Το 2009 ο γερμανικός τύπος μιλάει για το ριφιφί του αιώνα
Η έκφραση...
“το τέλειο έγκλημα” στη σύγχρονη εποχή σχεδόν δεν υπάρχει. Η τεχνολογία που διαθέτει η αστυνομία, δεν αφήνει πολλά περιθώρια στους επίδοξους εγκληματίες να την γλυτώσουν. Το βασικότερο όπλο στη διάθεση των ερευνητών είναι το DNA, που όμως στη παρακάτω απίστευτη ιστορία στάθηκε ο λόγος για να αφεθούν ελεύθεροι οι δράστες μια ληστείας με λεία 7 εκατ. ευρώ.
Το εμπορικό κέντρο του Βερολίνου KaDeWe, είναι το καλύτερα φυλασσόμενο μέρος στη πόλη, καθώς τα μαγάζια που υπάρχουν εκεί έχουν εμπορεύματα αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Τα καλύτερα και ακριβότερα κοσμηματοπωλεία εδρεύουν στο συγκεκριμένο εμπορικό, και τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια.
Το 2009 ο γερμανικός τύπος μιλάει για το ριφιφί του αιώνα, καθώς από ένα διάσημο κοσμηματοπωλείο λείπουν κοσμήματα αξίας 7 εκατ. ευρώ. Οι ληστές μπήκαν στο κατάστημα με μια ανεμόσκαλα και στη συνέχεια έσκαψαν τον τοίχο, αφού είχαν απενεργοποιήσει τις κάμερες.
Όμως μια κάμερα που δεν είχαν υπολογίσει κατέγραψε τρεις ληστές να εισέρχονται στο εμπορικό. Η πίεση προς την γερμανική αστυνομία να βρεθούν οι ένοχοι, αποδίδει, όταν βρίσκεται ένα γάντι. Στο γάντι βρέθηκε ιδρώτας άρα DNA.
Όμως εκεί ξεκινάει η παράνοια. Το γενετικό υλικό ανήκει όχι σε ένα αλλά σε δύο άτομα. Συγκεκριμένα δύο αδέλφια λιβανέζικης καταγωγής είχαν όμοιο γενετικό υλικό κατά 99,9%.
Η αστυνομία τους συνέλαβε, αλλά ένας πανέξυπνος δικηγόρος, που πιθανότατα αυτή τη στιγμή είναι ζάμπλουτος, βρήκε το κενό στο νόμο και το εκμεταλλεύτηκε ώστε οι πελάτες του να αφεθούν ελεύθεροι.
Ο νόμος λέει ξεκάθαρα, ότι ένα δείγμα DNA, ανήκει σε ένα ένοχο. Άρα αφού η αστυνομία δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιος από τους δύο ήταν ο ληστής που ξέχασε το γάντι, δεν υπάρχει ένοχος.
Πράγματι το δικαστήριο, με δεμένα τα χέρια του δεν προχώρησε σε απαγγελία κατηγοριών και τα αδέλφια αφέθηκαν ελεύθερα. Για δέκα χρόνια, μέχρι και να παραγραφεί το έγκλημα, δεν έγινε καμία αγοραπωλησία των κοσμημάτων και έτσι η αστυνομία σφράγισε τον φάκελο, αποδεχόμενη τη μεγάλη ήττα της.
Το εμπορικό κέντρο του Βερολίνου KaDeWe, είναι το καλύτερα φυλασσόμενο μέρος στη πόλη, καθώς τα μαγάζια που υπάρχουν εκεί έχουν εμπορεύματα αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Τα καλύτερα και ακριβότερα κοσμηματοπωλεία εδρεύουν στο συγκεκριμένο εμπορικό, και τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια.
Το 2009 ο γερμανικός τύπος μιλάει για το ριφιφί του αιώνα, καθώς από ένα διάσημο κοσμηματοπωλείο λείπουν κοσμήματα αξίας 7 εκατ. ευρώ. Οι ληστές μπήκαν στο κατάστημα με μια ανεμόσκαλα και στη συνέχεια έσκαψαν τον τοίχο, αφού είχαν απενεργοποιήσει τις κάμερες.
Όμως μια κάμερα που δεν είχαν υπολογίσει κατέγραψε τρεις ληστές να εισέρχονται στο εμπορικό. Η πίεση προς την γερμανική αστυνομία να βρεθούν οι ένοχοι, αποδίδει, όταν βρίσκεται ένα γάντι. Στο γάντι βρέθηκε ιδρώτας άρα DNA.
Όμως εκεί ξεκινάει η παράνοια. Το γενετικό υλικό ανήκει όχι σε ένα αλλά σε δύο άτομα. Συγκεκριμένα δύο αδέλφια λιβανέζικης καταγωγής είχαν όμοιο γενετικό υλικό κατά 99,9%.
Η αστυνομία τους συνέλαβε, αλλά ένας πανέξυπνος δικηγόρος, που πιθανότατα αυτή τη στιγμή είναι ζάμπλουτος, βρήκε το κενό στο νόμο και το εκμεταλλεύτηκε ώστε οι πελάτες του να αφεθούν ελεύθεροι.
Ο νόμος λέει ξεκάθαρα, ότι ένα δείγμα DNA, ανήκει σε ένα ένοχο. Άρα αφού η αστυνομία δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιος από τους δύο ήταν ο ληστής που ξέχασε το γάντι, δεν υπάρχει ένοχος.
Πράγματι το δικαστήριο, με δεμένα τα χέρια του δεν προχώρησε σε απαγγελία κατηγοριών και τα αδέλφια αφέθηκαν ελεύθερα. Για δέκα χρόνια, μέχρι και να παραγραφεί το έγκλημα, δεν έγινε καμία αγοραπωλησία των κοσμημάτων και έτσι η αστυνομία σφράγισε τον φάκελο, αποδεχόμενη τη μεγάλη ήττα της.
