Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2021

Τρία χωριά σε αγαπημένα νησιά που θα σε κάνουν να πιστέψεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει



Απολαύστε εικόνες που λειτουργούν σαν χρονομηχανή
 
  Αν νιώθετε την ανάγκη έστω και για λίγο, έστω και νοητά μέσα από υπέροχες και γραφικές εικόνες γεμάτες νοσταλγία να γυρίσετε πίσω στο χρόνο, τρία χωριά... 
 
 
σε αγαπημένα νησιά της χώρας λειτουργούν ως χρονομηχανή και μπορούν να κάνουν πραγματικότητα την επιθυμία σας.

Χαλκί, Νάξος



Όσοι το έχουν επισκεφτεί, συμφωνούν πως είναι ένα από τα ωραιότερα χωριά της Νάξου. Βρίσκεται στο οροπέδιο της Τραγαίας στην κεντρική Νάξο και απέχει σχεδόν 15 χλμ. από την Χώρα. Το Χαλκί ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική των σπιτιών του, τα οποία αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα του νεοκλασικισμού, μαρτυρώντας, παράλληλα, και την οικονομική ευρωστία που γνώρισε το χωριό σε παλαιότερες εποχές.

Τα παλιά αρχοντικά με τα κεραμίδια, τα κλασσικά μπαλκόνια με τα ωραία κάγκελα, οι γιρλάντες στις στέγες και οι πλακόστρωτες αυλές συνθέτουν το παζλ που κάνουν αυτό το χωριό της Νάξου να ξεχωρίζει. Όσοι το επισκέπτονται, βιώνουν μια διαφορετική αίσθηση ανεμελιάς, απόλαυσης και εξερεύνησης ενός χώρου που παντρεύει μοναδικά το χθες με το σήμερα.

Καστέλλι Φουρνής, Κρήτη



Το μικρό και γραφικό Καστέλλι Φουρνής, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο παλιά χωριά της Κρήτης, με την ύπαρξή του να αναφέρεται ακόμη από το 1.400 μ.Χ. περίπου και συναντάται στην περιοχή του Επάνω Μεραμπέλλου, στο νομό Λασιθίου, σε απόσταση 16 χλμ. περίπου από την πόλη του Αγίου Νικολάου.

Αυτό που σίγουρα θα εντυπωσιάσει τον επισκέπτη του χωριού η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των κτιρίων του με έντονα τα ενετικά στοιχεία, που φέρνει στο νου εικόνες από την μαγευτική Βενετία -έστω χωρίς το υδάτινο στοιχείο. Γραφικά σοκάκια γεμάτα με κτίρια- αρχιτεκτονικά διαμάντια, κατάφυτες και πολύχρωμες αυλές, φιλόξενοι κάτοικοι και αργοί, νωχελικοί ρυθμοί στα βασικά χαρακτηριστικά του χωριού.

Όλυμπος, Κάρπαθος



Στο ορεινό χωριό Όλυμπος, στο βόρειο τμήμα της Καρπάθου, εκεί όπου η λαϊκή παράδοση παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα, με τις μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες να κυκλοφορούν ακόμη με τις παραδοσιακές φορεσιές του νησιού αλλά και τους ντόπιους να μιλούν ακόμη την τοπική διάλεκτο, ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει.

Φωλιασμένο μεταξύ δύο βουνοκορφών σε υψόμετρο 310 μέτρων, το χωριό είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο όμορφους οικισμούς του νησιού –και πιθανώς ολόκληρης της Ελλάδας– ο οποίος αρχιτεκτονικά ακολουθεί τα πρότυπα των οικισμών του μεσαίωνα, μια εικόνα που παραμένει σχεδόν αναλλοίωτη στο πέρασμα των χρόνων μέχρι σήμερα.

Το χωριό και οι κάτοικοί του ήταν αποκομμένοι από το υπόλοιπο νησί μέχρι και την δεκαετία του ’80, καθώς ο δρόμος που οδηγούσε σε αυτό ήταν αρκετά δύσβατος και δεν ευνοούσε ιδιαιτέρως τις μετακινήσεις. Μέχρι τότε, μάλιστα, η όποια επικοινωνία μπορούσαν να έχουν οι κάτοικοί του με την Κάρπαθο, πραγματοποιούνταν μέσω θαλάσσης, από το λιμάνι του Διαφανίου.