Ασχολούμαι 15 χρόνια με το άθλημα του στίβου. Έχω ξοδέψει άπειρες
ώρες καθημερινής προπόνησης στο γήπεδο του Πιερικού και το βλέπω
πραγματικά σαν δεύτερο σπίτι μου. Η κατάσταση που αντικρίζω όμως φέτος
με θλίβει πραγματικά. Και δε θα αναφερθώ στις εγκαταστάσεις - που ούτως ή
άλλως χρήζουν αντικατάστασης - αλλά στο κομμάτι της καθαριότητας.
Ειλικρινά είναι η πρώτη φορά που η καθαριότητα στο γήπεδο είναι
ελλιπέστατη, καθότι δεν υπάρχουν καν υπάλληλοι καθαριότητας, οι οποίοι
μέχρι πέρυσι έκαναν εξαιρετική δουλειά.
Τόσο...
Τόσο...
το
ταρτάν, όσο και το κλειστό είναι γεμάτα σκουπίδια, χαρτομάντιλα,
πλαστικά μπουκάλια πεταμένα εδώ κι εκεί και ό,τι άλλο μπορεί ο καθένας
να φανταστεί. Η κατάσταση μάλιστα γίνεται ανεξέλεγκτη όταν
πραγματοποιείται αγώνας ποδοσφαίρου - με τη γνωστή "αθλητική
συμπεριφορά" των φιλάθλων του αθλήματος-.
Είναι πραγματικά λυπηρό να επικρατεί αυτή η κατάσταση όταν στο στάδιο αυτό γυμνάζονται καθημερινά αθλητές που διακρίνονται όχι μόνο σε πανελλήνιο αλλά και διεθνές επίπεδο. Ελπίζω να ενδιαφερθούν άμεσα οι αρμόδιοι και το θέμα να αντιμετωπιστεί.
Είναι πραγματικά λυπηρό να επικρατεί αυτή η κατάσταση όταν στο στάδιο αυτό γυμνάζονται καθημερινά αθλητές που διακρίνονται όχι μόνο σε πανελλήνιο αλλά και διεθνές επίπεδο. Ελπίζω να ενδιαφερθούν άμεσα οι αρμόδιοι και το θέμα να αντιμετωπιστεί.
ΥΓ. Επειδή μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, παραθέτω μερικές φωτογραφίες που τραβήχτηκαν τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο.
