Της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου , Ιστορικού- Διεθνολόγου *
Η παρακάτω προβολή αναδεικνύει τις Κοινότητες μεταναστών στα ΗΑΕ, όπου ο γηγενής πληθυσμός, δηλαδή οι Εμιρατιανοί είναι λίγο πιο πάνω από το ένα εκατομμύριο ανθρώπων σε πληθυσμό 11.6 εκ. συνολικά κατοίκων...
(απογραφή 2021), με μεταναστευτικές ομάδες, όπως οι Ινδοί και οι Μπαγκλαντεσιανοί να υπερτερούν κατά πολύ των γηγενών κατοίκων.
Πηγή: Largest Immigrant Groups in United Arab Emirates
Και πάνω σε αυτό να πούμε μερικά πράγματα. Καλό φυσικά είναι, όσοι διαβάσουν την παρούσα ανάρτηση, να δουν το video στο youtube, ώστε να υπάρχει μία διάδραση, κάνοντας συγκρίσεις με σκοπό να γίνουν αντιληπτά αυτά που θα αναφέρω.
Την ίδια συνθήκη, δηλαδή η αναλογία του γηγενούς πληθυσμού να είναι μικρότερη πληθυσμιακή ομάδα σε σχέση με τις Κοινότητες των μεταναστών συναντάται και σε άλλα αραβικά κράτη με οικονομική ανάπτυξη πχ Κατάρ, Σαουδική Αραβία κτλ.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι δύο :
α. Πώς ο γηγενής πληθυσμός δεν φοβάται να μην αλλοιωθεί γενεαλογικά και πάψει να υφίσταται το πολιτισμικό απόθεμα της εν λόγω ομάδας;
β. Γιατί η Ευρώπη και συγκεκριμένα κράτη αυτής φοβούνται την αλλοίωση που μπορούν να υποστούν οι Κοινωνίες τους από την αθρόα προσέλευση πληθυσμών διαφορετικής κουλτούρας;
Τα ερωτήματα που τέθηκαν αφενός είναι αλληλένδετα, καθώς οι απαντήσεις που θα δοθούν κατ’ουσίαν έχουν κοινό έρεισμα αφετέρου κάποιοι μπορούν να θεωρήσουν τους παραπάνω προβληματισμούς αρκετά απλοϊκούς ή και λαϊκίστικους ακόμη, ωστόσο θα πρέπει να πούμε, ότι τεχνηέντως τέτοιους παραλληλισμούς (και εννοώ ότι πώς οι Εμιρατιανοί λχ, δεν αλλοιώνονται με τόσες “φυλές του Ισραήλ”) χρησιμοποιούν πολλοί δικαιωματιστές και εκπρόσωποι των ΜΚΟ, βαπτίζοντας το “κρέας σε ψάρι”.
Αυτά που πρέπει να πούμε είναι :
Α. Σε αναλογία πληθυσμού, οι μουσουλμανικές ομάδες συνολικά (ανεξαρτήτως καταγωγής) υπερτερούν τις υπόλοιπες Κοινότητες άλλων θρησκειών. Η Θρησκεία, ανεξάρτητα του δόγματος, αλλά ακόμα και στη βάση αυτού (που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ισχυρή παράμετρος για τα αραβικά κράτη, και συνήθως εκφράζεται με τα Τάγματα) είναι ο ακρογωνιαίος λίθος που έχει διαμορφώσει πολιτιστικά, κοινωνικά και θεσμικά όλα αυτά τα περιβάλλοντα.
Αυτό συμβαίνει και με άλλες Θρησκείες κι όχι μόνο με το Ισλαμ. Ας μην ξεχνάμε τα ευρωπαϊκά, πολιτειακά μορφώματα του Μεσαίωνα είχαν ως βασική παράμετρο τη Θρησκεία και πιο συγκεκριμένα το δόγμα, και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα, και ακόμα φαίνεται, σε οντότητες όπως η Μεγάλη Βρετανία που το Στέμμα αφενός είναι συνυφασμένο με το δόγμα αφετέρου τα αποσχιστικά ρεύματα έχουν να κάνουν κυρίως με αυτό. Επίσης και στην Ισλανδία το θρησκευτικό δόγμα έχει δημιουργήσει αυτό που ονομάζεται κοινωνική κατάταξη του πληθυσμού.
