Θα κλείσουμε την αναφορά στην πολύ πλούσια αγωνιστική δράση του Καπετάν Διαμαντή με τη συμμετοχή μαζί με τον αδελφό του Κώστα στις 3 Νοεμβρίου του 1827 σε μυστική σύσκεψη πολλών οπλαρχηγών στη Μονή του Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο, που υπήρξε για μεγάλο χρονικό διάστημα κέντρο μυστικών επαφών των Μακεδόνων καπεταναίων (μέχρις ότου το αντιλήφθηκαν οι Οθωμανοί ...
το φθινόπωρο του 1828, οπότε και λεηλάτησαν το μοναστήρι μέχρις αφανισμού του). Η μαρτυρία αναφέρεται σε επιστολή του Διαμαντή Ολυμπίου προς το Στρατάρχη Δημήτριο Υψηλάντη στις 10 Οκτωβρίου του 1828, από τον οποίο ζητάει στήριξη στη δράση του κατά των Οθωμανών. Με μυστική εντολή της κυβέρνησης και σημαντική δύναμη Ολυμπίων επανέρχεται στον Όλυμπο θέτοντας ως άμεσο στόχο την προστασία του υπόδουλου ελληνισμού της νοτιοανατολικής Μακεδονίας. Εντωμεταξύ ο ερχομός του Ι. Καποδίστρια στις 7 Ιανουαρίου του 1828 έδωσε νέα προοπτική και πολλές ελπίδες απελευθέρωσης του βόρειου ελληνισμού.
Και εδώ ας περάσουμε στην τελευταία επιστολή που έγραψε στις 30 Δεκεμβρίου του 1855, λίγες ημέρες πριν φύγει από τη ζωή, προς τον φίλο του Γερουσιαστή, τον Δημήτριο Χατζίσκο. Η επιστολή έφτασε στο κοινοβούλιο στα μέσα Ιανουαρίου του 1856, αλλά αναγνώστηκε και καταγράφηκε στα πρακτικά της Γερουσίας στις 19 Ιανουαρίου 1856, όπου αναγγέλθηκε και ο θάνατος του Καπετάν Διαμαντή.
Η επιστολή γράφει:
Αχλάδι την 30 Δεκεμβρίου 1855.
Προς τον κύριον Δ. Χατζίσκον Γερουσιαστήν,
Αδελφέ,
Σας γράφω δια χειρός μου∙ το πάθος του στήθους μου προώδευσεν εις τον ανώτατον βαθμόν και ογλίγωρα σας αποχαιρετώ∙ μην νομίσητε ότι εφοβήθην τον θάνατον∙ όχι, καθότι είμαι εξήντα τεσσάρων ετών. Λυπούμαι όμως τα εξής∙ πρώτον δεν λυπούμαι τόσον πολύ δια την σύζυγόν μου και ανήλικα τέκνα μου∙ ελπίζω εις τον κοινόν πατέρα των Ελλήνων τον Σεβαστόν Βασιλέα Όθωνα και εις την υπεράσπισιν των φίλων, να μη τα αφήσουν να δυστυχούν. Το δεύτερον με λυπεί πολύ, δεν θα ιδώ αυτόν τον μέγαν πόλεμον αποπερατωμένον∙ το τρίτον με λυπεί κατάκαρδα, δεν θα ιδώ την γην της γεννήσεώς μου ελευθερωμένην, όπου εχύθησαν τόσα αίματα εξ αιτίας μου, όπου εσήκωσα την επανάστασιν∙ δεν είμαι εις θέσιν να γράψω περισσότερα.
Ο αδελφός σου
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΟΣ
Ο πρωθυπουργός Σπυρίδων Τρικούπης και ο Ιωάννης Βλαχογιάννης θα ση-μειώσουν ότι χωρίς τον Διαμαντή Ολύμπιο επανάσταση στα Πιέρια, τον Όλυμπο και στο Βέρμιο θα ήταν αδύνατο να εκδηλωθεί.
