Και δεν τον ξέρει σχεδόν κανείς
Ο Γιόζεφ Μπίτσαν είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών.
Δεν τον ξέρουν πολλοί. Οι αριθμοί του διαφέρουν ανάλογα πια πηγή θα διαβάσεις. Η...
FIFA του αναγνωρίζει 805 γκολ. Άλλες πηγές του ανεβάζουν τα επίσημα τέρματα στα 948 σε μόλις 621 παιχνίδια. Αν προσθέσεις και ανεπίσημα τα γκολ του ξεπερνούν τα 2.000.
Γεννήθηκε στη Βιέννη, όταν ακόμα ήταν Αυστροουγγαρία. Ο πατέρας του ήταν ποδοσφαιριστής, πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και γύρισε υγιής, όμως πέθανε όταν ο Γιόζεφ ήταν 8 ετών, επειδή αρνήθηκε να εγχειριστεί στο νεφρό του μετά από έναν τραυματισμό στον αγώνα. Μάλλον, τότε ο μικρός Γιόζεφ αποφάσισε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.
Η οικογένειά του ήταν φτωχή και έτσι αναγκάστηκε να παίζει ποδόσφαιρο ξυπόλητος στους δρόμους της Βιέννης. Στα 12 μπήκε στην ομάδα του πατέρα του, τη Χέρτα Βιέννης. Αργότερα έγινε παίκτης της Ραπιντ, μιας μεγάλης ομάδας που θα έγραφε ιστορία, που όμως τη σταμάτησε ο πόλεμος και ο Χίτλερ. Στα 20 του είχε ήδη δυο χρόνια στη Ραπιντ, που για να τον κρατήσει του έδωσε το αστρονομικό ποσό των 600 σελινιών. Στα 4 χρόνια που έμεινε εκεί πέτυχε 95 γκολ σε 76 ματς.
Αφού πέρασε για δυο χρόνια από την Αντμίρα, πήγε στη Σλάβια Πράγας, στην οποία έμεινε 11 χρόνια. Εκεί πετύχαινε σχεδόν 2 γκολ ανά ματς, σταματώντας στα 525 σε μόλις 270 παιχνίδια. Το ίδιο έκανε και στη Σοκόλ, τη Χραντετς Κράλοβε και στη Δυναμό Πράγας, όπου έκλεισε την καριέρα του το 1955, σε ηλικία 42 ετών. Τα γκολ του είναι μάλλον δύσκολο να μετρηθούν. Ίσως είναι και αμέτρητα.
Στην εθνική ομάδα της Αυστρίας δεν έπαιξε για πολύ. Μόλις για τρία χρόνια, από το 1933 μέχρι το 1936, σκοράροντας 14 γκολ σε 19 παιχνίδια. Και δεν έπαιξε πολύ γιατί αρνήθηκε να παίξει με τη Ναζιστική Γερμανία, όταν η χώρα του προσαρτήθηκε στο Γ’ Ράιχ.
Κυνηγημένος από τους Ναζί, ο Μπίτσαν βρήκε καταφύγιο στην Τσεχοσλοβακία στην οποία έμενε η γιαγιά του και περνούσε τα παιδικά του καλοκαίρια. Μάλιστα αγωνίστηκε και 14 φορές με την εθνική όταν πήρε την υπηκοότητα, ενώ αγωνίστηκε και σε ένα ματς με την ανεπίσημη εθνική της Βοημίας και Μοραβίας, όπου και σκόραρε τρία γκολ εναντίον της Γερμανίας.
Το κομμουνιστικό κόμμα της Τσεχοσλοβακίας έβλεπε τη δημοφιλία του και προσπαθούσε απεγνωσμένα να τον κάνει μέλος του. Ο Μπίτσαν δεν ήθελε. Μάλιστα είπε όχι στο ενδιαφέρον της Γιουβέντους όταν έμαθε ότι οι κομμουνιστές είχαν πολλές πιθανότητες να κερδίσουν τις εκλογές στην Ιταλία. Αυτό δεν έγινε στην Ιταλία, έγινε όμως στην Τσεχοσλοβακία. Το ΚΚ Τσεχοσλοβακίας του κατάσχεσε άμεσα την περιουσία του. Ο ίσιος στράφηκε για μια ακόμα φορά στο ποδόσφαιρο.
Μετά το 1955, εργάστηκε σε ζωολογικό κήπο, ως οδηγός λεωφορείου, ως οικοδόμος και λίγο ως προπονητής. Μετά από περίπου 30 χρόνια, του επεστράφη μέρος της περιουσία του και πέρασε την τελευταία δεκαετία της ζωής του λίγο πιο άνετα στην Πράγα.
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 2001, σε ηλικία 88 ετών, από καρδιά. Ο μοναδικός του καημός ήταν ότι αγωνίστηκε την περίοδο του μεσοπολέμου και κυνηγήθηκε απ’ όλους και έτσι δεν έκανε μεγαλύτερη καριέρα. Θα μπορούσε σήμερα να συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα ονόματα της ιστορίας. Όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ωστόσο, εμείς αποτίνουμε φόρο τιμής στον μεγάλο γκολτζή Γιόζεφ Μπίτσαν. Και όσο το κάνουμε δεν θα ξεχαστεί...