Για να πάμε τώρα στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που κατοικούν στα περιβάλλοντα πχ όπως είναι τα Εμιράτα, το δόγμα των μουσουλμάνων (και κυρίως τα Τάγματα) δεν απέχουν από τη θρησκευτική ιδεολογία των γηγενών κατοίκων.
Β. Επίσης, το Ισλαμ ως γνωστόν, καθώς πλέον έχουν γραφτεί άπειρες μελέτες, δεν είναι απλά μια Θρησκεία, αλλά είναι μία ιδεολογία με θεσμικό προκάλυμμα. Γι’αυτό, εξάλλου, μιλάμε για Πολιτικό Ισλαμ. Είναι μία “απροσπέλαστη” κοινωνική Αρχή, καλυμμένη από νομικά και θεσμικά χαρακτηριστικά, αενάως εφαρμοστέα.
Ο ίδιος ο γηγενής πληθυσμός δεν αφήνει τους μετοικούντες στην Κοινωνία του να παρεκκλίνουν από τα “πρέπει” του Ισλαμ. Οι μετανάστες είναι υποχρεωμένοι να σέβονται και να τηρούν πιστά τις Αρχές του Πολιτικού Ισλαμ, αλλιώς τους ξεβράζει το ίδιο το Σύστημα, δηλαδή όχι μόνο με τιμωρητικό τρόπο (καθώς το ίδιο το Κοράνι αναφέρει τον τρόπο τιμωρίας των αλλοθρησκων), αλλά είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Και φυσικά υπάρχουν μουσουλμανικές Κοινωνίες πιο φιλελεύθερες από κάποιες άλλες, όμως οι γενικές αρχές εφαρμόζονται από όλες ανεξαίρετα (κυρίως είναι αυτές οι Αρχές που έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα τού ατόμου και ποια τα όρια σε σχέση με τα οποία μπορεί να κινηθεί και να μην θίξει τη γενική ευταξία. Γι’αυτό και βλέπουμε σε κάποια μουσουλμανικά κράτη να επιτρέπεται η χρήση του ποτού για τους μετανάστες ή οι ίδιοι οι Μουσουλμάνοι σεβομενοι την Παράδοση μπορεί στο κράτος τους να μην καταναλώσουν ποτό, αλλά να έρθουν πχ στην Ελλάδα και να πιούνε κάποιο αλκοολούχο ποτό. Γιατί οι Αρχές, για να γίνει κατανοητό, χωρίζονται σε πολλά επιμέρους κοινωνιολογικής διάστασης “κουτάκια” με κυρίαρχα αυτά που αφορούν α. την Κοινωνία και β. τον ίδιο τον άνθρωπο απέναντι στην στάση του στην Κοινωνία και τον εαυτό του).
Γ. Αντίθετα, οι ευρωπαϊκές και εν γένει οι δυτικές Κοινωνίες δομήθηκαν σε Αρχές και “πιστεύω” πιο φιλελεύθερα, που σημασία και ακρογωνιαίος λίθος δεν είναι μία Ιδεολογία, αλλά το ίδιο το Άτομο που είναι υπεύθυνο για το ίδιο και το Κράτος του. Ο Ρουσσώ και ο Μοντεσκέ και τόσοι άλλοι Διαφωτιστές έθεσαν το άτομο υπόλογο στον εαυτό του και όχι άθυρμα μίας ανώτερης ιδεολογίας στην οποία στέκονται με φοβικο τρόπο. Για αυτόν τον λόγο, ακόμα και Κοινωνίες που ο Νόμος είναι πάνω από όλα, η βάση της ερμηνείας του έχει να κάνει με τις συνέπειες που η παραβίασή του έχει να κάνει με τις επιπτώσεις που έχει για το συνάνθρωπο κι όχι ως το φόβητρο της συνέπειας που θα ακολουθήσει επειδή παραβίασε μία Ιδεολογία.
Πηγή: Largest Immigrant Groups in United Arab Emirates
Και πάνω σε αυτό να πούμε μερικά πράγματα. Καλό φυσικά είναι, όσοι διαβάσουν την παρούσα ανάρτηση, να δουν το video στο youtube, ώστε να υπάρχει μία διάδραση, κάνοντας συγκρίσεις με σκοπό να γίνουν αντιληπτά αυτά που θα αναφέρω.
