Με ανυπότακτη θωριά και γενναία ψυχή καλούμαστε να διαβούμε τα ανηφορικά μονοπάτια που πάν στην Λευτεριά.
Του Ξενή Χ. Ξενοφώντος*
Στη σημερινή εποχή της απαξίωσης των πανανθρώπιων αρχών και της εντεινόμενης καθυπόταξης των λαών, οι κοινωνίες έχουν απόλυτη ανάγκη προτύπων μεγαλωσύνης και λεβεντιάς. Στην...
καθημαγμένη Κύπρο που τα πάντα γύρω μας τα σκιάζει η μπότα του βάρβαρου κατακτητή και οι βαρόνοι της πολιτικοοικονομικής συμπαιγνίας, έχουμε απόλυτη ανάγκη θυσιαστηρίων ελευθεροφροσύνης και γενναιοψυχίας.
Κάθε 14 του Μάρτη τιμούμε την επέτειο μνήμης του γενναιόψυχου επαναστάτη, ποιητή και μαθητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη από το χωριό Τσάδα της Επαρχίας Πάφου. Ήταν ο τελευταίος αγωνιστής της Κυπριακής ελευθερίας που κρεμάστηκε από τους Άγγλους δυνάστες σε ηλικία μόλις 19 ετών. Ο βίος και η πολιτεία του αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο μαθητικής λεβεντιάς και πνευματικής ωρίμανσης που σε συνδυασμό με τον ποιητικό νεανικό λόγο και το ασυμβίβαστο αγωνιστικό του φρόνημα, κατατάσσεται στο πάνθεο της αθανασίας.
Στα 15 του χρόνια αψηφά την πάνοπλη Αγγλική αστυνομία, κατεβάζει από το στάδιο της Πάφου την αποικιοκρατική σημαία επιτυγχάνοντας ματαίωση των εορτασμών για τη στέψη της βασίλισσας, πράξη πρωτοφανής που δεν αποτολμήθηκε ποτέ σε άλλη αποικία της Γηραιάς Αλβιόνας. Με τη δράση του, αναδείχθηκε σε κορυφαία μορφή του απελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων για Λευτεριά κι εθνική αξιοπρέπια. Όταν διακήρυττε μέσω των ποιημάτων του ότι «θα’παιρνε το μονοπάτι που πάει στη λευτεριά», συνειδητοποιούσε παρά το νεαρόν της ηλικίας του, πως η λευτεριά κερδίζεται μόνο με αίμα. Στο αποχαιρετιστήριο γράμμα του προς τους συμμαθητές του λίγο πριν πάρει τα σκαλοπάτια της λευτεριάς, τόνιζε ότι “μπορεί και να μην τον ξαναδούν παρά μόνο νεκρό”. Αυτή η συνειδητή αντιμετώπιση του θανάτου στα χρόνια της εφηβείας και των μύριων ονείρων, τον κατέστησαν παγκόσμια νεανική μορφή και πρότυπο των λαών που παλεύουν για ελευθερία και επικράτηση των πανθρώπινων ιδανικών. Το απαράμιλλο θάρρος που επέδειξε κατά τη διάρκεια της δίκης – παρωδίας όπου κατηγορήθηκε για κατοχή όπλου, είναι άξιο θαυμασμού. Η απάντησή του όταν ρωτήθηκε αν είχε οτιδήποτε να πει ώστε να μην του επιβληθεί η ποινή του θανάτου, ενσαρκώθηκε σε παιάνα Ελληνικής λεβεντιάς: “Ξέρω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος ο οποίος ζητεί την ελευθερία του”, παραπέμποντας στο «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα. Χρειάστηκαν εννέα δευτερόλεπτα από τη στιγμή που άνοιξε η ξύλινη καταπακτή για να ξεψυχήσει ο Βαγορής, στο σχοινί της αγχόνης. Πίσω του όμως άφησε με την ηρωική θυσία του παρακαταθήκη αιώνων. Σήμερα που ο νεοθωμανός Ερντογάν με τη συμπαιγνία των εμπόρων των εθνών θέλει να καθυποτάξει ξανά την Κύπρο και τον Ελληνισμό, η θυσία του Βαγορή αποτελεί για μας άσβεστο φάρο ακατάπαυστου αγώνα για το δίκαιο, το ηθικό και το πρέπον.
Αλήθεια με τι μούτρα θα τιμήσουμε φέτος τον Βαγορή και τα αμούστακα παλληκάρια της ΕΟΚΑ όταν το εσωτερικό μέτωπο είναι κατακομματαισμένο και πρώτιστη έγνοια των πολιτειακών αξιωματούχων, των πολιτικών ταγών είναι η ο εγωκεντρισμός, η αλαζονεία, η εξουσιομανία και η μεγαλωσύνη της αρχομανίας τους; Κάθε 14 του Μάρτη, οι ανυπότακτοι Έλληνες της Κύπρου γιορτάζουμε την Ημέρα του Ήρωα Μαθητή, με ταπεινότητα και εθνική περηφάνεια, φέρνοντας στη μνήμη μας τον Βαγορή, τον Πετράκη Γιάλλουρο και όλα τα παλληκάρια της θρυλικής ΕΟΚΑ κρατώντας αναμμένη τη φλόγα της λευτεριάς, της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μεταλαμαβάνουμε από το άγιο δισκοπότηρο της ηρωικής θυσίας τους, ζητώντας συγγνώμη και άφεση αμαρτιών για τη θλιβερή κατάντια της μικρής μας πατρίδας. Με ανυπότακτη θωριά και γενναία ψυχή ανεβαίνουμε τα δύσβατα και ανηφορικά μονοπάτια που πάν στην Λευτεριά. Καλούμε τη νεοεκλεγείσα ηγεσία της Πολιτείας και της Εκκλησίας να υψώσουν επιτέλους ανάστημα ενάντια στις φωνές της εθνικής αποχαύνωσης και της ατιμίας, χαράσσοντας μακρόπνοη στρατηγική με σκοπό την απαλλαγή από την κατοχή και εμπέδωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πολύπαθο νησί μας. Αυτό είναι και το καλύτερο μνημόσυνο για τον Βαγορή μας και η πρέπουσα απόδοση τιμής στις αιώνιες ερρωμένες του, την ελευθερία και την αιώνια Ελλάδα του οικουμενικού φωτός.
*δημοσιογράφος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικου Πολιτισμού www.iep.org.cy
