Στουγιαννίδης Ευστάθιος.
Κατερίνη, Μ. Σάββατο 2020
Χρόνια πολλά και καλή Ανάσταση σ’ όλους μας!
Μεγάλο Σάββατο, λίγες ώρες πριν την Ανάσταση του Χριστού και μέχρι αυτήν τη στιγμή, την ύστατη, κάποιοι από εμάς ελπίζουμε, να ακούσουμε μια επίσημη ανακοίνωση, που θα επιτρέπει σε όσους το επιθυμούν, τηρουμένων των προβλεπόμενων κανόνων περί της μη διάδοσης του Κορωνοϊού, να επισκεφθούν ελεύθερα τις Εκκλησιές μας, για να λάβουν το Ζωηφόρο μήνυμα της Αναστάσεως και να το μεταδώσουν και στους λοιπούς συνανθρώπους μας!
Μέσα στο φετινό συνειδησιακό μαρτύριο του κάθε Χριστιανού, που του επιβλήθηκε...
αυτήν τη περίοδο της Σαρακοστής και ιδιαιτέρως της Μεγάλης Εβδομάδος, να παραμείνει μακριά από την συμμετοχή του στα τεκταινόμενα της Πίστεως μας, είχαμε την ευκαιρία, υπό τύπου «τυχεροί μέσα στην ατυχία μας» να διαπιστώσουμε ότι η φετινή Μεγάλη Εβδομάδα, προσιδιάζει ιδιαίτερα μ’ εκείνη την πρώτη, εκείνη των χρόνων του Ιησού, εκείνη που εγκαθίδρυσε την Εκκλησία μας με τη σημερινή της μορφή.
Τη φετινή Μεγάλη Εβδομάδα, που τελικά μόνο στην Εκκλησία δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε, νιώθω πως έχουμε την ευκαιρία, αν και κλεισμένοι στα σπίτια μας, να βιώσουμε τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού, όχι μόνο στην πνευματική τους διάσταση, άλλα και σε μια άλλη, την παρασκηνιακή, εκείνων των τρομερών ημερών της ανθρωπότητας, σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια πριν.
Δεν αναφέρομαι σε τίποτα άλλο, παρά στη σύναξη των ισχυρών εκείνης της εποχής, που διέπραξε το μεγαλύτερο συγκεκαλυμμένο έγκλημα της ανθρωπότητας.
Και κανένας υπερασπιστής του Θύματος!
Σίγουρα υπήρχαν πολλοί, που θα ήθελαν να τον υπερασπιστούν, αλλά ακόμα και οι Απόστολοι ήταν μακριά Του ! Πιστεύω ότι ανθρωπίνως, δεν είχαν τη δυνατότητα να ενεργήσουν διαφορετικά. Φοβήθηκαν ενδεχομένως τις συνέπειες ης υπερασπιστικής τους πράξης, ως νομοταγείς πολίτες ενός Κράτους, που τους επιβαλλόταν με κάθε τρόπο και μέσο.
Σαστισμένοι και ανήμποροι, έχασαν προς στιγμήν την ευκαιρία, να υπερασπιστούν την ιδιότητα τους, ως Μαθητές του Χριστού.
Έτσι λοιπόν και φέτος, οι ισχυροί της χώρας μας, αποφάσισαν να σταυρώσουν τη θρησκευτική μας συνείδηση, και να μας καταστήσουν με φοβίες και πρόστιμα, ανήμπορους και αδύναμους για να αντιδράσουμε, μαθητές Του!
Χάσαμε κι εμείς προς στιγμήν την ευκαιρία να υπερασπιστούμε την ιδιότητα μας, ως μαθητές του Χριστού.
Όπως οι Απόστολοι όμως, δεν έχασαν την επιθυμία να είναι Μαθητές Του Χριστού και ανασυγκροτήθηκαν και ισχυροποιήθηκαν με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και διεμήνυσαν την Αλήθεια στην Οικουμένη, έτσι κι εμείς, από απόψε το βράδυ οφείλουμε να τους ομοιάσουμε και σε αυτό! Ας μην χάσουμε αυτήν την εσωτερική επιθυμία, του να θέλουμε να είμαστε μαθητές του Χριστού.
