Μιχάλης Τάντης
Ως άνθρωπος που δεν ζούσε κατά τη διάρκεια του καθεστώτος της 21ης Απριλίου αλλά ούτε και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, είναι αδύνατον να έχω ζήσει τη “τυρρανία” αλλά και αυτή την πολυδιαφημισμένη “αντίσταση”.
Ειδικά όσοι γεννηθήκαμε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ζήσαμε από πολύ μικροί...
το εντονότερο κύμα “αποχουντοποίησης” καθώς το 1974 για μερικούς δεν ήταν ακόμη μακρινό. (Ασφαλώς η διαπίστωση αυτή έρχεται μετά από πολλά χρόνια.)
Έτσι λοιπόν, εμείς που αποτελέσαμε την πρώτη “γεμάτη δημοκρατία” γενιά, έχουμε ακούσει τουλάχιστον 10.000 ιστορίες γενναίας και πρωτόγνωρης αντίστασης κατά της 21ης Απριλίου.
Αν είχαμε αρκεστεί σε όσα μας έλεγαν στο σχολείο αλλά και κάποιοι “αντιστασιακοί”, η έννοια του ήρωα θα είχε χάσει την αξία της καθώς όταν έχεις χιλιάδες και χιλιάδες ηρώων, γιατί τότε να είναι δύσκολο να γίνει ήρωας ο οποιοσδήποτε;
Έτσι λοιπόν, είτε θέλαμε να ερευνήσουμε είτε όχι μάθαμε για τους αντιστασιακούς, για αυτούς που δεν λύγισαν, για αυτούς που άντεξαν, και όλα αυτά για χάρη της δημοκρατίας (τέτοια ανιδιοτέλεια). Στα εκατοντάδες ντοκυμαντέρ για την 21η Απριλίου, αν εξαιρέσουμε μερικές φίρμες που φέρνουν τηλεθεάσεις, δύσκολα θα βρεις έναν αντιστασιακό να έχει μιλήσει σε παραπάνω από μια εκπομπές. Είπαμε, χιλιάδες οι αντιστασιακοί. Αντίσταση λοιπόν.
Αντίσταση σε ποιον; Σε τι; Από ποιους; Γιατί; Οι τότε αντιστασιακοί και νυν μεγαλοδικηγόροι, δημοσιογράφοι και εννοείται πολιτικοί, δεν μας έχουν διαφωτίσει επαρκώς. Υπήρξε δυσαρέσκεια για την ανεργία; Για την φτώχεια; Για κατασχέσεις κατοικιών;
Υπήρξε στ’ αλήθεια αντίσταση; Αν και είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο ότι κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι για το κίνημα που εκδηλώθηκε εκείνο το βράδυ, όλοι οι αντιστασιακοί μας λένε ότι το περίμεναν, ότι ανησυχούσαν, μας λένε ότι από την αρχή κατάλαβαν ότι η χώρα “μπήκε στον γύψο” και φυσικά ότι αμέσως ανέλαβαν δράση.
Τι και αν το περίμεναν, τι και αν το σύνολο το λαού δεν ήθελε ένα τέτοιο κίνημα όπως λένε, από τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου έως το απόγευμα εκείνης της ημέρας, οπότε και ορκίστηκε η κυβέρνηση, στην ουσία δεν κουνήθηκε φύλλο.
Στις 12 και πλέον ώρες όπου το κίνημα δεν είχε επιβληθεί, καμία πράξη αντίστασης δεν υπήρξε. Δημοκρατικά αντανακλαστικά είπαμε;
Ο Στυλιανός Παττακός είχε παραδεχτεί σε τηλεοπτική του συνέντευξη για εκείνες τις ώρες: «Ένα “φου” να κάνατε θα φεύγαμε.» Αλλά και μετά, μερικοί από τους σημερινούς “αντιστασιακούς” παραδέχονται ότι δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν, ή δεν βρήκαν ανταπόκριση από άλλους ομοϊδεάτες τους. Επεβλήθη λοιπόν η 21η Απριλίου, και μετά;
Ένα τόσο λαομίσητο καθεστώς θα έπρεπε να δέχεται χτυπήματα από το σύνολο των πολιτών της χώρας, χτυπήματα ισχυρά που θα το ανέτρεπαν το συντομότερο δυνατόν. Ούτε κάτι τέτοιο έγινε. Γιατί δεν έγινε; Θα φυλακιζόταν η πλειοψηφία του λαού; Θα τους εκτελούσαν; Ποιο καθεστώς δεν θα έπεφτε αν έκανε κάτι τέτοιο;
Με εκρηκτικούς μηχανισμούς σε κτίρια και αυτοκίνητα, κρυφές συναντήσεις, “τραγούδια αντίστασης” από το εξωτερικό δεν πέφτουν τα καθεστώτα. Δεν είναι έτσι οι αγώνες. Εν τέλει, αφού η αντίσταση ήταν τόσο μαζική και έντονη, γιατί χρειάστηκαν 6 και πλέον χρόνια μέχρι να φτάσουμε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, τα οποία όχι μόνο δεν ανέτρεψαν κάποια χούντα, αλλά ακύρωσαν και τη διεξαγωγή εκλογών;
Σε αυτές τις γραμμές δεν θα γραφτεί τίποτα κατά ή υπέρ της 21ης Απριλίου, αλλά σχολιάζεται όλη η προπαγάνδα που ακολούθησε.
Η προπαγάνδα που θέλει όλο τον λαό να μάχεται κατά του καθεστώτος και ασφαλώς την αριστερά να ηγείται της μάχης αυτής. Τα γεγονότα όμως μπορεί να διαψεύδονται προσωρινώς, αλλά πάντα στο τέλος αποκαλύπτεται η πραγματικότητα.
Κανείς δεν αρνείται την ύπαρξη εκείνων που όντως προσπάθησαν να αντισταθούν, αλλά καταντά γελοίο να έχεις ακούσει πραγματικά αμέτρητες φορές την ατάκα: “Εμένα με κυνηγούσε η Χούντα”. Τελειώνοντας, αν η αντίσταση ήταν αυτή που μας λένε θα είχε ανατραπεί ένα πολύ σκληρότερο καθεστώς, όχι μια παρένθεση όπως είχε χαρακτηριστεί η 21η Απριλίου από μερικούς πρωτεργάτες της. Οι δάφνες του μαχητή είναι πολύ βαριές, είναι πολύ σπουδαίες.
Για εμάς τους εθνικιστές τέτοιες δάφνες φέρουν λίγοι, πολύ λίγοι και εννοείται ότι αυτοί δεν εξαργύρωσαν ΠΟΤΕ και με ΚΑΝΕΝΑΝ τρόπο τους αγώνες τους, αντιθέτως μπορεί και να πλήρωσαν από πάνω. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΑΣ ΚΥΡΙΟΙ.
Μιχάλης Τάντης.