Την ίδια συνθήκη, δηλαδή η αναλογία του γηγενούς πληθυσμού να είναι μικρότερη πληθυσμιακή ομάδα σε σχέση με τις Κοινότητες των μεταναστών συναντάται και σε άλλα αραβικά κράτη με οικονομική ανάπτυξη πχ Κατάρ, Σαουδική Αραβία κτλ.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι δύο :
α. Πώς ο γηγενής πληθυσμός δεν φοβάται να μην αλλοιωθεί γενεαλογικά και πάψει να υφίσταται το πολιτισμικό απόθεμα της εν λόγω ομάδας;
β. Γιατί η Ευρώπη και συγκεκριμένα κράτη αυτής φοβούνται την αλλοίωση που μπορούν να υποστούν οι Κοινωνίες τους από την αθρόα προσέλευση πληθυσμών διαφορετικής κουλτούρας;
Τα ερωτήματα που τέθηκαν αφενός είναι αλληλένδετα, καθώς οι απαντήσεις που θα δοθούν κατ’ουσίαν έχουν κοινό έρεισμα αφετέρου κάποιοι μπορούν να θεωρήσουν τους παραπάνω προβληματισμούς αρκετά απλοϊκούς ή και λαϊκίστικους ακόμη, ωστόσο θα πρέπει να πούμε, ότι τεχνηέντως τέτοιους παραλληλισμούς (και εννοώ ότι πώς οι Εμιρατιανοί λχ, δεν αλλοιώνονται με τόσες “φυλές του Ισραήλ”) χρησιμοποιούν πολλοί δικαιωματιστές και εκπρόσωποι των ΜΚΟ, βαπτίζοντας το “κρέας σε ψάρι”.
Αυτά που πρέπει να πούμε είναι :
Α. Σε αναλογία πληθυσμού, οι μουσουλμανικές ομάδες συνολικά (ανεξαρτήτως καταγωγής) υπερτερούν τις υπόλοιπες Κοινότητες άλλων θρησκειών. Η Θρησκεία, ανεξάρτητα του δόγματος, αλλά ακόμα και στη βάση αυτού (που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ισχυρή παράμετρος για τα αραβικά κράτη, και συνήθως εκφράζεται με τα Τάγματα) είναι ο ακρογωνιαίος λίθος που έχει διαμορφώσει πολιτιστικά, κοινωνικά και θεσμικά όλα αυτά τα περιβάλλοντα.
Αυτό συμβαίνει και με άλλες Θρησκείες κι όχι μόνο με το Ισλαμ. Ας μην ξεχνάμε τα ευρωπαϊκά, πολιτειακά μορφώματα του Μεσαίωνα είχαν ως βασική παράμετρο τη Θρησκεία και πιο συγκεκριμένα το δόγμα, και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα, και ακόμα φαίνεται, σε οντότητες όπως η Μεγάλη Βρετανία που το Στέμμα αφενός είναι συνυφασμένο με το δόγμα αφετέρου τα αποσχιστικά ρεύματα έχουν να κάνουν κυρίως με αυτό. Επίσης και στην Ισλανδία το θρησκευτικό δόγμα έχει δημιουργήσει αυτό που ονομάζεται κοινωνική κατάταξη του πληθυσμού.
Για να πάμε τώρα στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που κατοικούν στα περιβάλλοντα πχ όπως είναι τα Εμιράτα, το δόγμα των μουσουλμάνων (και κυρίως τα Τάγματα) δεν απέχουν από τη θρησκευτική ιδεολογία των γηγενών κατοίκων.
Β. Επίσης, το Ισλαμ ως γνωστόν, καθώς πλέον έχουν γραφτεί άπειρες μελέτες, δεν είναι απλά μια Θρησκεία, αλλά είναι μία ιδεολογία με θεσμικό προκάλυμμα. Γι’αυτό, εξάλλου, μιλάμε για Πολιτικό Ισλαμ. Είναι μία “απροσπέλαστη” κοινωνική Αρχή, καλυμμένη από νομικά και θεσμικά χαρακτηριστικά, αενάως εφαρμοστέα.
