(Του Μάρκου Μπόλαρη)
Γιά να πετάξει ο χαρταετός , μας έλεγε, πρέπει να έχεις καλό καλάμι .
Γιαυτό και την βδομάδα της Τυρινής έβγαινε από την πόλη στα πέριξ καμισλίκια, ήγουν στους καλαμιώνες, αυτούς που φρόντιζαν οι κηπουροί...
γιά την προστασία των πρώιμων καλλιεργειών τους από την μανία του παγωμένου βοριά, ώστε να διαλέξει τα κατάλληλα υλικά γιά την κατασκευή των χαρταετών !
Κι όταν έλεγε να πετάξει ο χαρταετός , εννοούσε , να πετάξει τόσο κι όσο ώστε να τον χαρεί όλη η γειτονιά, όλη η πόλη ! Χαρταετό πολύχρωμο σε πτήση με πέντε ή και με έξι τσιλέδες σπάγγο ,
άρα στα πεντακόσια ή ακόμη και στα εξακόσια μέτρα ύψος , λίγοι μόνον μερακλήδες μπορούν να χειροτεχνήσουν κι ο μάστρο Γιώργος ήταν ένας απ' αυτούς !
Χαιρόταν σαν παιδί την κατασκευή του παμποριού, παμπόρι και γάρ ο χαρταετός παρά τοις Σερραίοις, χαιρόμασταν κι εμείς την επιδεξιότητά του, το μεράκι του, το κέφι του , μα πιό πολύ απολαμβάναμε την διαδικασία της καθαροδευτεριάτικης πτήσης του χαρταετού, από την μεταφορά του , δυό και τρία παιδιά να κρατούν τον αετό κι άλλοι δυό την πλουμιστή και περιτέχνως κατασκευασμένη ουρά , αφού , κρατείστε το αυτό, όλο το μυστικό της περήφανης πτήσης στο παμπόρι είναι η αναλογία μεγέθους του σκαριού σε συνδυασμό με το μήκος και βάρος της ουράς, ώστε να πάμε στο άτ παζάρ, σε ανοιχτωσιά που επέτρεπε την διαδικασία γιά την απογείωσή του !
Το μυστικό των μυστικών της αεροπλοίας στο παμπόρι είναι τα ζύγια, όπως μας εκμυστηρευόταν ο μαστροΓιώργος , καθώς μας μυούσε στα μυστικά της καλλιτεχνικής κατασκευής του, τα ζύγια είναι το σύστημα διεύθυνσης του χαρταετού , οι σπάγγοι που εξαρτούν το σκαρί , δεμένοι σε τρία σημεία δεξιά, αριστερά και στη μέση του οκταγώνου , συνήθως οκτάγωνο ήταν το σχήμα του σκαριού του παμποριού, κι ενούμενοι στην συνέχεια με τον τσιλέ της διεύθυνσης του αετού , αυτόν που κρατούσαμε γιά να τον ελέγχουμε !
Είναι συγκίνηση το πέταγμα το καλού χαρταετού !
Έχει χάρι !
Την αισθάνεσαι την κίνηση, την ένταση, τις πιέσεις , το ρεύμα του αέρα, τα τραντάγματα των ρευμάτων που τον ριπίζουν, σαν νά'ναι το μεγάλο ψάρι που αγκιστρώθηκε και παλαβωμένο από τον πόνο στα σωθικά , προσπαθεί να ξαγκριστρωθεί, τραντάζεται , βουτάει και ξανασηκώνεται , μέχρι να βρεί ούριο άνεμο και να σταθεί αγέρωχος στην άκρη - άκρη του σπάγγου , να ατενίζει από ψηλά τους πανηγυριστές της Καθαροδευτέρας, να χαίρετε από ψηλά την ομορφιά του κόσμου, που μοιάζει ζωγραφιά όταν κοιτάς από ψηλά, να ομορφαίνει κι αυτός με τις πολύχρωμες χάρτινες επιφάνειές του, κόκκινο και ρόζ, πράσινο και γαλάζιο, κίτρινο και λιλά, τον ουρανό της πόλης, τον ουρανό της ψυχής των παιδικών μας χρόνων !
Ο χαρταετός, σαν χίμαιρα, σαν κίνηση εξόδου από την καθημερινότητα, σαν προσπάθεια ανάτασης , έστω κι αφελώς , έστω και παιγνιδίζοντας, αυτή την αέναη ψυχική ανάγκη του ανθρώπου συμβολίζοντας , δείχνοντας, του τα άνω θρώσκοντος, έστω κι άν είναι εύθραυστη, ακόμη κι εάν είναι πρόσκαιρη, ου μήν αλλά ακόμη κι άν είναι παράτολμη, επικίνδυνη, πολλάκις μοιραία ... !
Γιαυτό και τούτη την εν συμβόλω έξοδο την πουλυζωγράφισαν οι καλύτεροί μας, επιχειρώντας να απαθανατίσουν με την ωραιότητα του χρωστήρα τους, τούτη την κρυμμένη λαχτάρα του μέσα μας, το τόλμημα της ελευθερίας,κι άς μας ενώνει ένας λεπτός σπάγγος με τα γήινα, την περιπέτεια της αναζήτησης σ' ανοιχτούς ορίζοντες, την λαχτάρα της πνευματικής αναζήτησης και της άλλης εμπειρίας, τα άνω ζητών τοις κάτω συναπτόμενος, όπως την αποτύπωσε κι ο Αλέκος Φασιανός στον απίθανο πίνακα που κοσμεί το σημείωμα, όπου ο καλλιτέχνης μας χαρίζει επί του καμβά , στους αιώνες πλέον, την κίνηση του μαρτιάτικου αγέρα που ανεμίζει τα νεανικά μαλλιά, τον χαρταετό και τις ψυχές μας !
Σας καλημερίζω σιγοσφυρίζοντας το μαγικό ορχηστρικό του Μίκη, ένας είναι ο Μίκης, ορχηστρικό που με συνεπαίρνει σε ανοδική κίνηση ομορφιάς κι ευφορίας, σ' ανάταση ανοιξιάτικη πνευματική, ναι , σιγοσφυρίζοντας την εξαίρετη σύνθεση των Χαρταετών !
Καλή ΚαθαροΔευτέρα !
Με το καλό η Σαρακοστή !
Εις πολλά έτη !
ΥΓ
Προσοχή στα ζύγια
