Η πασίγνωστη φράση Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα έχει τις ρίζες της στην αρχαιοελληνική μυθολογία και μην πάει ο νους σας στο πονηρό: έχει σχέση με τον αθλητισμό.
Για....
Για....
την ακρίβεια, προέρχεται από ένα μύθο του Αισώπου, τον «Ανήρ Κομπάστης», στον οποίο ένας Αθηναίος αθλητής καυχιόταν πως κάποτε είχε κάνει τεράστιο άλμα σε κάποιους αγώνες στη Ρόδο. Καθώς κανείς δεν τον πίστευε, αυτός τους προέτρεπε να πάνε στη Ρόδο και να ρωτήσουν όποιον παρακολούθησε τους αγώνες ώστε να το επαληθεύσουν.
Εκείνη την εποχή, βέβαια, ένα ταξίδι ως τη Ρόδο δεν ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει εύκολα ο οποιοσδήποτε. Έτσι, ο αθλητής ήταν σίγουρος ότι κανείς δε θα έμπαινε στον κόπο να τον διαψεύσει.
Κάποια στιγμή, ένας δύσπιστος Αθηναίος έγραψε σε ένα σκάμμα με το χέρι του τη λέξη «Ρόδος», προκαλώντας τον να επαναλάβει το περιβόητα άλμα του μπροστά του, λέγοντάς του χλευαστικά:
Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα
Στην πορεία του χρόνου, η φράση αυτή άλλαξε στο νεοελληνικό «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα», αλλά χρησιμοποιείται με το ίδιο νόημα όταν θέλουμε να προκαλέσουμε κάποιον να αποδείξει αυτά για τα οποία καυχιέται.
topontiki
Εκείνη την εποχή, βέβαια, ένα ταξίδι ως τη Ρόδο δεν ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει εύκολα ο οποιοσδήποτε. Έτσι, ο αθλητής ήταν σίγουρος ότι κανείς δε θα έμπαινε στον κόπο να τον διαψεύσει.
Κάποια στιγμή, ένας δύσπιστος Αθηναίος έγραψε σε ένα σκάμμα με το χέρι του τη λέξη «Ρόδος», προκαλώντας τον να επαναλάβει το περιβόητα άλμα του μπροστά του, λέγοντάς του χλευαστικά:
Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα
Στην πορεία του χρόνου, η φράση αυτή άλλαξε στο νεοελληνικό «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα», αλλά χρησιμοποιείται με το ίδιο νόημα όταν θέλουμε να προκαλέσουμε κάποιον να αποδείξει αυτά για τα οποία καυχιέται.
topontiki