Μαθητές Κάποιου, που εν τέλει, μας καλλιεργεί περισσότερο από τον καθένα στην « Αγάπη για τον πλησίον » και που κάθε Κράτος, το οποίο θέλει οι πολίτες του να ζουν ειρηνικά, θα έπρεπε να επιδιώκει οι κατοικούντες σ’ αυτό, να είναι Μαθητές Εκείνου, Του Ιησού Χριστού!
Έμπνευση για όλα τα παραπάνω είναι οι αρχές και αξίες του Ελληνισμού και της
Ορθόδοξης Πίστεως μας!
Τη φετινή Μεγάλη Εβδομάδα, που τελικά μόνο στην Εκκλησία δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε, νιώθω πως έχουμε την ευκαιρία, αν και κλεισμένοι στα σπίτια μας, να βιώσουμε τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού, όχι μόνο στην πνευματική τους διάσταση, άλλα και σε μια άλλη, την παρασκηνιακή, εκείνων των τρομερών ημερών της ανθρωπότητας, σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια πριν.
Δεν αναφέρομαι σε τίποτα άλλο, παρά στη σύναξη των ισχυρών εκείνης της εποχής, που διέπραξε το μεγαλύτερο συγκεκαλυμμένο έγκλημα της ανθρωπότητας.
Και κανένας υπερασπιστής του Θύματος!
Σίγουρα υπήρχαν πολλοί, που θα ήθελαν να τον υπερασπιστούν, αλλά ακόμα και οι Απόστολοι ήταν μακριά Του ! Πιστεύω ότι ανθρωπίνως, δεν είχαν τη δυνατότητα να ενεργήσουν διαφορετικά. Φοβήθηκαν ενδεχομένως τις συνέπειες ης υπερασπιστικής τους πράξης, ως νομοταγείς πολίτες ενός Κράτους, που τους επιβαλλόταν με κάθε τρόπο και μέσο.
Σαστισμένοι και ανήμποροι, έχασαν προς στιγμήν την ευκαιρία, να υπερασπιστούν την ιδιότητα τους, ως Μαθητές του Χριστού.
Έτσι λοιπόν και φέτος, οι ισχυροί της χώρας μας, αποφάσισαν να σταυρώσουν τη θρησκευτική μας συνείδηση, και να μας καταστήσουν με φοβίες και πρόστιμα, ανήμπορους και αδύναμους για να αντιδράσουμε, μαθητές Του!
Χάσαμε κι εμείς προς στιγμήν την ευκαιρία να υπερασπιστούμε την ιδιότητα μας, ως μαθητές του Χριστού.
Όπως οι Απόστολοι όμως, δεν έχασαν την επιθυμία να είναι Μαθητές Του Χριστού και ανασυγκροτήθηκαν και ισχυροποιήθηκαν με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και διεμήνυσαν την Αλήθεια στην Οικουμένη, έτσι κι εμείς, από απόψε το βράδυ οφείλουμε να τους ομοιάσουμε και σε αυτό! Ας μην χάσουμε αυτήν την εσωτερική επιθυμία, του να θέλουμε να είμαστε μαθητές του Χριστού.
Μαθητές Κάποιου, που εν τέλει, μας καλλιεργεί περισσότερο από τον καθένα στην « Αγάπη για τον πλησίον » και που κάθε Κράτος, το οποίο θέλει οι πολίτες του να ζουν ειρηνικά, θα έπρεπε να επιδιώκει οι κατοικούντες σ’ αυτό, να είναι Μαθητές Εκείνου, Του Ιησού Χριστού!
Έμπνευση για όλα τα παραπάνω είναι οι αρχές και αξίες του Ελληνισμού και της
Ορθόδοξης Πίστεως μας!
Στουγιαννίδης Ευστάθιος.
Κατερίνη, Μ. Σάββατο 2020
