Πιστεύεται ότι στη μάχη του Βατερλώ σκοτώθηκαν πάνω από 10.000 στρατιώτες
Ένας ηλικιωμένος άνδρας στο Βέλγιο έκρυβεστη σοφίτα του σπιτιού του οστά τα οποία σύμφωνα με...
τους επιστήμονες άνηκα σε στρατιώτες που σκοτώθηκαν στην μάχη του Βατερλώ.
Οι ερευνητές θέλουν να μάθουν περισσότερα για την ταυτότητά τους. Πιστεύεται ότι στη μάχη του Βατερλώ σκοτώθηκαν πάνω από 10.000 στρατιώτες. Και μέχρι σήμερα είχαν ανακαλυφθεί μόνο δύο σοροί. Για τον λόγο αυτό και η ανακάλυψη θεωρείται σπουδαία.
Υπενθυμίζεται πως η μάχη του Βατερλώ διεξήχη στις 18 Ιουνίου 1815. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης ηττήθηκε από τον συμμαχικό στρατό του Δούκα του Ουέλινγκτον, που αριθμούσε 68.000 άντρες. Ο Δούκας του Ουέλινγκτον είχε βοηθηθεί από 45.000 Πρώσους υπό τον Gebhard von Blücher.
Ήταν πρόσφατα που οι ιστορικοί αποκάλυψαν πως οι σοροί πολλών εκ των πεσόντων στη μάχη του Βατερλώ, ανακαλύφθηκαν από ντόπιους αγρότες. Πούλησαν τα λείψανά τους στη βιομηχανία ζάχαρης, για χρήση στη βιομηχανική διαδικασία.
Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Bernard Wilkin, ανώτατος ερευνητής στα Κρατικά Αρχεία του Βελγίου, βρέθηκε στο Βατερλώ για μια ομιλία. Αφορούσε τη διαδικασία κατά την οποία τα οστά χρησιμοποιήθηκαν ως ένα είδος άνθρακα για τον καθαρισμό της ζάχαρης. Μετά την ομιλία του, τον βρήκε ένας ηλικιωμένος άνδρας. Του είπε ότι έχει οστά από αυτούς τους Πρώσους στη σοφίτα του, όπως περιέγραψε στο CNNi.
Ο άνδρας, που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, έδειξε στον Wilkin φωτογραφίες των οστών. Τον κάλεσε στο σπίτι του, κοντά στο πεδίο μάχης στο Plancenoit, όπου οι δυνάμεις του Ναπολέοντα αντιμετώπισαν τους Πρώσους.
Λίγες μέρες αργότερα ο Wilkin επισκέφτηκε τον άνδρα και είδε τα λείψανα, τα οποία είχε από τη δεκαετία του 1980. Του εξήγησε ότι εκείνη την εποχή διηύθυνε ένα «μικρό ιδιωτικό μουσείο» και τα λείψανα, του τα είχε δώσει ένας φίλος που τα είχε βρει μερικά χρόνια νωρίτερα.
Παρά το γεγονός ότι ήταν συλλέκτης αναμνηστικών του Ναπολέοντα, ο άνδρας είπε στον Wilkin ότι δεν μπορούσε να τα εκθέσει για λόγους δεοντολογίας. Για αυτό τα φύλαξε στη σοφίτα του.
Ο Wilkin περιέγραψε πως εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκε πως ο άντρας που είχε μπροστά του ήταν ηλικιωμένος, ο οποίος θα μπορούσε να πεθάνει τα επόμενα χρόνια και φοβήθηκε τι θα απογίνουν τα οστά.
«Όταν είδε την έρευνα που δημοσιεύσαμε το περασμένο καλοκαίρι, σκέφτηκε ότι ‘αυτός ο τύπος ξέρει για τα οστά και τους Ναπολεόντειους πολέμους και εργάζεται για την κυβέρνηση’», σημείωσε.
«Ένα από τα κρανία είναι βαθιά κατεστραμμένο από σπαθί ή φιξολόγχη. Οπότε ήταν ένας πολύ βάναυσος τρόπος θανάτου», σημείωσε ο ερευνητής.
Υπενθυμίζεται πως η μάχη του Βατερλώ διεξήχη στις 18 Ιουνίου 1815. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης ηττήθηκε από τον συμμαχικό στρατό του Δούκα του Ουέλινγκτον, που αριθμούσε 68.000 άντρες. Ο Δούκας του Ουέλινγκτον είχε βοηθηθεί από 45.000 Πρώσους υπό τον Gebhard von Blücher.
Ήταν πρόσφατα που οι ιστορικοί αποκάλυψαν πως οι σοροί πολλών εκ των πεσόντων στη μάχη του Βατερλώ, ανακαλύφθηκαν από ντόπιους αγρότες. Πούλησαν τα λείψανά τους στη βιομηχανία ζάχαρης, για χρήση στη βιομηχανική διαδικασία.
Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Bernard Wilkin, ανώτατος ερευνητής στα Κρατικά Αρχεία του Βελγίου, βρέθηκε στο Βατερλώ για μια ομιλία. Αφορούσε τη διαδικασία κατά την οποία τα οστά χρησιμοποιήθηκαν ως ένα είδος άνθρακα για τον καθαρισμό της ζάχαρης. Μετά την ομιλία του, τον βρήκε ένας ηλικιωμένος άνδρας. Του είπε ότι έχει οστά από αυτούς τους Πρώσους στη σοφίτα του, όπως περιέγραψε στο CNNi.
Ο άνδρας, που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, έδειξε στον Wilkin φωτογραφίες των οστών. Τον κάλεσε στο σπίτι του, κοντά στο πεδίο μάχης στο Plancenoit, όπου οι δυνάμεις του Ναπολέοντα αντιμετώπισαν τους Πρώσους.
