Αγαπητή Λεφτεριά, είμαι φανατική αναγνώστριά σας.
Ανελλιπώς σας διαβάζω και πραγματικά θεωρώ πως συμβάλλετε τα μέγιστα όχι μόνο στην ενημέρωσή μας αλλά και αποτελείτε έναν δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ δημοτών και δημοτικής αρχής... Ναι, διότι δυστυχώς τα παράπονα στο δήμαρχο, που λέει και η ρήση δεν εισακούονται, όταν εκφράζονται μόνο εκεί.
Όταν, όμως, τα...
προβλήματα δημοσιοποιούνται, τότε ίσως η αρχή από ντροπή να τα αποκαθιστά. Αναφέρομαι στο ότι σχολιάζετε την άθλια κατάσταση των δρόμων της πόλης μας. Λακούβες, χώμα, χαλίκια. Μόνο λεία άσφαλτος λείπει! Δεκαετία 50; Καλύτερα ήταν!
Με αφορμή το τσακ τσακ που λέτε ότι κάνει το καπάκι του φρεατίου μπροστά στην Εκάβη, θέλω να σας πω τον πόνο μου. Είμαι κάτοικος της Ζαλόγγου. Μια από τις κεντρικότερες οδούς! Η μοναδική με τόσης έκτασης χάλασμα πολλών τ.μ. κοντά στην Εθνικής Αντίστασης. Δεν οδηγώ κ αλωνίζω λόγω δουλειάς με τα πόδια την πόλη. Μετά ειδικά την πλημμύρα του Νοέμβρη έμαθα απ' έξω κι ανακατωτά τρύπες κ τρύπες. Άγ. Αικατερίνης, τέρμα Αγ. Λαύρας στο σχολείο, από πίσω του, Αγ. Διονυσίου στα μεγάλα κυπαρίσσια...κ.α. Υπάρχουν ακόμα, δεν τις έκλεισαν. Σήμερα μπροστά στην είσοδο του σχολείου, Μαντζαρόπουλου, εκεί που ευτυχώς έκλεισαν μια τρύπα, έχει διαρροή μεγάλη από το πεζοδρόμιο. Ποτάμι το νερό.
Ας φροντίσει η δευακ για διόρθωση της βλάβης έγκαιρα. Για να επανέλθω ωστόσο στο θέμα μου, αυτό που με τρελαίνει είναι το μπαμ μπουμ, όχι απλώς το τσακ τσακ, κάτω από το σπίτι μου. Ζαλόγγου μπροστά στο μπαρ theater. Στον πιο πολυσύχναστο στενότατο δρόμο, με εκατοντάδες αυτοκίνητα καθημερινά κ αναπόφευκτα να περνούν πάνω από το καπάκι που βροντάει. Κάθε μέρα. Μέρα νύχτα. Μαρτύριο αιώνιο! Ηχορρύπανση. Εξατμίσεις βγαλμένες. Μηχανές αυτοκινήτων. Φωνές. Αλλά και αυτός ο σπαστικός θόρυβος! Ποιότητα ζωής; Κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση; Ποινικοποίηση ηχορρύπανσης; Τίποτα από αυτά στην Κατερίνη.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο που θα διαθέσετε για την ανάγνωση. Συνεχίστε να μας ενημερώνετε, να μας διαφωτίζετε, να μας ξυπνάτε!
ΔΗΜΟΤΙΣΣΑ
