11 Απριλίου 1985: Πεθαίνει ο Ενβέρ Χότζα, Αλβανός κομουνιστής δικτάτορας, που κυβέρνησε τη γειτονική χώρα από το 1944 έως το θάνατό του. (Γεν. 16/10/1908)
Ο Ενβέρ Χότζα, πιο γνωστός στα ελληνικά ως Εμβέρ Χότζα (Enver Hoxha, Αργυρόκαστρο 16 Οκτωβρίου 1908–Τίρανα 11 Απριλίου 1985), ήταν δικτάτορας της Αλβανίας από...
το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τον θάνατό του το 1985.
Έφερε τον τίτλο του Γενικού Γραμματέα του κομμουνιστικού Αλβανικού Κόμματος Εργασίας. Διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός (1944-1945) και υπουργός Εξωτερικών (1944-1954). Στα χρόνια της διακυβέρνησης του Χότζα, η Αλβανία εξελίχθηκε από φεουδαρχικό κατάλοιπο της οθωμανικής κατοχής σε ένα κράτος απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο.
Ο Ενβέρ Χότζα ήταν γιος ενός πλανόδιου μουσουλμάνου εμπόρου υφασμάτων. Το 1930 πήγε στην Γαλλία, για να σπουδάσει με υποτροφία της αλβανικής κυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ, αλλά σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές του. Στην Γαλλία είχε και τις πρώτες επαφές με αλβανούς κομμουνιστές. Από το 1934 έως το 1936, διετέλεσε γραμματέας του αλβανικού προξενείου στις Βρυξέλλες, όπου και σπούδασε νομικά. Το 1936 επέστρεψε στην Αλβανία, για να εργαστεί ως καθηγητής στο Γαλλικό Λύκειο της Κορυτσάς.
Το 1939, οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής τον απέλυσαν από την θέση του δασκάλου, επειδή αρνήθηκε να γίνει μέλος του Αλβανικού Φασιστικού Κόμματος. Κατόπιν πήγε στα Τίρανα. Εκεί άνοιξε ένα μικρό καπνοπωλείο, το οποίο αποτέλεσε μυστικό τόπο συνάντησης αλβανών κομμουνιστών. Με την βοήθεια των γιουγκοσλάβων κομμουνιστών, το 1941 ίδρυσε το Αλβανικό Κομμουνιστικό Κόμμα (το μετέπειτα Αλβανικό Κόμμα Εργασίας), και το 1943 εκλέχθηκε γενικός γραμματέας του κόμματος, θέση που κατείχε μέχρι τον θάνατό του.
Έφερε τον τίτλο του Γενικού Γραμματέα του κομμουνιστικού Αλβανικού Κόμματος Εργασίας. Διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός (1944-1945) και υπουργός Εξωτερικών (1944-1954). Στα χρόνια της διακυβέρνησης του Χότζα, η Αλβανία εξελίχθηκε από φεουδαρχικό κατάλοιπο της οθωμανικής κατοχής σε ένα κράτος απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο.
Ο Ενβέρ Χότζα ήταν γιος ενός πλανόδιου μουσουλμάνου εμπόρου υφασμάτων. Το 1930 πήγε στην Γαλλία, για να σπουδάσει με υποτροφία της αλβανικής κυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ, αλλά σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές του. Στην Γαλλία είχε και τις πρώτες επαφές με αλβανούς κομμουνιστές. Από το 1934 έως το 1936, διετέλεσε γραμματέας του αλβανικού προξενείου στις Βρυξέλλες, όπου και σπούδασε νομικά. Το 1936 επέστρεψε στην Αλβανία, για να εργαστεί ως καθηγητής στο Γαλλικό Λύκειο της Κορυτσάς.
Το 1939, οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής τον απέλυσαν από την θέση του δασκάλου, επειδή αρνήθηκε να γίνει μέλος του Αλβανικού Φασιστικού Κόμματος. Κατόπιν πήγε στα Τίρανα. Εκεί άνοιξε ένα μικρό καπνοπωλείο, το οποίο αποτέλεσε μυστικό τόπο συνάντησης αλβανών κομμουνιστών. Με την βοήθεια των γιουγκοσλάβων κομμουνιστών, το 1941 ίδρυσε το Αλβανικό Κομμουνιστικό Κόμμα (το μετέπειτα Αλβανικό Κόμμα Εργασίας), και το 1943 εκλέχθηκε γενικός γραμματέας του κόμματος, θέση που κατείχε μέχρι τον θάνατό του.
