Σεβαστή ιστοσελίδα, θα ήθελα να διατυπώσω μία άποψη σχετική με το συμβάν του άτυχου δεκαεξάχρονου, που εβλήθη υπό του αστυνομικού. Έστω ότι ο νεαρός-που εύχομαι ολόψυχα να γίνει καλά-έκανε ό,τι έκανε. Γιατί δεν σταμάτησε στην καταδίωξη των οργάνων της τάξης και συνέχισε μία πορεία επικίνδυνη; Ποιος...
έδωσε το αμάξι στον ανήλικο; Εδώ ισχύει άραγε η πλημμελής φύλαξη κι εποπτεία ανηλίκου; Καλώς ο αστυνομικός παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη, προς εύρεση όλων των λεπτομερειών του συμβάντος. Όμως από κει και πέρα το καίω, σπάω, ρημάζω και προβαίνω σε άνομες πράξεις κι απειλές δε δικαιολογείται για καμία μερίδα πολιτών. Αν δικαιολογούνταν θα έπρεπε να αναρωτηθούμε το γιατί. Άλλο ελευθερία, άλλο ασυδοσία κι άλλο παρανομία. Οι δύο αστυνομικοί που εβλήθησαν εις το πρόσωπο από σκάγια κυνηγετικών όπλων δεν ήταν άνθρωποι; Το λεωφορείο που κάηκε και η επιχείρηση ελαστικών δεν ανήκουν σε φορολογούμενους πολίτες; Το δικαίωμα της αυτοδικίας δεν ανήκει σε κανέναν άνθρωπο.
Γνωρίζω πάρα πολλές οικογένειες Ρομά, ανθρώπων φιλήσυχων, που εργάζονται κάθε μέρα, που στέλνουν τα παιδιά τους το σχολείο, που δίνουν με αξιοπρέπεια τον καθημερινό αγώνα. Κάποιοι λοιπόν-ευτυχώς μειοψηφία- ας μη χαλούν αυτή την εικόνα. Με περηφάνια λέγω και συγχαίρω όλους μου τους συναδέλφους, ότι εις το γυμνάσιο άκουσα τα καλύτερα λόγια για τους μαθητές Ρομά που στείλαμε για το χαρακτήρα τους και για την προσπάθειά τους.
Εις αυτά τα παιδιά ανήκει ένα τεράστιο εύγε, το ίδιο και εις τους γονείς τους.
Με τιμή.
Τσομπανόπουλος Νικόλαος
