Το...
Museo Atlántico, που είναι το όραμα του Βρετανού γλύπτη Τζέισον ντε Κάιρες Τέιλορ, έχει δημιουργηθεί σε βάθος 12 έως 15 μέτρων και είναι προσιτό σε δύτες και ορατό από βάρκες με γυάλινο πάτο.
Ο Τέιλορ, που ζει και δημιουργεί εδώ και δυο χρόνια στο νησί, τοποθέτησε τα πρώτα του αγάλματα στον βυθό τον περασμένο Φεβρουάριο.
Τα γλυπτά είναι ανθρώπινες μορφές σε φυσικό μέγεθος- πολλά με μοντέλα ντόπιους- και έχουν κατασκευαστεί από υλικό τέτοιο ώστε να μπορεί να αναπτυχθεί θαλάσσιο οικοσύστημα και αντιπροσωπεύουν τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και φύσης.
Μεταξύ των εκθεμάτων είναι ένα ζευγάρι που απαθανατίζεται με selfie, υποδηλώνοντας τη σχέση των ανθρώπων με την τεχνολογία.
Ενώ ένα άλλο, που ονομάζεται η Βάρκα της Λαμπεντούσα, είναι αναφορά στην προσφυγική κρίση στην Μεσόγειο.
Οπως λέει ο Τέιλορ, ο στόχος του είναι η έκθεση να μνημονεύει αυτούς που πέτυχαν, αλλά και αυτούς «των οποίων τα όνειρα και οι ελπίδες παραμένουν στον βυθό της θάλασσας».
Το πρότζεκτ έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αυξήσει την θαλάσσια βιομάζα και να λειτουργήσει ως τόπος τροφής των τοπικών ειδών σε μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί από την Unesco Προστατευόμενη Βιόσφαιρα.
Τα έργα έχουν δημιουργηθεί από υψηλής πυκνότητας ειδικό τσιμέντο που δεν επηρρεάζει το οικοσύστημα ή την τοπική πανίδα και χλωρίδα, ενώ δεν έχουν χρησιμοποιηθεί μέταλα ή άλλα υλικά που διαβρώνονται.
Όταν ολοκληρωθεί το Μουσείο θα περιλαμβάνει 10 μεγάλες διαφορετικές εγκαταστάσεις και περισσότερα από 300 γλυπτά.
Αυτό το Μουσείο δεν είναι η πρώτη τέτοιου είδους προσπάθεια του Τέιλορ. Παρόμοιες εγκαταστάσεις του εκτίθενται στο Κανκούν του Μεξικό και την Γρενάδα στην Καραϊβική.
Ο Τέιλορ, που ζει και δημιουργεί εδώ και δυο χρόνια στο νησί, τοποθέτησε τα πρώτα του αγάλματα στον βυθό τον περασμένο Φεβρουάριο.
Τα γλυπτά είναι ανθρώπινες μορφές σε φυσικό μέγεθος- πολλά με μοντέλα ντόπιους- και έχουν κατασκευαστεί από υλικό τέτοιο ώστε να μπορεί να αναπτυχθεί θαλάσσιο οικοσύστημα και αντιπροσωπεύουν τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και φύσης.
Μεταξύ των εκθεμάτων είναι ένα ζευγάρι που απαθανατίζεται με selfie, υποδηλώνοντας τη σχέση των ανθρώπων με την τεχνολογία.
Ενώ ένα άλλο, που ονομάζεται η Βάρκα της Λαμπεντούσα, είναι αναφορά στην προσφυγική κρίση στην Μεσόγειο.
Οπως λέει ο Τέιλορ, ο στόχος του είναι η έκθεση να μνημονεύει αυτούς που πέτυχαν, αλλά και αυτούς «των οποίων τα όνειρα και οι ελπίδες παραμένουν στον βυθό της θάλασσας».
Το πρότζεκτ έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αυξήσει την θαλάσσια βιομάζα και να λειτουργήσει ως τόπος τροφής των τοπικών ειδών σε μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί από την Unesco Προστατευόμενη Βιόσφαιρα.
Τα έργα έχουν δημιουργηθεί από υψηλής πυκνότητας ειδικό τσιμέντο που δεν επηρρεάζει το οικοσύστημα ή την τοπική πανίδα και χλωρίδα, ενώ δεν έχουν χρησιμοποιηθεί μέταλα ή άλλα υλικά που διαβρώνονται.
Όταν ολοκληρωθεί το Μουσείο θα περιλαμβάνει 10 μεγάλες διαφορετικές εγκαταστάσεις και περισσότερα από 300 γλυπτά.
Αυτό το Μουσείο δεν είναι η πρώτη τέτοιου είδους προσπάθεια του Τέιλορ. Παρόμοιες εγκαταστάσεις του εκτίθενται στο Κανκούν του Μεξικό και την Γρενάδα στην Καραϊβική.
GALLERY