Ο ίδιος ο γηγενής πληθυσμός δεν αφήνει τους μετοικούντες στην Κοινωνία του να παρεκκλίνουν από τα “πρέπει” του Ισλαμ. Οι μετανάστες είναι υποχρεωμένοι να σέβονται και να τηρούν πιστά τις Αρχές του Πολιτικού Ισλαμ, αλλιώς τους ξεβράζει το ίδιο το Σύστημα, δηλαδή όχι μόνο με τιμωρητικό τρόπο (καθώς το ίδιο το Κοράνι αναφέρει τον τρόπο τιμωρίας των αλλοθρησκων), αλλά είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Και φυσικά υπάρχουν μουσουλμανικές Κοινωνίες πιο φιλελεύθερες από κάποιες άλλες, όμως οι γενικές αρχές εφαρμόζονται από όλες ανεξαίρετα (κυρίως είναι αυτές οι Αρχές που έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα τού ατόμου και ποια τα όρια σε σχέση με τα οποία μπορεί να κινηθεί και να μην θίξει τη γενική ευταξία. Γι’αυτό και βλέπουμε σε κάποια μουσουλμανικά κράτη να επιτρέπεται η χρήση του ποτού για τους μετανάστες ή οι ίδιοι οι Μουσουλμάνοι σεβομενοι την Παράδοση μπορεί στο κράτος τους να μην καταναλώσουν ποτό, αλλά να έρθουν πχ στην Ελλάδα και να πιούνε κάποιο αλκοολούχο ποτό. Γιατί οι Αρχές, για να γίνει κατανοητό, χωρίζονται σε πολλά επιμέρους κοινωνιολογικής διάστασης “κουτάκια” με κυρίαρχα αυτά που αφορούν α. την Κοινωνία και β. τον ίδιο τον άνθρωπο απέναντι στην στάση του στην Κοινωνία και τον εαυτό του).
Γ. Αντίθετα, οι ευρωπαϊκές και εν γένει οι δυτικές Κοινωνίες δομήθηκαν σε Αρχές και “πιστεύω” πιο φιλελεύθερα, που σημασία και ακρογωνιαίος λίθος δεν είναι μία Ιδεολογία, αλλά το ίδιο το Άτομο που είναι υπεύθυνο για το ίδιο και το Κράτος του. Ο Ρουσσώ και ο Μοντεσκέ και τόσοι άλλοι Διαφωτιστές έθεσαν το άτομο υπόλογο στον εαυτό του και όχι άθυρμα μίας ανώτερης ιδεολογίας στην οποία στέκονται με φοβικο τρόπο. Για αυτόν τον λόγο, ακόμα και Κοινωνίες που ο Νόμος είναι πάνω από όλα, η βάση της ερμηνείας του έχει να κάνει με τις συνέπειες που η παραβίασή του έχει να κάνει με τις επιπτώσεις που έχει για το συνάνθρωπο κι όχι ως το φόβητρο της συνέπειας που θα ακολουθήσει επειδή παραβίασε μία Ιδεολογία.
Έτσι, οι δικές μας Κοινωνίες είναι πολύ πιο ανεκτικές σε σύγκριση με τις μουσουλμανικές απέναντι στο λάθος. Και επειδή είναι πιο ανεκτικές μπορούν και πιο εύκολα να δεχτούν το “ξένο” και το “άλλο”, ακόμα και ως προς την διαφορετική ιδεολογία που προσβεύει.
Δ. Συγχρόνως δε, αυτό που πρέπει να πούμε, είναι ότι στα μουσουλμανικά περιβάλλοντα ο ξένος θα είναι ξένος, με πολύ συγκεκριμένα δικαιώματα που κάθε άλλο παρά θα μπορούν να εξισωθούν με αυτά του γηγενούς, πόσω δε μάλλον, όταν είναι και διαφορετικής θρησκείας. Υπάρχει με λίγα λόγια έντονη κοινωνική διαστρωματωση, ακόμα και ανάμεσα στις μεταναστευτικές ομάδες, καθώς οι Ευρωπαίοι ασκούν πολύ διαφορετικά επαγγέλματα από τους ίδιους τους Ασιάτες, και πάλι υπάρχει διαφοροποίηση των επαγγελματικών ενασχολήσεων των Ασιατών που είναι συμφυτες με το πολιτισμό από τον οποίο κατάγονται. Δεν είναι τι επάγγελμα θα επιλέξουν οι ίδιοι να ασκήσουν, αλλά περισσότερο αυτό έχει να κάνει πώς η ίδια η μουσουλμανική Κοινωνία στην οποία μετανάστευσαν τους αντιμετωπίζει, στη βάση της καταγωγής τους.
