Μετά την απόρριψη του αιτήματος αποζημίωσης για ηθική βλάβη στον τραυματισμό της Μυρτώς πριν από 9 χρόνια από το Εφετείο, η οικογένεια της άτυχης νεαρής ετοιμάζεται όχι μόνον να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά και στα ευρωπαϊκά δικαστικά όργανα.
Η...
οικογένεια της Μυρτώς διεκδίκησε αποζημίωση για ηθική βλάβη την οποία υπέστησαν λόγω του βαρύτατου τραυματισμού ττης, αποτέλεσμα, όπως υποστήριξαν, παραλείψεων δημόσιων οργάνων και συγκεκριμένα της Ελληνικής Αστυνομίας
«Η Δικαιοσύνη έχει την άποψη ότι το ελληνικό κράτος κατά κανέναν τρόπο δεν είναι υποχρεωμένο να αποζημιώσει τη Μυρτώ. Διότι δεν υπάρχει κανένας νόμος ο οποίος να καθιστά υπεύθυνο το κράτος για τις συνέπειες εγκλημάτων που διαπράττονται ατομικά από οποιονδήποτε» ανέφερε η μητέρα της.
Ετοιμάζει μάλιστα εκτός και από την προσφυγή στο ΣτΕ και ανάλογη προσφυγή στο ΕΔΔΑ. Η Μαρία Κοτρώτσου, μητέρα της Μυρτώς, είναι απολύτως πεπεισμένη ότι «το ελληνικό κράτος οφείλει να αποζημιώσει την κόρη της, εφόσον ήταν οι παραλείψεις κρατικών φορέων, όπως η Ελληνική Αστυνομία, οι οποίες τον Ιούλιο του 2012 επέτρεψαν στον 21 ετών τότε δράστη «να ληστέψει, να βιάσει, να διαλύσει το κρανίο της Μυρτώς στα βράχια της Χρυσής Ακτής Πάρου, να την εγκαταλείψει ημιθανή και, εν ολίγοις, να καταστρέψει οριστικά τη δική της ζωή όπως και της οικογένειάς της».
«Η Δικαιοσύνη έχει την άποψη ότι το ελληνικό κράτος κατά κανέναν τρόπο δεν είναι υποχρεωμένο να αποζημιώσει τη Μυρτώ. Διότι δεν υπάρχει κανένας νόμος ο οποίος να καθιστά υπεύθυνο το κράτος για τις συνέπειες εγκλημάτων που διαπράττονται ατομικά από οποιονδήποτε» ανέφερε η μητέρα της.
Ετοιμάζει μάλιστα εκτός και από την προσφυγή στο ΣτΕ και ανάλογη προσφυγή στο ΕΔΔΑ. Η Μαρία Κοτρώτσου, μητέρα της Μυρτώς, είναι απολύτως πεπεισμένη ότι «το ελληνικό κράτος οφείλει να αποζημιώσει την κόρη της, εφόσον ήταν οι παραλείψεις κρατικών φορέων, όπως η Ελληνική Αστυνομία, οι οποίες τον Ιούλιο του 2012 επέτρεψαν στον 21 ετών τότε δράστη «να ληστέψει, να βιάσει, να διαλύσει το κρανίο της Μυρτώς στα βράχια της Χρυσής Ακτής Πάρου, να την εγκαταλείψει ημιθανή και, εν ολίγοις, να καταστρέψει οριστικά τη δική της ζωή όπως και της οικογένειάς της».
Αρνούμαι να ικετεύω για βοήθεια
«Αυτή τη στιγμή ζούμε με τη βοήθεια κάποιων συγκεκριμένων ανθρώπων. Εκείνοι δεν φαίνονται, αλλά μας στηρίζουν. Κανείς, όμως, δεν έχει υιοθετήσει το παιδί μου για πάντα. Αυτού του είδους η βοήθεια μπορεί να σταματήσει οποιαδήποτε στιγμή. Και ήδη υπάρχουν κάποιες θεραπείες που πρέπει να κάνει η Μυρτώ, οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν ούτε μέσω αυτής της οικονομικής ενίσχυσης» αναφέρει η μητέρα.
Και προσθέτει: «Είμαι σίγουρη ότι, αν π.χ. ζούσα στη Γερμανία και είχε πάθει το παιδί μου ό,τι έπαθε, το κράτος θα μου έδινε τα μέσα ώστε να συνεχίσω να ζω αξιοπρεπώς. Και όχι να δέχομαι ή να ζητάω βοήθεια σαν ζητιάνα. Στην Ελλάδα το κράτος με εξαναγκάζει να βγω στα ΜΜΕ και να ικετεύω για βοήθεια. Οχι, αρνούμαι να το κάνω αυτό. Και αρνούμαι επειδή έχω όλο το δίκιο με το μέρος μου. Μας έβλαψαν, τη Μυρτώ και την οικογένειά μας, εγώ δεν έβλαψα κανέναν».
Το αίτημα της κυρίας Κοτρώτσου είναι να μην ισχύσει άλλη μία καταδίκη για τη Μυρτώ, αυτή τη φορά οικονομικής φύσης. Αλλά το Διοικητικό Εφετείο της Αθήνας αρνήθηκε να ανατρέψει την πρωτόδικη απόφαση, η οποία απέρριπτε το σχετικό αίτημα για αποζημίωση. Το επόμενο στάδιο είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας. Και το μεθεπόμενο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Και προσθέτει: «Είμαι σίγουρη ότι, αν π.χ. ζούσα στη Γερμανία και είχε πάθει το παιδί μου ό,τι έπαθε, το κράτος θα μου έδινε τα μέσα ώστε να συνεχίσω να ζω αξιοπρεπώς. Και όχι να δέχομαι ή να ζητάω βοήθεια σαν ζητιάνα. Στην Ελλάδα το κράτος με εξαναγκάζει να βγω στα ΜΜΕ και να ικετεύω για βοήθεια. Οχι, αρνούμαι να το κάνω αυτό. Και αρνούμαι επειδή έχω όλο το δίκιο με το μέρος μου. Μας έβλαψαν, τη Μυρτώ και την οικογένειά μας, εγώ δεν έβλαψα κανέναν».
Το αίτημα της κυρίας Κοτρώτσου είναι να μην ισχύσει άλλη μία καταδίκη για τη Μυρτώ, αυτή τη φορά οικονομικής φύσης. Αλλά το Διοικητικό Εφετείο της Αθήνας αρνήθηκε να ανατρέψει την πρωτόδικη απόφαση, η οποία απέρριπτε το σχετικό αίτημα για αποζημίωση. Το επόμενο στάδιο είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας. Και το μεθεπόμενο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
