Στην Σουλτάνα καφέ με τον Νίκο Τασίκα, στις ένδεκα με τον στρατηγό Τσουρέκα έλεγχος ποιότητας του τσίπουρου στο καζάνι του Κούκου, όπου μαζευτήκαμε όλοι του Αρχαιολογικού συναπαντήματος. Εβραβευσαμε και ενθαρύναμε την περαιτέρω βράση των τσαμπρων, αλλά και συνεχίσαμε ως την εσπερα στον...
πάλαι ποτέ Τσάπο, όπου το Τσαπούλι έδωσε ρέστα. Μόλις άναψε το τζάκι και τα κάρβουνα ο πολυαγαπημένος συνονόματος μου Αστεριος Τσουρεκας στο Ιστορικό Αγιονέρι ,μόνος έκατσα στην γωνία κοντά στο Τζάκι .
Και ποιοι δεν στάθηκαν σε αυτό το Ίδρυμα, Ηθοποιοί, τραγουδιστές, συνθέτες, χορευτές, πενήντα χρόνια το φεστιβάλ, καταλαβαίνετε τι άκουσαν αυτοί οι τοίχοι του μαγαζιού . Ήρθε κόσμος πολύ οχλαγωγία μεγάλη, φεύγει ο κόσμος, ίδιες οι φωνές …μιλούσαν οι τοίχοι, Δράματα, κωμωδίες ,Τραγούδια κλασσικά, δημοτικά, ένας χαμός, πρόσεξα τα δημοτικά, άκουγα τον Μανώλη Παπαγεωργιου, τον Γιάννη Κακαλο, τον πατέρα μου βιολί .
-Αντε κύριε Αστερη μια η ώρα, πρέπει να κλείσουμε …
-Μάλιστα Στεριο μου κύριος ηρθα και κύριος φεύγω, να πω την αλήθεια πέρασα θεϊκά, να ησυχάσει και λίγο το ξεροκέφαλο κιόλας . Ο Αριστοφανης με πέθανε στα γέλια ..
Μόλις βγαίνω έξω άλλος θόρυβος περίεργος γέλια και χάχανα πολλά, κοριτσίστικα ,και υπέροχα τραγούδια .Τρέχω στην Βούλη που τα νερά της ενώνονται με τον Βαφυρα, χώνομαι το ακορντεόν στο στήθος σαν ασπίδα και προχωρω .
Οσο πλησίαζα τόσο πιο δυνατά οι μουσικές και τα γέλια .
Πίσω μου στα τριάντα μέτρα μια σκιά με παρακολουθούσε, διακρίνω τον πατέρα μου ..
-Ελα ρε Πατέρα με παρακολουθείς τόσα χρόνια, και δω …;
άσε να δω τι γίνεται .
-Εδώ πρώτη φορά σε έφερα εγω το 64, να μην το ξεχνάς αυτό και μια που βρεθήκαμε πάλι κοιτα να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου όπως πριν χορεύοντας και τραγουδώντας και στην αγκαλιά των κοριτσιών σαν λεβέντης ,με την αγάπη πρόχειρη στην καρδιά και στην τσέπη, τα αλλά είναι κατώτερα ….γεια σου .
Γεια σου μάστορα …..κάτι ώρες που εμφανίζεσαι…..
Τρέχω πιο γρήγορα να μεινω μόνος, φτάνω στο Βαφυρα, όλα ήταν κοκκινα, κορίτσια ομορφα αλλά ντυμένα άλλα Γκόλια, αλλά στο νερό, αλλά στις λευκές από κάτω, καμία δεν μπόρεσα να γνωρισω .
Μόλις με πήραν χαμπαρι όλες ακίνητες .
-Ποιος είσαι τέτοια ώρα εδώ ανάμεσα στις Πιεριδες, Πυδνιες, Λειβηθριες, Πημπλιάδες, Ηράκλειες μούσες και και κόρες; Με ρώτησε μια με άσπρα ρούχα .
- Να..από δω …ντόπιος ..Ολύμπιος ιθαγενής..
-Καλά ,παίξε ένα τραγούδι ´´´
Παίζω το δίχως την δίκη σου αγάπη δύσκολα περνα ο καιρός …
Μιας και είχε γενέθλια ο Γκάτσος …..
-Άσε αυτά τα θλιβερά και ελα να πούμε τα χαρούμενα τώρα ,πέσε στο ποταμι ,είναι ζεστό μην φοβάσαι …Το εκαναν τα κορίτσια θερμή ιαματική πηγή …..
Πέφτω ,όλα ήταν ζεστά Δεκέμβρη μήνα ,το τι έγινε ντρέπομαι να το γράψω ,ομως κατά τις οχτώ με βρήκε στην πρωινή του περιπολία στο ποταμι ανάσκελα ,ο Φίλος μου ο Αρχαιοφυλακας ο Φευγάτος …με τα ρούχα τα μισά, με το ακορντεόν μαξιλάρι μέσα στα βούρλα .
Κυρ Αστερη είσαι καλά;
Χριστος και Παναγία ,Δεσπωωωωωω,πάρε τον Κουκουράβα ελατε να τον σηκώσουμε, ο καλλιτέχνης στα νερά του Βαφυρα
- Αεράτε …Καλύτερα δεν γίνεται .
Πως βρέθηκες αυτού μέσα στις βιδρες;
-Ποιος βίδρες; ρε ξέρεις τι γινότανε χτες το βράδυ εδώ, η Σελήνη ντράπηκε και κρύφτηκε στις καστανιές …κανείς δεν με πιστεύει πλέον …κράτος είναι αυτό;..
-Ελα Δεσπω να πάμε τον καλλιτέχνη μας στο Κέντρο υγείας, μπορεί ναχει κρυοπαγήματα …
Σιγα μην έχω και ανορεξία ,Θέλω να αφήσετε ήσυχο να στεγνώσω στο καζάνι του Κούκου
Με πήγαν πρωί και με την πρώτη βρασιά, ήπια μια δροσιστική .και ο μήνας έχει εννιά..
Ο Καζαναρης μου λέει ,Ιντα ε γινηκε ορε συντεκνε;
Κοιτώ τονε,Καζαναρης ο Γιάννης ο συντεκνος από τα Μουλιανα …Ωιδαααααα….μπορεί να χάνω και λίγο ,πως βρεθηκα επαε….;
Καλά συντεκνε όλα καλύτερα και καλύτερα δεν γινότανε μπαρε….που να σου πω δεν θα πιστεύεις ….
Απίστευτα όλα, όλοι είμαστε απίστευτοι, λίγοι πιστεύουν σε κάτι, απίστευτοι θα φύγουμε ….ρε αλήθεια, την αλήθεια ρε ..
Ούτε και σεις μερικοί δεν με πιστεύετε ….το ξέρω, γιατί αν με πίστευες λιγάκι θάταν ποιο όμορφη η ζωή ….
ΥΓ.
Αφιερωμένο στην Ανίκα, την Άννα, την Ανουλα
και στα κορίτσια του κόσμου ….ουλα
Και ιδιαιτερα στο γειτονακι μου Κώστα που γιορτάζει η κα Άννα του ´και της κάνει καντάδες κάθε τέτοια μέρα..
