Δευτέρα 11 Ιουλίου 2022

Έχουν το θράσος!



Νίκος Ταμουρίδης
 
"Δεν φοβόμαστε λοιπόν! Βγαίνουμε από τα χαρακώματα της εκ του ασφαλούς κριτικής και όλοι μαζί προτάσσουμε τα στήθη μας σε ένα αγώνα υπέρ πίστεως και πατρίδος"

Η...  

 
σημερινή κυβέρνηση και σύμπασα η ελλαδική βουλή έχουν ξεπεράσει κάθε όριο αναλγησίας στην συμπεριφορά τους απέναντι στον κυρίαρχο ελληνικό λαό.

Έχουν δε το θράσος να μας κουνούν το δάκτυλο, να μας αποδίδουν ευθύνες για την κατάντια της χώρας, να εφαρμόζουν άκρως ολοκληρωτικές μεθόδους και να μας λοιδορούν ευθέως χωρίς ίχνος ντροπής!

Αυτά κάνουν οι γνωστοί γόνοι των πολιτικών οικογενειών, καθώς και οι λοιποί ανεπάγγελτοι επαγγελματίες της πολιτικής και όσοι τους περιβάλλουν, προκειμένου να γευτούν τα θέλγητρα της εξουσίας, της δόξας και του χρήματος.

Και μοιραίως προκύπτουν τα ερωτήματα:

-Αυτοί δεν είναι που χρεοκόπησαν τη χώρα και κατάντησαν την πατρίδα μας ζητιάνα;

-Αυτοί δεν είναι που κουρέλιασαν την εθνική μας αξιοπρέπεια;

-Αυτοί δεν είναι που κομματικοποίησαν τα πάντα, διέλυσαν την παιδεία και έκαναν τα πανεπιστήμια κομματικά γραφεία;

-Αυτοί δεν είναι που διαχειρίστηκαν σκανδαλωδώς αλλεπάλληλους ελλειμματικούς προϋπολογισμούς και σκόρπισαν τα οικονομικά πακέτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

-Αυτοί δεν είναι που έγιναν πλούσιοι και πλουσιότεροι, κόβοντας μισθούς, συντάξεις, εφάπαξ, επιδόματα και βάζοντας υποθήκη τη δημόσια περιουσία του λαού;

-Αυτοί δεν είναι που έκλεισαν σχολεία, νοσοκομεία, στρατόπεδα, καταστήματα, επιχειρήσεις;

-Αυτοί δεν είναι που έφτασαν την ανεργία, ιδίως στους νέους στο 50%;

-Αυτοί δεν είναι που υπέγραψαν μνημόνια υποταγής στους ξένους και πούλησαν «αντί πινακίου φακής» λιμάνια, αεροδρόμια, νησιά, ορυκτό πλούτο, υδρογονάνθρακες;

-Αυτοί δεν είναι που χρεοκόπησαν τα ασφαλιστικά ταμεία, τους μεταφορικούς κολοσσούς της χώρας, τις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, τους μεγάλους κρατικούς οργανισμούς και τις ελληνικές τράπεζες;

-Αυτοί δεν είναι που «έδιωξαν» την νεολαία μας, τα βλαστάρια μας, τον ανθό της πατρίδας μας στο εξωτερικό, γιατί δεν τους έδωσαν τη δυνατότητα να ζήσουν και να εργαστούν στη χώρα που τα γέννησε και τα σπούδασε;

-Αυτοί δεν είναι που απέτυχαν να υποστηρίξουν τα εθνικά μας θέματα; Αυτοί δεν δίνουν γη και ύδωρ στους ξένους πάτρωνές τους;

-Αυτοί δεν πρόδωσαν την Μακεδονία μας; Αυτοί δεν υποκύπτουν καθημερινά στις παράλογες απαιτήσεις των Τούρκων;

-Αυτοί δεν είναι που κατέστρεψαν τον γεωργικό και κτηνοτροφικό τομέα, διέλυσαν την υγεία και την κοινωνική πρόνοια;

-Αυτοί δεν είναι που ξεφτίλισαν τους θεσμούς και το Σύνταγμα, αυτοί δεν διέλυσαν τη Δικαιοσύνη, αυτοί δεν υποβάθμισαν το στρατό, τα σώματα ασφαλείας και την εκκλησία;

Αυτοί δεν είναι που άφησαν ανοικτά τα σύνορα και γέμισε η Ελλάδα από παράνομους μετανάστες; Αυτοί δεν είναι που εποικίζουν παρανόμως την ιερή χώρα μας με εκατοντάδες χιλιάδες αλλοεθνείς οπαδούς του Ισλάμ, χορηγώντας τους σκανδαλωδώς οικήματα και επιδόματα;

-Αυτοί δεν είναι που έφτασαν τη χώρα στο σημείο οι πολίτες να μην ξέρουν πως να προστατέψουν τον εαυτό τους και την περιουσία τους;

-Αυτοί δεν είναι που ψήφισαν ειδικούς νόμους παρέχοντας άσυλο στον εαυτό τους;

-Αυτοί δεν είναι που γκρέμισαν κάθε τι το εθνικό, το ελληνικό, το καλό και αγαθό; Αυτοί δεν είναι που τα θυσίασαν όλα στο βωμό της παγκοσμιοποίησης και του ξένου συμφέροντος;

-Αυτοί δεν είναι που, στο όνομα ενός περίεργου «φονικού» ιού, επέβαλαν μια άνευ προηγουμένου δικτατορία, καταστρέφοντας την οικονομία και την κοινωνική συνοχή, διχάζοντας και φτωχοποιώντας απόλυτα το λαό;

-Αυτοί δεν είναι που φτωχοποίησαν ένα περήφανο λαό με αποτέλεσμα να ζει με επιδόματα, τα οποία οι ίδιοι δίνουν ίσα-ίσα για να επιζήσει;

-Αυτοί δεν είναι που έσπευσαν να συμμετάσχουν στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας στέλνοντας πολεμικό υλικό, με αποτέλεσμα να διαλύσουν τις σχέσεις με την Ρωσία και να ενταθεί το οικονομικό μας πρόβλημα με τις αυξήσεις στην ενέργεια και σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης;

Όλα αυτά τα προαναφερόμενα πολιτικά εγκλήματα, μας οδηγούν να κάνουμε τις πολύ απλές σκέψεις:

-Είναι δυνατόν να περιμένουμε από αυτούς που μας κατέστρεψαν και συνεχίζουν την καταστροφή να μας σώσουν; Φυσικά, όχι!

-Η Πατρίδα μας επομένως χρειάζεται άμεσα να αλλάξει πορεία! Χρειάζεται νέα πνοή, νέες πολιτικές δυνάμεις, όραμα για μια νέα Ελλάδα!

-Δεν φοβόμαστε λοιπόν! Νιώθουμε τη δύναμή μας! Οργανωνόμαστε πολιτικά! Βγαίνουμε από τα χαρακώματα της εκ του ασφαλούς κριτικής και όλοι μαζί προτάσσουμε τα στήθη μας σε ένα αγώνα υπέρ πίστεως και πατρίδος!

Αποφασισμένοι και ενωμένοι μπορούμε!