και μάλιστα ο Τσάρος διέγραψε τον Υψηλάντη από τους στρατιωτικούς καταλόγους και πως πέθανε στις ευρωπαϊκές φυλακές. Εκείνο που μέτρησε λοιπόν ήταν πως η δική μας επανάσταση ήταν εθνικού και όχι κοινωνικού χαρακτήρα και πως δεν μπόρεσαν εξ αρχής οι Οθωμανοί να την καταπνίξουν. Αυτό σταδιακά οδήγησε σε ανταγωνισμό των Μεγάλων Δυνάμεων στην περιοχή για να ελέγξουν ποια θα είχε μεγαλύτερη επιρροή στην χώρα μας. Αυτός ο ανταγωνισμός και ο συνεχόμενος αγώνας των Ελλήνων οδήγησε στην δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Αλλά στου κουφού και του διεθνιστή την πόρτα…
Γιώργος Καραμαδούκης
Ο καθηγητής βέβαια συνεχίζοντας αναφέρει πως στα παραπάνω υπήρχε βέβαια ένα κομματάκι αλήθειας, (μας κάνει μια παραχώρηση δηλαδή), αλλά ο πραγματικός λόγος της Επανάστασης ήταν πως είχε αλλάξει η εποχή. Η Ευρώπη, αλλά και ο κόσμος, στην τρίτη δεκαετία του 19ου αιώνα είχε μπει σε μια καινούργια τροχιά όπως ισχυρίζεται. Μας συνιστά να μην δούμε την επανάσταση ως μια κατάληξη αγώνων 400 ετών, καθώς δεν υπήρχε σε όλα τα μέρη της Ελλάδος κατοχή τόσων ετών, αλλά ως ένα γεγονός εντασσόμενο μέσα στο κλίμα των ευρωπαϊκών επαναστάσεων εκείνης της εποχής σε Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και αλλού.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά τους για να αποδομήσουμε τις θέσεις του καθηγητή:
α) ο Λιάκος αμφισβητεί πως οι Έλληνες είχαν άσβεστη φλόγα για την ελευθερία που ξαφνικά έλαμψε το 1821. Μα οι Έλληνες ξεκίνησαν τα επαναστατικά κινήματα από το 1463, με τον Κροκόδειλο Κλαδά και τα συνέχισαν μέχρι το 1821 με πολλά άλλα, είτε ανεξάρτητα είτε συνδεόμενα με τους βενετοτουρκικούς πολέμους. Αυτά δεν τα ξέρει ο κύριος καθηγητής;
β) οι κλέφτες και οι αρματολοί ασφαλώς πολεμούσαν για να θρέψουν εαυτούς και τις οικογένειές τους και υμνήθηκαν από τα δημοτικά τραγούδια για το θάρρος που είχαν να τα βάλουν με τον οθωμανικό ζυγό προτιμώντας τον παράνομο, αλλά συνάμα ελεύθερο βίο. Και βεβαίως παράνομος βίος δεν λογίζεται αυτός που χτυπά έναν κατακτητή έστω για λόγους επιβίωσης, καθώς ο επικυριάρχος του στερεί το ψωμί του. Μπορεί λοιπόν αυτοί οι «πρωτόγονοι» κλέφτες να μην ξεκίνησαν τον αγώνα αρχικώς για την ελευθερία της πατρίδας, αλλά για την επιβίωσή τους, όμως η εμπειρία τους στον πόλεμο τους έκανε να αποτελούν τα πρώτα τουφέκια του αγώνα και να αναδειχθούν σε ήρωες γ) ασφαλώς και υπάρχει συνάφεια της Ελληνικής Επανάστασης με τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό, καθώς λόγιοι και έμποροι που είχαν έρθει σε επαφή με τις ευρωπαϊκές ιδέες είχαν έρθει σε επαφή με αυτόν. Ο νεοελληνικός διαφωτισμός που ακολούθησε του ευρωπαϊκού, επηρέασε τα ανώτερα αυτά κοινωνικά στρώματα και τα έστρεψε στην γνώση του αρχαίου ελληνικού παρελθόντος και την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού. Πολλά από αυτούς βρέθηκαν στις τάξεις της Φιλικής Εταιρείας που προετοίμασαν τον αγώνα. Επιπρόσθετα το πρώτο σύνταγμα της Επιδαύρου υπήρξε κοντινό του γαλλικού με φιλελεύθερες για την εποχή ιδέες.
Ο Λιάκος αναφέρει πως γενικά το ευρωπαϊκό κλίμα άλλαζε με επαναστάσεις στα ευρωπαϊκά κράτη και ήταν λογική συνέπεια να υπάρξει και επανάσταση στην Ελλάδα. Δηλαδή περιμέναμε κύριε Λιάκε μου πότε θα κάνουν επαναστάσεις οι άλλοι για να ξεκινήσουμε και εμείς; Μα αυτές οι επαναστάσεις δεν είχαν εθνικό περιεχόμενο αλλά κυρίως κοινωνικό; Δεν λέτε επίσης τίποτα από την άλλη μεριά για την στάση των ηγεμονικών τάξεων στην Ευρώπη. Να σας θυμίσω ότι η Ιερά Συμμαχία είχε απαγορεύσει τα επαναστατικά κινήματα, τα οποία και κατέπνιξε;
Να σας θυμίσω ότι όλοι αποκήρυξαν τον απελευθερωτικό μας αγώνα και μάλιστα ο Τσάρος διέγραψε τον Υψηλάντη από τους στρατιωτικούς καταλόγους και πως πέθανε στις ευρωπαϊκές φυλακές. Εκείνο που μέτρησε λοιπόν ήταν πως η δική μας επανάσταση ήταν εθνικού και όχι κοινωνικού χαρακτήρα και πως δεν μπόρεσαν εξ αρχής οι Οθωμανοί να την καταπνίξουν. Αυτό σταδιακά οδήγησε σε ανταγωνισμό των Μεγάλων Δυνάμεων στην περιοχή για να ελέγξουν ποια θα είχε μεγαλύτερη επιρροή στην χώρα μας. Αυτός ο ανταγωνισμός και ο συνεχόμενος αγώνας των Ελλήνων οδήγησε στην δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Αλλά στου κουφού και του διεθνιστή την πόρτα…
Γιώργος Καραμαδούκης
lavaro21.gr