Λίγες μέρες αργότερα ο Wilkin επισκέφτηκε τον άνδρα και είδε τα λείψανα, τα οποία είχε από τη δεκαετία του 1980. Του εξήγησε ότι εκείνη την εποχή διηύθυνε ένα «μικρό ιδιωτικό μουσείο» και τα λείψανα, του τα είχε δώσει ένας φίλος που τα είχε βρει μερικά χρόνια νωρίτερα.
Παρά το γεγονός ότι ήταν συλλέκτης αναμνηστικών του Ναπολέοντα, ο άνδρας είπε στον Wilkin ότι δεν μπορούσε να τα εκθέσει για λόγους δεοντολογίας. Για αυτό τα φύλαξε στη σοφίτα του.
Ο Wilkin περιέγραψε πως εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκε πως ο άντρας που είχε μπροστά του ήταν ηλικιωμένος, ο οποίος θα μπορούσε να πεθάνει τα επόμενα χρόνια και φοβήθηκε τι θα απογίνουν τα οστά.
«Όταν είδε την έρευνα που δημοσιεύσαμε το περασμένο καλοκαίρι, σκέφτηκε ότι ‘αυτός ο τύπος ξέρει για τα οστά και τους Ναπολεόντειους πολέμους και εργάζεται για την κυβέρνηση’», σημείωσε.
«Ένα από τα κρανία είναι βαθιά κατεστραμμένο από σπαθί ή φιξολόγχη. Οπότε ήταν ένας πολύ βάναυσος τρόπος θανάτου», σημείωσε ο ερευνητής.
Οι πρώτοι έλεγχοι αποκάλυψαν ότι τα λείψανα ανήκαν σε τουλάχιστον τέσσερις στρατιώτες. Αντικείμενα που βρέθηκαν κοντά στα οστά, συμπεριλαμβανομένων δερμάτινων και κοκάλινων κουμπιών, καθώς και η τοποθεσία στην οποία ανακαλύφθηκαν, υποδηλώνουν ότι ορισμένοι από τους νεκρούς ήταν Πρώσοι στρατιώτες.
Ο ερευνητής είπε επίσης πως, «στο τέλος της ημέρας μου έδωσε όλα τα κουτιά για να τα μελετήσω, και ένα από τα αιτήματά του ήταν να τα θάψω με αξιοπρεπή τρόπο».
Και αυτό ακριβώς είναι το σχέδιο. Όμως προς το παρόν τα λείψανα υπόκεινται σε εκτεταμένες ιατροδικαστικές εξετάσεις στη Λιέγη, όπου έχει την έδρα του ο Wilkin. Οι επιστήμονες ελπίζουν πως θα εξαγάγουν DNA σε μια προσπάθεια να ταυτοποιήσουν τους νεκρούς.
Ο ερευνητής είπε επίσης πως, «στο τέλος της ημέρας μου έδωσε όλα τα κουτιά για να τα μελετήσω, και ένα από τα αιτήματά του ήταν να τα θάψω με αξιοπρεπή τρόπο».
Και αυτό ακριβώς είναι το σχέδιο. Όμως προς το παρόν τα λείψανα υπόκεινται σε εκτεταμένες ιατροδικαστικές εξετάσεις στη Λιέγη, όπου έχει την έδρα του ο Wilkin. Οι επιστήμονες ελπίζουν πως θα εξαγάγουν DNA σε μια προσπάθεια να ταυτοποιήσουν τους νεκρούς.
Ελπίζουν επίσης να καταφέρουν να ανακατασκευάσουν το πρόσωπο τουλάχιστον ενός εκ των κρανίων.
«Αυτό που με γοήτευσε περισσότερο είναι το γεγονός ότι αν κοιτάξετε την τέχνη του 19ου αιώνα, όπου απεικονίζεται η σύγκρουση, είναι όλα πολύ ενδιαφέροντα και αφηρημένα.
Ως απλός παρατηρητής μπορεί να έχετε την εντύπωση ότι δεν ήταν τόσο κακό, αλλά αυτό το συγκεκριμένο κρανίο με ένα τεράστιο τραύμα στο πρόσωπο απεικονίζει για πρώτη φορά πόσο βίαιη στην πραγματικότητα ήταν εκείνη η εποχή», τόνισε στο CNNi o Schäfer.
Ανέφερε ότι υπάρχει πιθανότητα 20%-30% να εξαχθεί DNA από τα λείψανα.
«Είναι μακρινό, αλλά αν τα καταφέρουμε, ο επόμενος στόχος είναι να φορτώσουμε το DNA σε βάσεις δεδομένων. Έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να εμφανιστούν αν ανακάλυπταν ότι είχαν σχέση» κατέληξε ο Schäfer.
Μετά την ανακάλυψη των οστών, ο άνδρας είχε ακόμη μία έκπληξη για τον Wilkin.
Ο Wilkin είπε στο CNNi ότι αυτά τα οστά εξετάστηκαν αργότερα από τον Dominique Bosquet. Έναν αρχαιολόγο από την Υπηρεσία Κληρονομιάς της Βαλλονίας. Έκτοτε μεταφέρθηκαν στις Βρυξέλλες, όπου μελετώνται από τον Bosquet και μια ομάδα από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών.
Τα ευρήματα οδήγησαν τον Wilkin και τους συναδέλφους του να υποψιαστούν ότι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν κοντά στο πεδίο της μάχης μπορεί να έχουν σκελετούς στις ντουλάπες τους.
«Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να μιλήσουμε με τους ανθρώπους που έζησαν εκεί για γενιές. Είμαστε αρκετά σίγουροι ότι πρέπει να δοθούν περισσότερα οστά στις βελγικές αρχές», υπογράμμισε.