Γεννήθηκε στη Βιέννη, όταν ακόμα ήταν Αυστροουγγαρία. Ο πατέρας του ήταν ποδοσφαιριστής, πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και γύρισε υγιής, όμως πέθανε όταν ο Γιόζεφ ήταν 8 ετών, επειδή αρνήθηκε να εγχειριστεί στο νεφρό του μετά από έναν τραυματισμό στον αγώνα. Μάλλον, τότε ο μικρός Γιόζεφ αποφάσισε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.
Η οικογένειά του ήταν φτωχή και έτσι αναγκάστηκε να παίζει ποδόσφαιρο ξυπόλητος στους δρόμους της Βιέννης. Στα 12 μπήκε στην ομάδα του πατέρα του, τη Χέρτα Βιέννης. Αργότερα έγινε παίκτης της Ραπιντ, μιας μεγάλης ομάδας που θα έγραφε ιστορία, που όμως τη σταμάτησε ο πόλεμος και ο Χίτλερ. Στα 20 του είχε ήδη δυο χρόνια στη Ραπιντ, που για να τον κρατήσει του έδωσε το αστρονομικό ποσό των 600 σελινιών. Στα 4 χρόνια που έμεινε εκεί πέτυχε 95 γκολ σε 76 ματς.
Αφού πέρασε για δυο χρόνια από την Αντμίρα, πήγε στη Σλάβια Πράγας, στην οποία έμεινε 11 χρόνια. Εκεί πετύχαινε σχεδόν 2 γκολ ανά ματς, σταματώντας στα 525 σε μόλις 270 παιχνίδια. Το ίδιο έκανε και στη Σοκόλ, τη Χραντετς Κράλοβε και στη Δυναμό Πράγας, όπου έκλεισε την καριέρα του το 1955, σε ηλικία 42 ετών. Τα γκολ του είναι μάλλον δύσκολο να μετρηθούν. Ίσως είναι και αμέτρητα.
Στην εθνική ομάδα της Αυστρίας δεν έπαιξε για πολύ. Μόλις για τρία χρόνια, από το 1933 μέχρι το 1936, σκοράροντας 14 γκολ σε 19 παιχνίδια. Και δεν έπαιξε πολύ γιατί αρνήθηκε να παίξει με τη Ναζιστική Γερμανία, όταν η χώρα του προσαρτήθηκε στο Γ’ Ράιχ.
Κυνηγημένος από τους Ναζί, ο Μπίτσαν βρήκε καταφύγιο στην Τσεχοσλοβακία στην οποία έμενε η γιαγιά του και περνούσε τα παιδικά του καλοκαίρια. Μάλιστα αγωνίστηκε και 14 φορές με την εθνική όταν πήρε την υπηκοότητα, ενώ αγωνίστηκε και σε ένα ματς με την ανεπίσημη εθνική της Βοημίας και Μοραβίας, όπου και σκόραρε τρία γκολ εναντίον της Γερμανίας.
Το κομμουνιστικό κόμμα της Τσεχοσλοβακίας έβλεπε τη δημοφιλία του και προσπαθούσε απεγνωσμένα να τον κάνει μέλος του. Ο Μπίτσαν δεν ήθελε. Μάλιστα είπε όχι στο ενδιαφέρον της Γιουβέντους όταν έμαθε ότι οι κομμουνιστές είχαν πολλές πιθανότητες να κερδίσουν τις εκλογές στην Ιταλία. Αυτό δεν έγινε στην Ιταλία, έγινε όμως στην Τσεχοσλοβακία. Το ΚΚ Τσεχοσλοβακίας του κατάσχεσε άμεσα την περιουσία του. Ο ίσιος στράφηκε για μια ακόμα φορά στο ποδόσφαιρο.
Μετά το 1955, εργάστηκε σε ζωολογικό κήπο, ως οδηγός λεωφορείου, ως οικοδόμος και λίγο ως προπονητής. Μετά από περίπου 30 χρόνια, του επεστράφη μέρος της περιουσία του και πέρασε την τελευταία δεκαετία της ζωής του λίγο πιο άνετα στην Πράγα.
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 2001, σε ηλικία 88 ετών, από καρδιά. Ο μοναδικός του καημός ήταν ότι αγωνίστηκε την περίοδο του μεσοπολέμου και κυνηγήθηκε απ’ όλους και έτσι δεν έκανε μεγαλύτερη καριέρα. Θα μπορούσε σήμερα να συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα ονόματα της ιστορίας. Όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ωστόσο, εμείς αποτίνουμε φόρο τιμής στον μεγάλο γκολτζή Γιόζεφ Μπίτσαν. Και όσο το κάνουμε δεν θα ξεχαστεί...