Ε. Το πόσο δυνατό είναι το ιδεολογικό, δηλαδή το Πολιτικό Ισλαμ σε αυτές τις χώρες, φαίνεται από το γεγονός, ότι ακόμα και στη διάρκεια της Αποικιοκρατίας που οι Ευρωπαίοι πήγαν με τα “στρατιωτικά μέσα” να καθυποτάξουν τις μουσουλμανικές Κοινωνίες, δεν μπόρεσαν να αλλάξουν την πολιτισμική αντίληψή τους που είναι επιγέννημα της Θρησκείας τους.
ΣΤ. Οι Ευρωπαϊκές Κοινωνίες με αέναο στο χρόνο πολιτισμό είναι γεγονός ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν περισσότερο στις ιδεολογικές αλλοιώσεις που μπορεί να υποστούν από τους Μουσουλμάνους μετανάστες σε σχέση με μία πιο νεότευκτη πολιτιστικά ευρωπαϊκή κοινωνία, ακόμα κι αν αυτή έχει υψηλό επίπεδο διαβίωσης.
ΟΜΩΣ, μια Κοινωνία, όπως είναι η Ελλάδα που ναι μεν είναι Κράτος – Πολιτισμός, αλλά τα στοιχεία υπογεννητικότητας έχουν φτάσει στο ζενίθ, κινδυνεύει να αλλοιωθεί με πολύ ταχύτερους ρυθμούς σε σχέση με κάποια άλλη ευρωπαϊκή Κοινωνία, καθώς το ζήτημα των εθνολογικων μειονοτήτων θα είναι ιδιαίτερα εμφανές, και μία παράμετρος κάθε άλλο παρά αμελητέα στη δημόσια σφαίρα. Ένα κράτος με εθνολογικες μειονότητες είναι ένα κράτος που κινδυνεύει να διασπαστεί. Τα παραδείγματα πάρα πολλά, ακόμα και σήμερα.
Οπότε, όπως μπορούμε να αντιληφθούμε στη βάση των παραπάνω παραμέτρων, ένας μουσουλμανικός πληθυσμός όχι μόνο δεν μπορεί να αλλοιωθεί, αλλά αντίθετα έχει τα “μέσα” να υπερκεράσει έναν πιο φιλελεύθερο Πολιτισμό.
ΣΤ. Οι Ευρωπαϊκές Κοινωνίες με αέναο στο χρόνο πολιτισμό είναι γεγονός ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν περισσότερο στις ιδεολογικές αλλοιώσεις που μπορεί να υποστούν από τους Μουσουλμάνους μετανάστες σε σχέση με μία πιο νεότευκτη πολιτιστικά ευρωπαϊκή κοινωνία, ακόμα κι αν αυτή έχει υψηλό επίπεδο διαβίωσης.
ΟΜΩΣ, μια Κοινωνία, όπως είναι η Ελλάδα που ναι μεν είναι Κράτος – Πολιτισμός, αλλά τα στοιχεία υπογεννητικότητας έχουν φτάσει στο ζενίθ, κινδυνεύει να αλλοιωθεί με πολύ ταχύτερους ρυθμούς σε σχέση με κάποια άλλη ευρωπαϊκή Κοινωνία, καθώς το ζήτημα των εθνολογικων μειονοτήτων θα είναι ιδιαίτερα εμφανές, και μία παράμετρος κάθε άλλο παρά αμελητέα στη δημόσια σφαίρα. Ένα κράτος με εθνολογικες μειονότητες είναι ένα κράτος που κινδυνεύει να διασπαστεί. Τα παραδείγματα πάρα πολλά, ακόμα και σήμερα.
Οπότε, όπως μπορούμε να αντιληφθούμε στη βάση των παραπάνω παραμέτρων, ένας μουσουλμανικός πληθυσμός όχι μόνο δεν μπορεί να αλλοιωθεί, αλλά αντίθετα έχει τα “μέσα” να υπερκεράσει έναν πιο φιλελεύθερο Πολιτισμό.
ΑΠΟΨΕΙΣ – ΑΝΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
