Υπάρχουν δύο πράγματα που ίσως να μην γνωρίζετε για τα καπέλα των σεφ, εκείνα τα πανύψηλα και πλισέ λευκά καπέλα που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος μιας γαστρονομικής στολής. Πρώτον, το όνομά τους είναι...
«toque», από τη γαλλική λέξη για το «καπέλο» και δεύτερον, συνήθως έχουν ακριβώς 100 πτυχές. Ένας αριθμός καθόλου τυχαίος, αλλά πολύ συγκεκριμένος που, φυσικά, έχει να κάνει με τη μαγειρική και τη γαστρονομία.
Σύμφωνα με το Bon Appetit και όσα αναφέρει το mentalfloss.com, λέγεται συχνά ότι ο αριθμός των πτυχών των καπέλων των σεφ αντιπροσωπεύει τον αριθμό των τρόπων με τους οποίους μπορείτε να μαγειρέψετε ένα αβγό!
Για να ανακαλύψετε την προέλευση αυτής της μαγειρικής μυθολογίας, θα βοηθούσε αν γνωρίζατε από πού προέρχονται αυτά τα πανύψηλα καπέλα των σεφ. Ενώ, λοιπόν, η ιστορία είναι ελαφρώς ασαφής στην οριστική τους προέλευση, μια πτυχή τους περιλαμβάνει Έλληνες σεφ που ξέφυγαν από τους βυζαντινούς εισβολείς γύρω στο 146 π.Χ. και κατέφυγαν σε μοναστήρια, όπου τα ψηλά καπέλα τύπου μοναχών τους βοήθησαν να αναμειχθούν με το πλήθος των μοναχών. Αφού η ανάγκη για καμουφλάζ είχε εξαλειφθεί, οι σεφ συνέχισαν να φοράνε τα καπέλα τους ως βασικό μέρος της στολής τους.
Πολύ αργότερα, στη δεκαετία του 1800, το «toque blanche» (λευκό καπέλο) ήταν ένα κοινό θέαμα στις κουζίνες και συνδέθηκε με την πεποίθηση ότι το λευκό συμβόλιζε την καθαριότητα. Η ιδέα φέρεται να διαδίδεται από τον σεφ του Charles Talleyrand, του πρώτου Γάλλου πρωθυπουργού. Στις πρώτες μέρες της γαλλικής κουζίνας, ο αριθμός των πτυχών προοριζόταν να αντιπροσωπεύει τον αριθμό των συνταγών που είχε μάθει ένας σεφ για ένα συγκεκριμένο φαγητό, όπως αβγό ή κοτόπουλο. Έχοντας ένα καπέλο με 100 πιέτες σήμαινε ότι ήταν ο κύριος σεφ. Το ίδιο ισχύει και για το ύψος του καπέλου. Όσο ψηλότερο είναι, τόσα περισσότερα γνωρίζει κάποιος σεφ.
Αν και τα συγκεκριμένα καπέλα δεν αποτελούν πλέον απαραίτητο κομμάτι της τυπικής στολής ενός σεφ, εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν την αφοσίωση στην τέχνη της μαγειρικής, και τόσο τα διακοσμητικά στοιχεία όσο και το ύψος τους μιλούν για μια μακρά παράδοση στην εξάσκηση της τέχνης. Σε τελική ανάλυση, όποιος γνωρίζει 100 διαφορετικούς τρόπους για να προετοιμάσει ένα αβγό είναι σίγουρα κάποιος που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Σύμφωνα με το Bon Appetit και όσα αναφέρει το mentalfloss.com, λέγεται συχνά ότι ο αριθμός των πτυχών των καπέλων των σεφ αντιπροσωπεύει τον αριθμό των τρόπων με τους οποίους μπορείτε να μαγειρέψετε ένα αβγό!
Για να ανακαλύψετε την προέλευση αυτής της μαγειρικής μυθολογίας, θα βοηθούσε αν γνωρίζατε από πού προέρχονται αυτά τα πανύψηλα καπέλα των σεφ. Ενώ, λοιπόν, η ιστορία είναι ελαφρώς ασαφής στην οριστική τους προέλευση, μια πτυχή τους περιλαμβάνει Έλληνες σεφ που ξέφυγαν από τους βυζαντινούς εισβολείς γύρω στο 146 π.Χ. και κατέφυγαν σε μοναστήρια, όπου τα ψηλά καπέλα τύπου μοναχών τους βοήθησαν να αναμειχθούν με το πλήθος των μοναχών. Αφού η ανάγκη για καμουφλάζ είχε εξαλειφθεί, οι σεφ συνέχισαν να φοράνε τα καπέλα τους ως βασικό μέρος της στολής τους.
Πολύ αργότερα, στη δεκαετία του 1800, το «toque blanche» (λευκό καπέλο) ήταν ένα κοινό θέαμα στις κουζίνες και συνδέθηκε με την πεποίθηση ότι το λευκό συμβόλιζε την καθαριότητα. Η ιδέα φέρεται να διαδίδεται από τον σεφ του Charles Talleyrand, του πρώτου Γάλλου πρωθυπουργού. Στις πρώτες μέρες της γαλλικής κουζίνας, ο αριθμός των πτυχών προοριζόταν να αντιπροσωπεύει τον αριθμό των συνταγών που είχε μάθει ένας σεφ για ένα συγκεκριμένο φαγητό, όπως αβγό ή κοτόπουλο. Έχοντας ένα καπέλο με 100 πιέτες σήμαινε ότι ήταν ο κύριος σεφ. Το ίδιο ισχύει και για το ύψος του καπέλου. Όσο ψηλότερο είναι, τόσα περισσότερα γνωρίζει κάποιος σεφ.
Αν και τα συγκεκριμένα καπέλα δεν αποτελούν πλέον απαραίτητο κομμάτι της τυπικής στολής ενός σεφ, εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν την αφοσίωση στην τέχνη της μαγειρικής, και τόσο τα διακοσμητικά στοιχεία όσο και το ύψος τους μιλούν για μια μακρά παράδοση στην εξάσκηση της τέχνης. Σε τελική ανάλυση, όποιος γνωρίζει 100 διαφορετικούς τρόπους για να προετοιμάσει ένα αβγό είναι σίγουρα κάποιος που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
