(Της Γιώτας Καρατζίδου)
Η ζωή θα χρειαστεί πάλι και πάλι τους χαρταετούς της.
Απ’ τη βαθιά ειρήνη της σιωπής τους
βγαίνει ο καπνός της μέσα μάχης. Ας είναι λοιπόν...
Δεν ξέρω, βέβαια, τι είναι ευτυχία.
Γνωρίζω όμως τον αγώνα για δαύτη.
Γνωρίζω πως είναι όλες οι ανατολές του ήλιου-
τέτοια τύχη
τέτοια τύχη!
