Σήμερα στο Σκλαβενίτη βλέποντας την ταμπέλα ότι στα τραπεζάκια κάθονται μόνο εμβολιασμένοι ή έχοντες περάσει τη νόσο..ΟΥΔΕΙΣ ΑΛΛΟΣ, σήκωσα το χέρι και με ρητορική δεινότητα ανώτερη και του Δημοσθένους, είπα δυνατά: "δικαίωμά σας που κάνατε το εμβόλιο και σας εύχομαι καλή επιτυχία..όμως εγώ θα ντρεπόμουν να καθίσω σε τραπέζια που διαχωρίζουν τους ανθρώπους".
Όλοι...
Όλοι...
οι καθήμενοι εμβολιασμένοι γύρισαν το κεφάλι προς εμένα, άλλοι 20 πελάτες, 10 υπάλληλοι, με πιο χαρακτηριστική φιγούρα έναν εμβολιασμένο φούσκα, μπουκωμένο με μία τυρόπιτα που γούρλωσε τα μάτια και μου είπε: "ουάου". Όσοι με ξέρουν προσωπικά είναι σίγουροι πως αυτό είναι μία αληθινή ιστορία..true story..άλλωστε, μπορείτε να το επιβεβαιώσετε αν πάτε στο Σκλαβενίτη one salonica και ρωτήσετε! Θα το θυμούνται το συμβάν! Έπεται και συνέχεια! Αν δεν γίνω η Ελένη Λουκά του αντιεμβολιαστικού..να μη με λένε Πάνο!
